dinsdag 26 juli 2011

Een hoer in de keuken

Mijn computerklok zag er nog net niet uit als 15:30, toen mijn Liefste kwam melden dat hij huiswaarts zou keren: "nog een beetje vakantie en ontspanning zoeken." Het was een gevoel van jaloezie en onmacht dat me bekroop. Ik weet het, de menselijke aard is lelijk. Maar ik was dus jaloers en gefrustreerd omdat ik voor me al een halfuur naar een leeg computerscherm had zitten staren. Een scherm waarop eigenlijk zinnen hoorden te staan. Ze hadden er gestaan, en ze waren dankzij het bestaan van de backspace-toets weer verdwenen. En opnieuw, en opnieuw, en opnieuw.

Ik had nog twee uur tanden bijten en toetsen typen voor de boeg, want er naderde een deadline die ik niet zou halen met een leeg scherm. Met vijf zinnen meer op mijn scherm dan op het moment van jaloezie trok ik om half zes dan toch maar de bureaudeur achter me dicht. Foert, ik had wat leukers te doen: koken. En meer nog: mijn dada koken. Want naast een glaasje witte wijn lagen de ingrediënten voor een exquise, klassieke Italiaanse topper op me te wachten toen ik nog eens een half uur later de voordeur naar ontspanning opende: ansjovis, tomaat, kappertjes, zwarte olijven... Devo dire più?

Pasta Puttanesca

Pasta Puttanesca - ofte "Op wijze van de hoer"
Ik laat nu je eigen creativiteit en gedachten (of Google) hun werk doen....

Ondertussen...
NODIG (4pers):
400 gram spaghetti, linguini of andere lintpasta
4 tomaten, ontveld en ontdaan van pitjes
75 gram zoute ansjovis op olie
75 gram zwarte olijven, ontpit
75 gram parmezaanse kaas
2 sjalotten, in fijne halve ringetjes
1 teentje knoflook
3 el kappertjes, gespoeld
1 bussel bladpeterselie, versnipperd
peper 
zout
1 scheut olijfolie


DOEN:
Hak de kappers, olijven, ansjovis grof. Zet de pot met water voor de pasta op. Je kan het kokende water gebruiken om de tomaten te ontvellen. Snij daarvoor een kruis aan de bovenkant van elke tomaat en leg ze zo'n 10 tellen in het water. Haal ze er voorzichtig uit, spoel onmiddellijk onder koud stromend water en pel ze. Haal de pitjes eruit en snij het vruchtvlees in fijne blokjes. 
Pel de knoflook en snij fijn. Doe de olijfolie in een grote pan. Voeg de sjalotten, kappers, olijven, ansjovis, knoflook en stukjes tomaat toe en roer regelmatig.
Kook ondertussen de pasta al dente en giet af. 
Doe de fijngesneden peterselie bij de groenten in de pan. Roer om. Meng alles, de saus en de pasta, in een grote kom, kruid met flink wat versgemalen peper en strooi er tot slot nog parmezaanse kaas over. 


MUZIEKTIP:
Back to Black - Amy Winehouse

vrijdag 15 juli 2011

Met de Vespa door het Vlaamse land

Tot voor kort zat ik bijna dagelijks op het snorrend Italiaans icoon dat de Vespa is. Tot voor kort, want op een zomerse dag werd ik als passagier op een prachtige aubergine-grijze Vespa omvergereden door een nitwit in een witte camionette (nvdr, vandaar dus het woord "wit" in "nitwit"). 

Hoewel ik een alerte Vespa-bestuurder omarmde en we amper 5 km/u reden, zat de schrik en de pijn er flink in: te veel idioten onderweg en een te teer velletje. De Vespa-ritjes werden schaarser en ik was niet zo gemakkelijk meer te verleiden tot nochtans heerlijke ritten. 

Hoewel... Met dit ontzettend leuke, nieuwe boek van Borgerhoff & Lamberigts in de hand komt de goesting toch borrelen om langs mooie, rustige wegen te cruisen. Met de Vespa door Vlaanderen bundelt 10 originele dagtrips in heel België - van de Belgische kust tot het Haspengouw - met tips voor de lunch, het diner en zelfs een overnachting. Er zijn telkens een heel duidelijk kaartje en achtergrondinformatie over cultuur en natuur voorzien. Zelfs de nitwit kan zijn Vespa van stal halen, want het is niet alleen de ervaren "Qui Vespa mangia il mela"-man... of vrouw die het boek bedient. Al raad ik die nitwit wel met aandrang aan om NIET in mijn buurt te komen snorren!

Mijn lieve schat, draai de contactsleutel al maar om, ik maak de picknickkoffer klaar! 

Verkoopinfo: Met de Vespa door Vlaanderen, Borgerhoff & Lamberigts, € 22,50

 

dinsdag 12 juli 2011

Smullen van Portugal

De eerste dag na een - weliswaar korte - vakantie, blijft moeilijk. Ik ben altijd nog wat lui, ik snak nog naar dat rustige tempo, naar het leven zonder computer en naar de zon en het water. Een artikel dat niet wil vlotten, nochtans over een foodie-onderwerp, maakt de terugkeer helemaal minder aangenaam. Gelukkig zijn er de collega's en vrienden om te brainstormen over toekomstige etentjes, feestjes en cocktailavonden. En gelukkig zijn er ook de lekkere belevenissen om te vertellen! 



Zo las ik voor het eerst in mijn leven op een menukaart "Vinho Verde". Hu? Groene wijn?! Wat moet ik me daarbij voorstellen? Nooit gezien, nooit gelezen, nooit gedronken en dus werd dat hoog tijd. Er bestond geen discussie meer mogelijk met mijn loved one: het aperitief zou bestaan uit groene wijn, een witte, licht sprankelende wijn uit het noorden van Portugal. Heel fris van smaak, zacht zurig, maar zeker niet wrang. Gemaakt van onrijpe druiven en bij het wijntijdschrift By The Grape lijken ze geen fan, maar mij kon het op die warme en zomerse vakantieavond zeker smaken. 

Meu Limão - Rua Silva Lopes 40/42 - Lagos - Tel: 282 76 79 46

En het was geen vakantie als ik die dag niet gewoon in mijn schitterende boek van Koch kon lezen, met een warme zon op mijn snoet, water nabij en na de aperitief het diner zou volgen. Dag na dag na dag. We slaagden erin om in een toeristische hotspot van de Portugese Algarve toch enkele pareltjes te vinden. En pareltjes hebben een leuk terras, een vriendelijke bediening, respect voor de authentieke keuken en prijzen, een zwoele wind, jolige eigenaars, lokale bewoners aan hun tafels en een chef die uiteindelijk altijd zijn fles Porto of consoorten uithaalt om zich geamuseerd en enthousiast bij ons - de laatsten in de hele zaak - te zetten.

Rui, one of the brothers of Dois Irmãos

En dus, kan ik je nu sterk aanraden om bij een bezoek aan de Portugese Algarve - prachtige stranden trouwens, en veel wind - de volgende plekjes met mijn groeten te proberen: 

* Meu Limãu: kleine tapas- en wijnbar met gegrilde sardientjes - als je denkt aan Portugese stranden, zie je toch meteen ook die barbecue waarop de verse sardientjes liggen te smeulen -, de onvermijdelijke bakeljauw, calamares en ander lekkers op de kaart. Klein, fijn en gegeerd terras, maar ook binnen gezellig met de typische Portugese tegels zonder dat het geforceerd aanvoelt. In de schaduw van een klein zuiders kerkje.
Dois Irmãos - Travessa do Mar 2 - Lagos - Tel 282 181 100
* Cervejaria Dois Irmãos: Binnenin lijkt dit restaurant van twee broers - dois irmaos - wel een taverne: fel tl-licht, lange tafels die eenvoudig gedekt zijn en een drukte van jewelste achter de toog. Buiten zit je aan een rustig plein, opnieuw in de schaduw van een kerk, met leuk gedekte tafeltjes en de plaatselijke bevolking naast je. Heel vriendelijke bediening, die naast eten ook spuitbussen om een droogkuis te vervangen brengen wanneer je morst op je witte kanten jurkje, Portugese specialiteiten die eens niet worden verkracht om de domme - voornamelijk Engelse in dit geval - toerist ter wille te zijn. Een adres naar mijn hart!

António - Restaurante O António - Rua Prof. Dr. Egas Moniz 36C - Montenegro, Faro - Tel 289 818 878

* O António: Vlakbij de luchthaven, dus heel handig wanneer je 's ochtends een vliegend schip te halen hebt. Het interieur is opnieuw typisch zuiders: felle verlichting, eenvoudige tafels in een grote ruimte en een plastic bache om te beschermen tegen zon, regen en wind... maar oh zo lekker! Gegrilde specialiteiten uit de zee en vanop het land aan spotprijzen voor ons Belgen. 

Dois Irmãos

 Na het eten drinken we een zoete, maar zachte Porto of iets dat naar de naam Valegrande luistert. En we praten en lachen met de chefs, Rui en António. Begrijp je nu waarom terugkeren naar een artikel dat niet vlot en een land waar de zomer bestaat uit "mogelijk een onweer in de namiddag, gevolgd door hevige regenbuien" niet leuk is?
O António

woensdag 6 juli 2011

Eenzame mishmash

Paniek en consternatie vandaag! Ik had geen idee wat ik vanavond zou koken, ik zag geen ingrediënten voor mijn ogen dansen, ik kon me geen kookboek voor de geest halen dat me op weg zou helpen en ik overwoog serieus om frieten te gaan halen, of een pizza (gemaakt door Thai), of opnieuw Thais zoals gisteren, of Chinees. Oh ja, en kebab is ook nog een oplossing. Ik werd al rustiger: ik kon gemakkelijk de week door komen in mijn eentje.

Neen! Dat ben ik niet! Help! Wat is er aan de hand?! Is dit het begin van het einde? De eerste gedachte wanneer mijn brein van slaapstand naar waakstand overschakelt is  "wat zal ik vanavond eten?" In een kookwinkel word ik helemaal enthousiast van tien soorten kookwekkers en wil ik ze allemaal hebben. Chillpills, mindfulness en boswandelingen had ik niet nodig; ik had genoeg aan een kookpot en een houten roerlepel. En ik genoot ervan om in de supermarkt mijn hele feestelijke weekendmenu samen te stellen, gewoon, omdat het zo in me opkwam.

Goed, het besef dringt door dat dit de eerste keer sinds ettelijke dagen is dat ik het commando in de keuken weer uitvoer omwille van verschillende, allemaal terechte, begrijpelijke redenen. Maar, er moet gekookt worden. Dus begin ik terug waarmee ik tijdens mijn studententijd begon (ik zou ook kunnen beginnen met wat ik als kind in de keuken fantastisch vond, maar dan zou ik de hele avond en morgen ook nog cake moeten eten en ik ben niet meer zo'n zoetebek)... Het begon met een doodgewone mishmash van een pastasalade.

Neen, ik nam er zelfs geen foto van, ik at uit de kookpot, met alleen een vork en ik zat tijdens het eten tijdschriften te doorbladeren, mijn Allerliefste berichtjes te sturen en dat smoelenboek te bekijken. Maar die mishmash van samen gegooide champignons, aubergines, courgette, verse tijm, basilicum, tomaatjes, geitenkaas en ja, zelfs tonijn op eigen nat smaakte wel verrukkelijk op deze zachte zomeravond! Nu een ontspannend bad met een stapel kookboeken zodat ik me weer herken in de keuken!

dinsdag 5 juli 2011

Free Compliments!


Mijn lidmaatschap en adoratie voor de spreuken van de Bond Zonder Naam is onder mijn vrienden en bij hulpbehoevenden een publiek geheim. Niets dat beter troost kan bieden op momenten dat niemand het echt nog weet - ook al speelt Miss Drama Queen of Mister Drama King - dan de gevleugelde woorden van de bekende prikbordflyers.

Op de blog van Kind Over Matter vond ik onlangs een hip, lief en mooi verlengstuk van de BzN: de complimenten-zoekertjes! Zie het als "Kot te huur" of "ik zoek een rit naar Italië", maar dan "Compliment zoekt persoon". 

Maak de wereld een beetje aangenamer en strooi eens met enkele welgemeende complimenten. Niets dat een mens zo kan motiveren dan een beloning en lieve woorden, vraag maar aan een professor positieve psychologie. Of de hond van Pavlov! 

Je kan er ook je eigen complimentenposter invullen, zodat je bij je baas geen "You light up my life" moet achterlaten.



LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...