vrijdag 20 maart 2009

Crocs: bijna over en uit

Op een goede morgen stond ik op en ineens waren ze overal: die felgekleurde plastic klompen. En op die goede morgen overviel me dan ook ineens een gevoel van afstotelijkheid.

Iedereen droeg en draagt ze! De secreterasse onder haar zomers rokje, meneer de bankdirecteur onder zijn broek, strandjeanetten onder hun zonnebankbruine blote benen ... Ik zou eerder denken dat de tuinman ze zou dragen. Maar nee, die houdt vast aan zijn rubberen laarzen en het zijn de man en vrouw op straat die massaal voor de Croc-klomp vallen. Onbegrijpelijk.

Voor mij hebben die klompen meer iets van overzetboten en erg weinig van elegantie, sportiviteit, stoerheid, schoonheid, leutigheid of wat je ook maar verwacht van een schoen. De eerste "groep" op Facebook waar ik dan ook lid van werd, was "no matter how comfortable Crocs are, you still look like a dumb ass". En btw, ik heb het getest - je kan niet tegen iets zijn, als je niet weet waarover het gaat: ze zijn even comfortabel als mijn Napolitaanse heels, dus die smakelozen moeten niet zo hoog van de toren blazen "zo goed dat ze zitten!".

Even zag het er naar uit dat de opmars van dat vehikel maar door zou blijven gaan, met versieringen in allerlei vormen en kleuren en winkels die uit de grond popten. Vandaag staat er echter erg geruststellend nieuws in de krant: Populaire Crocs bijna failliet! Je ziet: geef nooit toe op design ten voordele van zogenaamd comfort, het loont niet. Gelukkig.

donderdag 12 maart 2009

Nog meer roze...

Champagne op, pijnstillers op, hoofd herstellende. Barbies 50e verjaardag mag dan al voorbij zijn, van het roze Barbie-geweld zijn we nog niet af. Aangezien een halve eeuw oud worden blijkbaar een mijlpaal is in een poppenleven, kreeg miss B. niet enkel een roze Fiat 500, maar mocht ze ook een roze New Beetle van Volkswagen in ontvangst nemen. Sexy Legs aka Heidi Klum kwam er speciaal voor naar haar vriendin’s real-life Dream House in Malibu.

Meer info: hier!

Basisbehoeften met krampen

Een mens moet eten. Volgens de tot op vandaag gekende resultaten van allerlei wetenschappelijke onderzoeken behoren studenten nog steeds tot de groep der mensen. Ik weet het, want ik ben er zelf een geweest, je zou ze eerder bij de beesten indelen. We volgen echter de bollebozen van de wetenschap.

In Leuven hebben ze als oplossing voor die kwestie iets in het leven geroepen dat luistert naar de roepnaam Alma. Verspreid over het stedelijk grondgebied vind je enkele zitplaatsen - restaurants kan je het nauwelijks noemen - waar de student kan eten - uhum - voor prijzen die nu tijdens financiële crisis ook interessant zijn voor de bankdirecteur van Fortis. Een van die zitplaatsen op het stedelijk grondgebied bevindt zich in de gebouwen van Groep T, een hogeschool waar ik elke woensdagavond student Italiaans ga spelen.

Op het menu: croque bacterie uit het vuistje, croque bacterie+, spaghetti bacteraise, broodje tonijnterie en brokkensoep. Variaties kan de Alma-kok ook uit zijn pofmuts schudden: lasagna bacterie. Dat lag er gisteren op mijn plateau. Toch zweer ik al drie jaar dat ik daar van m'n leven - ik neem mijn leven blijkbaar niet zo serieus - niet meer eet. Al die bacteriën verstoren namelijk telkens mijn bacterieel evenwicht. Dat resulteert steevast in een harde, gezwollen buik alsof ik net geen drie maanden zwanger ben, pijnlijke krampen en de neiging om me breakdance-gewijs in tientallen bochten te wringen. En ja hoor, gisteren was het weer van dat. Nu is het gedaan: ik doe niet meer mee aan die Alma-terreur!

woensdag 11 maart 2009

Van leren en doen

Jong geleerd, is oud gedaan. In mijn geval houdt dat o.a. in dat ik als kleine opdonder met mama en papa Sas elke zomer in het zuiden van Frankrijk - wagenziek van de bochtige wegen in combinatie met de verschroeiende zon - richting Châteaus reed. Ik geloof dat de wijnboeren de hoofdreden waren voor onze vakantiebestemmingen, want steevast bezochten we zo'n wijngaard met bijhorende boer én natuurlijk wijnproeverij. Liefst zo veel mogelijk.

Nu, ik moet wel toevoegen dat die vakanties wel geweldig afwisselend waren, want de dag na zo'n proeverij mochten we lekker in het zwembad ploeteren, een héle dag. Ik snap het nu: ze recupereerden van hun kater. Want dat proeven ging niet van walsen, ruiken, nippen, zuigen, shaken, spuwen. Nee, dat was van walsen, ruiken, nippen, zuigen, shaken en slikken. En plezier dat ze hadden! En wij kinderen keken verbaasd toe hoe onze rolmodellen van de eerste lijn licht aangeschoten raakten.

Dat was toen. Wij zijn nu. En nu zette ik drie rode Franse flessen naast elkaar om het hele tongprocédé mee te beleven omdat het me boeit, omdat ik het lekker vind, omdat het veel verbergt. Wat een geslaagde opvoeding!

Château La Bernède Grand Poujeaux van 2006 nam het op tegen de Bordeaux Supérieur uit 2006 van Château Ducla en tegen een Cru Bourgeois uit 2005 van Château Duplessis, een wijn die de een of andere Medaille d'Or gewonnen heeft. Klinkende namen, maar ik ken er amper wat van. Ik proefde wel verschil: houtiger, karakteristieker, fruitiger, voller, complexer... ik kan er wel hier en daar mijn beschrijving aan geven. Blind viel ik echter helemaal door de mand: ik kon de meest sprekende van de drie er niet eens uithalen!

Misschien van de zomer een reisje naar de Châteaus boeken in plaats van naar Italië?!

maandag 9 maart 2009

La vie en rose

Het heeft iets met roze, het is blond, het heeft de ideale maten en het rijdt vanaf vanavond rond in een roze Fiat 500 én dat ìn Milano!

Meer lezen: hier!

vrijdag 6 maart 2009

Vast

Ik had er zeker een halfuur voor nodig, maar ineens ... SCHAAKMAT! Na een serie ontelbare, pijnlijke, aanslepende nederlagen kon ik mijn tegenstaander vast zetten. De koning kon geen kant meer uit.

Nu, de roes van de overwinning was maar van korte duur, aangezien ik de volgende partij al roemloos, snel en uitermate efficiënt ten onder ging.

Maar toch, ik had er eentje schaakmat gezet én ... er is bewijs van, maar blondie hier is er nog niet uit hoe ze foto's van haar gsm moet overzetten naar haar computer.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...