Huil & Win tickets voor I Love Techno!

Ik ben niet vies van een flinke dosis beats & bass: die wijzen al eens de weg naar de rhythms van het leven. Voor lekkere, pompende vettigheid moet je onder andere op I Love Techno zijn, een van de betere dance-feestjes van ons land.  

Wil je er op 9 november ook graag bij zijn in Flanders Expo in  Gent, met een pack vrienden, doe dan hier hier mee met de Eristoff-wedstrijd en maak kans op 4 gratis tickets!

Je moet er wel wat voor doen, off course. Eristoff, wodka van the land of the wolves, vraagt je vriendelijk om mee te huilen met de wolven. Leg het vast in een filmpje, plaats het op hun Facebook-pagina en verzamel tot 6 november  zoveel mogelijk likes van de rest van je roedel.

De 50 deelnemers met de meeste likes mogen de dag erna live meehuilen - vanachter hun webcam - met de wolven in het UK Wolf Conservation Trust in Reading, Engeland. Je wordt aanvaard door de roedel als de wolf binnen 1 minuut je gehuil beantwoordt. 

En daar komen dan de 4 tickets voor I love Techno jouw richting uit! 

*

Dansen dansen. Uitleven op de beats. En Eristoff drinken!

 

When in Malta, eat here...

Ik had jullie een diepgaand eetonderzoek beloofd, eens ik daar op dat zonnige eiland met de intrigerende taal zou zitten. Malta, that is. Gezien uitrusten en genieten ook best tijdrovend en vermoeiend zijn, vind ik dat ik mijn onderzoek toch tamelijk tot uiterst diepgaand mag noemen. 

Naast plonsen, me insmeren met zonnecrème, beslissingen nemen over de te dragen bikini die dag, busritten overleven (wat daar een helse taak is, maar daarover volgt later nog "een overpeinzing"; oh, wat klinkt dat chic!), heb ik me ook vol overtuiging en met bakken passie gestort op eten en drinken. 

Wat ik jullie daarover kan vertellen: 

* Dé plek om Maltees konijn te eten is ... bij de papa van Sylvana. Ik ken Sylvana, haar papa niet en daarom durfde ik de man thuis niet te gaan lastigvallen om te vragen de lokale specialiteit voor ons klaar te maken. 

 * Een waardig alternatief vonden we bij Gozitan. De naam verwijst naar het eiland Gozo, maar net als Malta, is dat een scheet groot. De twee keukens verschillen vermoedelijk dan ook niet zo immens van elkaar. Hoe het ook zij, ze maken daar het beste konijn - na de papa van Sylvana, of course -  en ook het lamsvlees was verrukkelijk! Eigenaar Walter kreeg mij als notoire nauwelijks-dessert-eter zelfs tot driemaal toe aan Maltese zoetigheid als afsluiter van de avond. 

Gozitan - Traditional Food
Paceville Street
St-Julians
theumawalter@yahoo.com
T 2786 4626
M 9986 4626 

* In dezelfde straat vind je Il Pirata, voor mij de mooiste Italiaan in de omgeving. Waarschijnlijk is het meteen zowat het meest stijlvolle interieur dat in die buurt - meteen ook het eerder trashy uitgaanskwartier - te vinden is. Pluspunt, ze serveren er ook fantastisch Italiaans eten! Wie dat kan, heeft bij mij een streepje voor. En hoewel die keuken doodeenvoudig lijkt, laten velen zich toch vangen, ook op Malta waar het bulkt van de Italiaanse resto's. Bij Il Pirata dus niet. Ander pluspunt, ze zijn hier ontzettend vriendelijk en charmant in de bediening. 

Il Pirata - Ristorante Italiano
Paceville Street
St-Julians 
T +356 21375827 

 * Saint-Julians krult zich onder meer rondom Spinola Bay, een pittoreske azuurblauwe baai met kleurige bootjes allerhande aan het kleine stadscentrum. Langs de ene kant (het wordt je snel duidelijk welke kant ik bedoel eens je er staat) kruipen de restaurantterrassen over elkaar heen. Niet dat het eten hier zo uitmuntend is, het (avondlijk) uitzicht is dat wel. En alleen daarvoor verdient het toch minstens één avond je aandacht en zittende kont.




* Bootjes kijken kun je ook aan Portomaso Marina, al zijn die van een andere grootte dan die in Spinola Bay. Het volk dat hier naar de bootjes zit te kijken, al smikkelend of sippend, is daardoor grotendeels ook wel een beetje van een ander slag. Niets slecht mee bedoeld. Het geheel is in Portomaso rustiger en meer afgeborsteld. Gelukkig geldt dat laatste niet per se voor de prijzen van de resto's en kun je hier ook leuk tafelen. Keuze te over aan de over elkaar heen kruipende terrassen en restaurants: van Japans tot Zuid-Amerikaans. It's up to you!

  * Een van de toppers was voor mij Café Deux Baronnes in Valetta, net onder de Upper Barakka Gardens, dat parkje met die kanonnen. Het restaurant is niet meer dan een soort groot uitgevallen tuinhuis waarin wordt gekookt. Eten en zeker en vast tot rust komen doe je op het terras met vista op de Grand Harbour van Valetta. Opnieuw een fantastisch leuke bediening, een mooie kaart met Maltese specialiteiten die verder gaan dan het obligaat fluffy konijn, heerlijke klassieke muziek als achtergronddeuntje en fijne wijnen. Ik hoop dat de boodschap dat de gemeente het stuk grond terug wil inpalmen, niet klopt!

Café Deux Baronnes - Martin Baron
kaduceus1@gmail.com
T +356 212267 18

 * Op zondagen trekt driekwart van het eiland naar Marsaxlokk, een zogenaamd vissersdorp. Je struint dan langs de marktkraampjes met groenten, fruit, schoenen, kruiden, huisraad, olijven en verse vis de hele havenkant af. Tegen het einde aan heb je zo'n dorst en snak je ongelofelijk naar zo'n vers gegrilde vis. Wandel dan een flink stukje terug en zet je op het terras van Ir-Rizzu. De kans is groot dat je even moet wachten tot de een of andere Maltese familie klaar is met z'n lunch, maar het loont de moeite. Volop keuze en in Marsaxlokk eet je het goedkoopst verse vis. Ik proefde hier van een superlekkere gegrilde Lampuki, een lokale vissoort die maar heel kort te krijgen is, en at ervoor de meest zachte octopus ooit! 

Ir-Rizzu Restaurant
Xatt Is-Sajjieda
Marsaxlokk
www.ir-rizzu.com
irrizzu@gmail.com
T 21651569 

 * Mdina is de oude hoofdstad van Malta en moet je zeker een bezoekje brengen. Het is piepklein, maar oh zo charment en idyllisch. Al zijn de stromen toeristen die allen die mening zijn toegedaan dat iets minder. Hoe dan ook, je moet ze niet lang verdragen en ontsnappen doe je dan door binnen te glippen bij Il Gattopardo. In de kleine pijp die het restaurantje is, hangt moderne kunst. Op het einde van de pijp kom je uit op een alleraardigst binnenkoertje met een citroenboom. In de schaduw daarvan kun je heerlijk op adem komen met een glas eenvoudige Maltese wijn en een bord tapas. 

Il Gattopardo - Art Gallery & Bistro
Villegaignon Street 20
Mdina
paul.sant-cassia@durham-ac-uk
T +356 2145 1213
   

 

Snuif de sfeer op van NY Streetfood - een must have!

Dat er een pak te beleven en ontdekken valt in The Big Apple dat kan mijn kleine teen ook wel raden zonder dat ik er al geweest ben, al staat een trip naar de nooit-slapende-stad wel op mijn to-visit-lijstje. Geloof je me niet op mijn woord, dan kun je bij ervaringsdeskundige Sstrid terecht! 

Gelezen? Nah, point proven!

Wat er ook meer dan te ontdekken valt, is geweldige streetfood. De stad heeft misschien wel de meest dynamische en kleurrijke streetfoodscène ter wereld. Ook al denken velen bij lekker eten uit kraampjes op straat in eerste instantie aan Azië.

Ook de Amerikanen zelf zijn zot van het boek

Niet verkeerd: gepassioneerde kok, Tom Vandenberghe, en gedreven foodfotograaf, Luk Thys, trokken zelf ook eerst naar het oosten - waar Tom jaren werkte als reisbegeleider - om de fijnste, leukste adresjes te verzamelen. 

Maar het oosten heeft niet als enige het officieuze patent op streetfood. Net zoals in hun eerdere kookboeken-meets-reisgidsen "Bangkok Street Food", "Hanoi Street Food" en "Singapore & Penang Street Food", trok het duo er nu in New York op uit om de lekkerste happen vast te leggen op papier en op de gevoelige plaat. Nieuw deze keer is dat Jacqueline Goossens, de Belgische journaliste die sinds 1980 in de stad woont, alles doorspekt met heerlijke verhalen over de verbazingwekkende stad. 


Ik kan je vertellen dat de recepten opnieuw een voor een vragen om klaargemaakt te worden, dat ik honger krijg als ik nog maar twee pagina's heb omgeslagen, dat de lay-out nog meer dan in de vorige boeken ontzettend leuk en mooi is, dat de verhalen boeien ... Maar je kunt het ook zelf ontdekken. 

Begin met het onderstaande filmpje. Daarna loop je maar best naar de Boekenbeurs in Antwerpen waar de soul mates op 11 november signeren aan de stand van Lannoo, om je een exemplaar van een van de leukere Vlaamse kookboeken van het jaar aan te schaffen! Wedden dat het ticket richting The Big Apple dan automatisch volgt?

NEW YORK Street Food from Luk Thys on Vimeo.

New York Street Food - Koken en reizen in de 5 stadsdelen

Tom Vandenberghe, Luk Thys & Jacqueline Goossens

Uitg. Lannoo

€ 24,99

 

Maltese Rabbit stew, ofte konijn op Maltese wijze

Zoveel wist ik nu ook niet van Malta, de archipel die een flink stuk van oktober de scène van mijn leven zou vormen. Ondertussen zijn we bijna november, waait mijn haar niet meer in de heerlijke mediterraanse wind, maar wel in die van herfstig België en weet ik een plukje meer. 

Zoals hoe je konijn, dat populaire dier voor op het bord, kunt klaarmaken op Maltese wijze. Ik peuterde het recept na een flink glas wijn en met enige moeite immers los van een plaatselijke chef. 

Ik geloof dat de man in de knoop lag met zijn ego: enerzijds liet hij de ober nog een potje paprikapoeder brengen om me deelgenoot te maken van het feit dat dit een van de belangrijkste specerijen was in zijn recept. Anderzijds wilde hij dan weer niets lossen over exacte gaartijden of de bereidingswijze. 

Ik heb nog geen tijd gehad om het recept thuis te proberen. Ik zoek nog (semi-)vrijwillige slachtoffers om van mijn try-outs met fluffy Modeste te proeven en daarover dan eerlijk hun mening te spuien. Tot dan toe zal ik (en dus bij uitbreiding jij) het echter doen met de aanwijzingen uit andere konijnrecepten, qua gaartijden. 

*

 Maltese Rabbit Stew

Impro-Recipe

NODIG

Voor 4 personen

1 flink uit de kluiten gewassen Modeste

2 à 3 uien, fijn gesnipperd

2 à 3 teentjes knoflook, geplet

600 gram tomatenblokjes uit blik

1 glas rode wijn, met body (dus niet van dat azijnwater dat meestal wordt aangewezen om mee te koken)

Een busseltje rozemarijn

3 blaadjes laurier

Evt 2 dl wildfond

(Zoet) paprikapoeder

Een snuf kaneel

Peper en zout

        

 DOEN

Verhit in een ovenbestendige kookpot een flinke scheut olijfolie. Braad hierin de stukken konijn goudbruin. Het vlees moet nog niet garen. Als alle kanten en stukken een mooie kleur hebben, haal je het vlees uit de pan en leg je het afgedekt opzij. 

Fruit de gesnipperde ui in de braadpot. Voeg de knoflook toe en laat even mee fruiten. Doe er vervolgens de tomaten bij, een flink glas rode wijn, ettelijke takjes rozemarijn en de laurierblaadjes. 

Laat alles rustig pruttelen. Als het mengsel je te droog lijkt, dan kun je er tot 2 dl wildfond aan toevoegen. 

Kruid goed af met flink wat (maar doe toch maar stapje-per-stapje) paprikapoeder; de zoete variant, niet de gerookte (al kun je daarmee ook experimenteren). Een snuf kaneel en een draai van de peper- en zoutmolen maken het af. 

Doe de stukken konijn terug in de pot en zet 45 minuten afgedekt in een voorverwarmde oven van 200°C. 

De eerste keer at ik het zo, met gebakken aardappeltjes erbij. Een tweede keer blies de chef me met zijn konijnstoofpotje omver door het als pastagerecht te serveren: geplukt konijnvlees, een beetje saus (laat daarvoor de braadpot nog 20 minuten zonder deksel in de voorverwarmde oven staan) en enkele erwtjes er op het laatst over gestrooid.  

*

nvdr, gelieve dan ook te begrijpen dat ondergetekende (of is dat hier nu "bovengetekende") dus niet aansprakelijk kan worden gesteld voor een taai stukje vlees op uw bord, noch voor aangebrande dampen in de oven. 

Heb jij de perfecte braadtijd ontdekt voor dit recept, please, maak me er deelgenoot van en eeuwige roem zal de jouwe zijn!

 

Reserveer snel met Tablebooker

Ik begrijp het wel, maar ik vind het echt niet leuk wanneer ik voor een tafel in een fijn restaurant maanden op voorhand moet reserveren. Terwijl ik niet eens zo moeilijk ben, want nogal gemakkelijk ook midden in de week vind dat het eten speciaal mag zijn. 

Ik weet immers niet eens hoe ik me deze avond ga voelen, laat staan dat ik kan inschatten of ik die misschien niet zo dooie vrijdagavond in september 2014 zin ga hebben in haute cuisine. Ik geef wel grootmoedig toe dat de kans klein is, dat ik als lekkerbek géén zin zou kunnen hebben in een fantastisch maal. 

Edoch.

Wat mijn avondeten of lunch betreft, ben ik nogal van het type "à l'improviste". Ik volg veelal mijn buikgevoel, mijn goesting. Het feit dat ik geen kleine koters heb rondhuppelen, een flexibele job heb, in een stadse omgeving woon en L'Amour meestal ook van die soort is, maakt dat het improvisatie-plan tamelijk goed werkt. 

Gaat dat plan vanaf nu nog gemakkelijker maken: de app Tablebooker!  Al wie gezegend is met een iPhone kan het kleine programmaatje in één swipe GRATIS downloaden in de welbekende App Store.

Honger of plots the urge om uit eten te gaan? Vanuit je locatie kijkt de app welke zaak nog een tafeltje voor 2, 4 of zelfs 12 personen heeft. In dat laatste geval hoop ik dat ze veeleer een hele "tafel" ter beschikking hebben. 

Ook belangrijk, bij welke zaak je op dat moment kunt reserveren. Even aantikken en daar is de specifieke informatie over het restaurant of bistro naar keuze. Opnieuw maar één swipe nodig om te reserveren. 

Heel leuk is het dat wanneer je je phone horizontaal houdt - als in: je scherm met de startknop bv naar rechts; het scherm dwars dus (het duurde wat voordat ik het doorhad wat ze nu precies met "horizontaal" bedoelden) - je bij het tabblad "lijst" een kaart te zien krijgt met daarop de betrokken resto's. Bij het tabblad "details", kun je in dezelfde horizontale modus doorheen mooie, grote sfeerbeelden van de eetplekken swipen. Gewoon je telefoon weer rechtop draaien om terug te keren naar het overzicht of de restaurantpagina.

Minder leuk is het geringe aantal eetplekken dat zich momenteel heeft aangesloten bij Tablebooker. Voor Leuven, levendige stad, bruisend van fijne eetgelegenheden, waren dat er welgeteld 6! Nu, enkele van mijn favorieten stonden er gelukkig al bij. Moet ook worden gezegd: de app is nieuw en de mensen erachter zijn nog volop bezig met de uitbreiding ervan. 

Wordt dus ongetwijfeld vervolgd en aangevuld! 

En vergeet niet, ik weet nu immers toch nog niet waar ik de volgende maand zin in zal hebben... Wat zou het dan, dat er nu nog maar 6 Leuvense plekken op te zoeken zijn?!

 

Oude food-wijsheden nog altijd hip!

Pinterest & Holstee

Zowat 100 jaar geleden vaardigde de US Food Administration deze Boodschap van Algemeen Nut uit. In zes punten advies over hoe we het meeste uit onze dagelijkse kost kunnen halen, zonder te veel verspilling en met steun voor de lokale boer. 

Vandaag zijn deze keukenwijsheden nog altijd hip & happening. Ofte, the powerful simplicity of food done right. 

Surf 'n Turf mosseltjes!

We bevinden ons nog altijd in hartje najaar en dus nog in hartje tijd-van-de-lekkere-volle-mosselen. Ik val in herhaling als ik je zeg dat deze zeebeesten niet alleen lekker zijn, maar ook nog goed voor je, want mager (amper 200 kcal in een portie, 10% eiwitten, 4% koolhydraten en slechts 1,5% vet) en rijk aan kalium, fosfor, selenium en jodium. 

Al gedacht om ze eens anders te bereiden dan de klassieker met ui, selder en witte wijn? Hier een topper van een surf 'n turf-variant, "gepikt" van L'Amour...

NODIG

Voor 2 personen

200 gr chorizo, degene om mee te koken (vers en niet gedroogd), in snippers gesneden

2 sjalotten, fijn gesnipperd

2 preistengels, fijn gehakt

1 flesje Trappistbier

DOEN

Chorizo, sjalotten en prei in olijfolie aanstoven. 

 Blussen met het bier. Mosselen toevoegen en opschudden. Kruiden met peper en zout.

Op hoog vuur met deksel op laten staan en af en toe schudden. Na ongeveer 10 minuten zullen de mosselen open gaan staan en zijn ze gaar. 

I'm not giving in... You?

Deze dancing feet hadden onlangs de tijd van hun leven bij het spetterende optreden van het Britse collectief Rudimental in de AB. 

Het was L'Amour die wilde gaan shaken. Gelukkig voor mij besliste hij dat ik mee met mijn poep moest komen draaien, want het dak ging eraf! 

Et voila, chéries, omdat het bijna weekend is, omdat ik jullie graag zie en omdat iedereen het soms wel eens wil opgeven. Don't. En zet nu die luidsprekers maar volle bak open en meezingen maar: 

 

Sprankelende non-alcoholische apero

Ik zweer je dat mijn roots ergens in Italië moeten liggen: ik ben geboren voor fare l'aperitivo. Daarvoor ga ik trouwens niet wachten op het weekend. "Elke dag vakantie" is mijn motto en dus kan een sprankelend glaasje tussen de hectische of iets minder hectische werkdag en het avondeten absoluut. 

 

Om het smakenpalet te zuiveren, als moment van ontspanning, als een soort ritueel (en in de godsdienstles zagen we allemaal dat riten ontzettend belangrijk zijn! Wie ben ik om dat tegen te spreken?) enz. 

 

Nu, voor welke functie ook, dat glas hoeft niet altijd alcohol te bevatten. Al lijken ze dat in drankenland niet zo te beseffen, wanneer je het aanbod aperitiefdrankjes bekijkt.

Ik ben echter nooit te beroerd om de eigen noden te verzorgen, en die van niet-alcohol-sippende gasten. Zeker niet wanneer ik dan ook nog eens een prachtige fles Britse limonade aantref op mijn bureau. Cadeautje van collega D., omdat het etiket zo mooi was, omdat het wel iets was voor mijn zoektocht naar het Alternatief Aperitief, omdat het met liefde voor het food & drinks-vak was gemaakt en wij dat allemaal belangrijk vinden. 

 

Wordt het een virgin mojito van gember-citroenlimonade, ijs, munt, limoenpartjes en bruiswater of gaan we voor deze fantastische limonade met vers geraspte gember, partjes citroen, basilicumblaadjes, ijs en bruiswater? Enkele druppeltjes bitter ...

 

Een scheut gin kan ook nog, voor die andere dagen!

CinCin!

 

Te vinden bij de Engelse supermarkt Stonemanor in Everberg en Waterloo

 

Lief voor je Lippen!

Elke winterperiode - dat is voor mij vanaf half oktober tot en met de eerste zonnige dagen in maart - heb ik het zitten. Hoeveel ik ook met een lippenbalsem over mijn kussers ga, (ruwe) velletjes ontloop ik niet. 

En dat vind ik vervelend. Ik trek die dingen er immers af en dan zit ik met kleine wondjes die prikken. Dat vind ik ook vervelend. Lachen met zo'n mond doet pijn en ook dat is niet leuk. Ik lach immers graag. Ik moet je toch niet gaan vertellen over de weldaden van het lachen?!

Wil ik doen, maar dan een andere keer. Deal?

Nu wil ik het immers hebben over de redding van gescheurde lippen: 

Lush's Lip Scrubs! 

 Eigenlijk is het suiker (en in één geval ook zout) in een potje, aangevuld met allerlei lekkere smaken en (vooral) natuurlijke oliën. Een beetje op je vinger nemen, over je tere lippen wrijven en weg zijn de velletjes. Nog naverzorgen met een zachte lippenbalsem en hello darling, who wants to kiss me?

Ik ging voor de tinteling van munt en het goede van chocola, maar er zijn verschillende varianten. Speciaal voor de komende feestdagen heeft de kerstman een smaakje samengesteld: hij blijkt fan van colasnoepjes.

Tijdens een tripje naar Brussel, Gent of Antwerpen te scoren in een van de vier (2 in Brussel) Belgische Lush-shops!    

Malta, here I come!

Het is weer eens tijd voor een trip, me dunkt. Ik trek naar Malta en wissel met plezier de kleurloze Belgische regendagen even in. Hopelijk voor okergele en blauw. Al moet ik bekennen dat ik niet veel van Malta weet:

De hoofdstad heet Valetta.

Het land is een eiland. Nu ja, bestaat eigenlijk uit meerdere eilanden.

Die fameuze "blauwe lagune" kun je terugvinden "op" een van de kleine eilandjes.

Ze rijden er links. 

Een Hop-On/Hop-Off-bus doorkruist niet alleen de populairste stad, maar het hele hoofdeiland. 

Volgens BBC Weather is het er nu ongeveer 28°C!

Neergeschreven ziet de taal er erg grappig uit. Hoe ze klinkt, moet ik nog ontdekken.

Er zaten daar ooit ridderachtige clubkes.

Konijn schijnt er een erg populair dier te zijn. Voor op het bord, that is, niet als fluffy speelkameraadje.

Ze lijken zich te laten inspireren door de Italiaanse keuken - perfetto - maar meer daarover later, nà mijn diepgaand onderzoek ter plaatse.

2 minuutjes niets doen

Hoe dikwijls spreek jij de woorden "druk, druk druk" uit? Per week? Per dag? Ik durf erom te wedden dat het meer dan eens over je lippen rolt. Of dat je "eens wat meer zou moeten kunnen ontspannen", of iets in die aard. Dat volgt dan meestal in de minuten na de "druk, druk, druk".  

Join my club.

Look no (much) further, want hier is muizenstapje nummer 1: Do Nothing for 2 Minutes. Dat lijkt een makkie. Is het niet per se. Maar zet je door, dan word je beloond met het heerlijke geluid van ruizende golven en een een beetje rust. En zelfs na 2 minuten heeft dat al een fijn effect. 

Hier moet je zijn voor lekkers!

Mijn favoriete dagblad DeMorgen heeft opnieuw wat extra leuks voor zijn lezers: drie mooi vormgegeven gidsjes die je de weg wijzen naar eigenzinnige plekjes om heerlijk te smullen. 

Het eerste, dat van Antwerpen, kon je vorige zaterdag voor € 4,95 al afhalen in je krantenwinkel (eerst even de bon uit je krant knippen). Er volgen er nog twee: Brussel en Gent. Ongetwijfeld verschijnt er op het einde van de rit ook nog een nabestelbon in de weekendeditie van de krant en/of op de website.

Sommige adresjes zul je al kennen, maar andere zijn dan weer echte te-ontdekken pareltjes. Fijn dat Luc Hoornaert die wil delen. Ook nog leuk: die dingen passen met gemak in mijn iet-of-wat kleinere handtas, dus moet ik niet met een soort van reistas rondzeulen om vervolgens aan tafel aan te schuiven.  

Zou ik hebben meegewerkt aan het project - fantaseren kost geen geld - dan had ik nog een editie Leuven en eentje over Hasselt voorzien. In deze steden bruist het en valt zeker het een en ander te proeven. Ik verdenk DeMorgen ervan de overweging gemaakt te hebben, gezien in het Brusselse boekje ook adressen uit Kampenhout, Mons en Heure-en-Famenne zijn opgenomen. 

Ik heb in de aardrijkskundeles wat anders geleerd, dan dat die plekken in het Brusselse zouden liggen. Om dan enkele kilometers verder te reizen en onder andere ook nog Leuven en Hasselt culinair te gaan verkennen, is toch een kleine moeite?

Maar onthou dit: de boekjes zijn handig, interessant, leuk én mooi. Wie weet eindigt de gazet dit verhaal met een "Wordt vervolgd".

Casa Bacardi in Brussel: reserveer nu je plekje!

Het moet zijn dat ik in een eerder leven graag in een rokje van stro en een bloesje met felgekleurde bloemen al fiks heupwiegend de dag doorbracht. Rum, en dan liefst gemengd en gemixt, ik drink dat immers graag. 

The Gentlemen, L'Amour & Le Sid

Als Bacardi dan zijn pop-upbar Casa Bacardi neerpoot aan de Louiza-buurt van onze hoofdstad, dan ben ik er graag bij. Desnoods met felle bloemen en een rokje van stro, maar toch liefst in een iets meer fashionable outfit. Hoe dan ook, de kans dat ik daar een geweldige rum-cocktail in mijn handen heb, is ... nogal groot. "Blij" voert dus de boventoon.

De avond dat ik genoot - dat heupwiegende had ik wel mee - van funky tunes in de prachtige art-decosetting van Hotel Wieleman, stonden Bacardi Brand Ambassadors Frank Symons en Marc Colfs samen met Roman Foltan in voor de superbe drinks. Die laatste shaket ze normaal in de tot beste cocktailbar ter wereld uitgeroepen The Artisan Bar in London.

 Maar steek die zakdoek maar weer weg en droog je tranen. Nog tot en met vrijdag 18 oktober kunnen de happy few die een plekje weten te bemachtigen immers terecht in de Brusselse Casa Bacardi. Niet meer voor de Foltan-cocktails, maar wel voor lekkers met rum van een hele rist andere famous en infamous barmannen en -vrouwen. Zoals daar zijn: 

03/10 - Boudewijn Mesritz (NL - Tales & Spirits)

04/10 - Marc Plumridge (UK - Flying Bartender)

05/10 - Shingo Gokan (NY - Angel's Share) & Ben Belmans (BE - Ben's Bar)

10/10 - Arijit Bose (IN - Getafix) & Remigijus Beinoras (LT - From Lithuania with Love)

11/10 - Metinee Kongsrivilai (UK - The White Lyan)

12/10 - Mica Rousseau (MX - Four Seasons)

17/10 - Tom Walker (UK - The Savoy)

18/10 - Elizaveta "Lizzy" Evdokimova (RU - Delicatessen)

Je onderdompelen in Caraïbische, funky sferen met een prachtige cocktail in je hand, is juist één telefoontje van je verwijderd. Een bezoekje aan La Casa kan elke donderdag-, vrijdag- en zaterdagavond na reservatie op het nummer 

0483 20 56 97! 

Plaatsen zijn beperkt, de cocktails niet, net zomin als de easy going vibe. 

Alweer op...