maandag 30 september 2013

Overstag voor Lush!

Merken die lief zijn voor je lijf én voor alles er rond, die hebben een streepje voor bij mij. De wereld van cosmetica is van chemische aard en ook nogal groot. Je snapt: ik ken er allesbehalve alles van. Al heb ik mede door mijn werk wel een beetje notie. Dus gaat dat stapje per stapje bij de ontdekking van zulke merken.

Lush verscheen al eerder op mijn radar, al nam ik nog nooit een potje mee naar mijn badkamer wegens ofte geen tijd om het gamma te ontdekken, ofte te overweldigd door de geuren in de shop.

Dat ik het merk steevast enkele keren terug tegenkwam bij onder andere vrouw met krullen en boontje voor bio-cosmetica, Amoorie, maakte dat het op mijn radar bleef. En een vaste waarde werd op mijn wishlist, naast spulletjes van Dille&Kamille, een lekkere badjas en een mooie puntenscherper.

Je begrijpt, de hemelpoorten openden zich dan ook, toen ik het rondpunt in de Brusselse Louizalaan moest passeren. Er zit daar namelijk - wat ik aanvankelijk niet wist - een Lush-shop. Bovendien hebben ze in die Lush-shop ontzettend vriendelijke mensen staan. Die alles één-voor-één aan me wilden uitleggen. 

Moest ik niet een kwartier later op een koffie workshop verschijnen, ik zou je het hele gamma zelf kunnen uitleggen. Binnen dat kwartier kwam ik echter al wel 't een en ander te weten. 'k Zette mijn trip richting koffie workshop dan ook verder met een Lush-zakje met daarin:

* een potje Big - voor dat erg gewenste volume in mijn überstijle, blonde lokken. De kracht komt uit het zeezout - je haar wassen met zout, het is eens wat anders - en de geur is verrukkelijk! Hoewel de massa zoete geuren vanille en kokos bevat en ik daar normaal geen fan van ben, ruikt Big lekker fris, zomers en opwekkend. Allemaal dankzij het zeewier, de limoen, citroen, sinaasappelbloesem, mandarijn en neroli. 
De prijs lijkt hoog, maar veel gebruik je niet per wasbeurt, dus je doet er een aardige tijd mee.

* Een flesje van The Olive Branch - dient om je een warm, comfortabel gevoel te geven tijdens en na de douche. Voor mij was vooral de kruidigheid, het frisse en pittige een GO: ik raak 's ochtends echt niet meer zo goed uit bed. Dit zou de pijn moeten verzachten én de energie doen stromen.
Ook fijn is dat de olijfolie - altijd schudden voor gebruik - afkomstig is uit eerlijke handel en het mandarijnsap vers uit de pers komt. 

* Ik had dan al wel een shampoo in mijn mandje, en thuis nog twee flessen in de douche, maar toch nam ik ook Squeaky Green nog mee. Deze bar doet het werk van drie plastic flesjes shampoo! Ook, het bevat munt - mijn favoriet bij cocktails - en rozemarijn - mijn favoriet bij het eten - die je zintuigen op diezelfde moeilijke ochtenden heel aangenaam wakker maken en je haar doen glimmen als nooit tevoren. 

Verder is het veganistisch, is het makkelijk mee te nemen op citytrip (ik suck wat travel light betreft en dit gaat me nu eens helpen) en heb je geen verpakkingsafval. 

Al valt het met dat laatste nogal mee bij Lush: alle flesjes en potjes kun je uitgewassen inleveren in de verkooppunten. Als beloning voor je goed gedrag krijg je dan trouwens een vers gezichtsmasker naar keuze! 

Verder geloof ik dat dit zowat het enige cosmeticamerk is dat volledige openheid geeft in de gebruikte ingrediënten: ze staan niet alleen netjes én met aanvullende informatie te pronken op het etiket, ook op de website vind je een complete lijst. Aanduidingen met welke natuurlijk en welke synthetisch zijn van aard en achtergrondinformatie, incluis.
Lush, lief voor jou, de andere mensen, de beestjes, de bloemetjes, de lucht, het water, de grond. 
  

zaterdag 28 september 2013

Ik geef de Liebster Blog Award door aan ...

Toen het begin dit jaar nog donker en koud was, fleurden de immer lieve en sympathieke Yummy BlogSisters mijn dag (en verdere weken) op met een Liebster Blog Award, bedoeld om kleinere blogs in de schijnwerpers te zetten


Het idee is dat je deze digitale thumbs up verder doorgeeft aan een andere, leuke blog met minder dan 200 volgers. Ik heb mijn tijd genomen om de knoop door te hakken. Komt onder andere doordat ik lak heb aan het aantal volgers: sommige blogs hebben een massa lezers, maar bieden me weinig verrassende content of slepen me niet mee; andere vind ik dan weer erg inspirerend of aanstekelijk, maar zien de stats niet per se als een raket de lucht ingaan. En wat dan nog?

Maar 'k moest dus wel effe uitzoeken hoe het nu zat met die stats bij enkele favorieten. Te hoog voor de Liebster Blog Award zo bleek bij Just Another Housewife Amoorie, Glam at Heart Elfi en Sid Frisjes en zijn Coolinary. Ook fan van de gevers van de Award, maar hun bezoekersaantal groeide de laatste jaren ook flink aan. Plus, het is onbeleefd om een cadeautje terug te geven. 

Verder, ik wilde een vrouw. Ik heb het voor madammen, meiskens, ladies en ja, borsten. Niet dat ik een bh-loze, boze mannenhaatster ben. Nee, ik heb ze graag, dat andere geslacht. Vooral wanneer ze over een fijne pen, een kritische zin, een mooie mening en heel wat humor beschikken. Edoch, een vrouw.

Dat fabeltje dat vrouwen geen andere vrouwen kunnen luchten: bullshit!

Ook nog: humor en een positieve flow. Spreekt voor zich, toch? Er kan er namelijk niet genoeg van zijn.  

Daarom geef ik met veel plezier de Liebster Blog Award door aan Delphine De Pauw, inspirerende madam achter de mooie en aanstekelijke blog Les Curieuses

Omdat ze dingen neerpent waarmee ik moet lachen, waarbij ik kippenvel krijg, die me moed geven, die me vol energie laden. 

En omdat Les Curieuses van mij morgen eerder dan volgende week verder mag uitgroeien tot dat gedroomde platform waar dynamische vrouwen interesses kunnen delen. 
      
Voordat ze zich op een volgende blogstuk kon werpen, stelde ik Delphine eerst nog een aantal vragen:
 
1. Wie of wat inspireert je zoal?
Ik word geïnspireerd door mensen met passie die er alles aan doen om hun dromen waar te maken. Dat kan gaan van passie voor hun vak, hun hobby, hun familie... Verder word ik ook geïnspireerd door het internet, muziek, boeken en tijdschriften. De zaken die ik echt de moeite vind, hou ik graag bij om ze op de één of andere manier op mijn blog te delen.
 
2. Hoe ziet jouw heerlijkste ontbijt eruit?
Mijn droomontbijt bestaat uit een verse fruitsla van rode vruchten, verse appelsiensap en huisgemaakte chocoladebroodjes.

3. Op welke song ga je steevast uit de bol?
Dat zijn er wel wat maar als ik moet kiezen dan ga ik voor I follow rivers van Lykke Li en Thrift Shop van Macklemore en Ryan Lewis omdat ze mij herinneren aan het trouwfeest en de bachelorette party van twee van mijn beste vriendinnen. Good memories!

4. Wat is je favoriete merk van mascara?
Luxurious Lashes van KIKO (heb er zelfs een post over geschreven :-)  )

5. Wat brengt je tot rust?
Yoga, een warm bad en etentjes met mijn verloofde/familie/vrienden

6. Welk boek(en) liet de diepste indruk na?
Ik heb Matilda van Roald Dahl denk ik, honderd keer gelezen toen ik klein was. Tegenwoordig ben ik fan van misdaadromans en heb ik erg genoten van de Millennium-trilogie van Stieg Larsson en de boeken van Lars Kepler.

7. Wat is je favoriete drankje?
Bellini cocktail

8. Wat is je favoriete geur?
De geur van verse lasagne en de geur van pas gemaaid gras

9. Naar waar zal je volgende reis gaan?
Naar Canada of naar Portugal

10. Waarmee word je graag verrast?
Maakt niet uit. Ik vind het geweldig als mensen de moeite doen om mij te verrassen.

11. Koffie of thee?
Geen van beiden. Ik word wakker met water.

donderdag 26 september 2013

Meer dan ontbijt

 
Met het idee in het achterhoofd dat ik gezond en evenwichtig bezig ben, wissel ik mijn donkere, belegde boterham 's morgens sinds enige tijd af met een kommetje muesli/havermout met yoghurt en vers fruit. 
 
Goed begonnen, is half gewonnen, dus haalden L'Amour en ik zowat 5 kg haver en consoorten in huis. Aan dat tempo ontbijten wij natuurlijk niet. Bedacht ik me te laat. 
 
 Komt daar net op tijd Quaker - naar mijn idee zowat het bekendste merk in de sectie "havermout" - uit de lucht vallen. Zij weten duidelijk ook dat zoiets elke dag als ontbijt eten, toch vreselijk saai begint te worden en dus waren ze zo vriendelijk er een fijn receptje voor lekkere koekjes bij te steken. 
 
Niet zo gezond en evenwichtig, door de hoeveelheid suiker en boter, maar wel lekker. En zo raakt die 5 kg ook wat sneller op. 
 
 
NODIG
Voor 20 havermoutkoekjes
 
100 g zelfrijzend bakmeel
200 g Quaker Oats
150 g zachte boter of margarine
150 g suiker
2 zakjes vanillesuiker
2 eetlepels melk

DOEN 
Verwarm de oven voor op 175°C. 

Doe alle ingrediënten in een kom, kneed het geheel en maak er een rolletje van. Rol dit in vershoudfolie en laat een uurtje opstijven in de koelkast. 

Snij de rol in plakjes. Leg deze op een ingevet bakvel en laat de cookies gedurende 25 min. mooi bruinbakken in het midden van een voorverwarmde oven van 175°C.


 
 
 

woensdag 25 september 2013

Van de combinatie naar de variatie



Men kijke naar buiten en verworde ongeveer één met het seizoen (de herfst, that is, moest je het nog niet gemerkt hebben... en I love it).
 
Men kope de mooiste, oranje pompoen.
 
Men neme een soort all time favourite. Of noem het de ondertussen verworden signature dish.
 
Men variëre: risotto buiten, gnocchi binnen; rucola buiten, spinazie binnen. 


 
  

maandag 23 september 2013

Gecombineerd gerecht van lamsbout en worteltjes

Dat laatste nummer van Nederlands voorbeeld qua kooktijdschriften, Delicious., zag er weer uit om duimen en vingers bij af te likken. Vanaf de cover - daar wil ik altijd mijn tanden in zetten, maar dat bijten in glossy papier, dat ziet er wat vreemd uit - tot en met pagina 130 brengt dat blad een parade van mooi lekkers. 


Je zou denken dat kiezen wat er de komende dagen op tafel komt, zo een heel pak makkelijker wordt. Dat is het niet: ik heb pakweg 30 dagen in een maand, waarvan ik er een heel aantal buitenshuis mijn lekkers nuttig, en met 130 pagina's brengen de Nederlanders een pak meer inspiratie.  

Combineren, zeg ik je, is de oplossing!
 
Zoals, laat je inspireren door pagina 43, ga met pagina 33 aan de slag en maak iets wat lijkt op pagina 85. Ofte:

Lamsbout met harissa en wortelgroenten in de oven
Met een goestingske voor lam en een promo voor de bouten van dat beest in de lokale supermarkt, laat je de filets of de schenkels links liggen. Een mooie, stevige lamsbout it is. Het is ook herfst, ideaal seizoen voor gele, paarse en pastinaakwortels. Ik wil ook nog geen afscheid nemen van de zomer, dus fijne kerstomaatjes erbij en afwerken met mooie blokjes aardappel. 

Herfst kust zomer nog afscheid bij het insmeren van de bout: pittige harissa en kruidige en geurende gember, komijn en koriander. 

Schuif je schotel een tijdje de oven in. Dat geeft je meteen de gelegenheid om het gekokerel te combineren met een fijne apero. Immers, een niet te verwaarlozen event.   

Combineren is het sleutelwoord, ik zei het je!

         
 

dinsdag 17 september 2013

De kunst van lekkere sushi leveren

Sushi maken, het is een kunst. Voor mij alleen al om die rolletjes netjes en met grafisch patroon dichtgerold te krijgen - en te zorgen dat ze ook mooi gesloten blijven - maar voor een Japanner of andere sushi-meester is het meer dan dat. Als je daar geen brandweerman of verpleegster wilt worden, maar denkt aan een carrière aan de sushi-snijplank, dan heb je maar beter een beetje geduld. 

Immers, het duurt ettelijke jaren stage bij een Itamae - senior sushi chef - voordat je zelfs maar mag denken aan je eigenste sushi-rijst maken: de perfecte verhouding tussen rijst, zout en rijstazijn. Die Japanners, ze nemen hun business serieus. 

Eten bestellen - sushi - bij pizza.be
Slaag je er dan in om de perfecte consistentie en smaak te bereiken, en je geduld niet te verliezen, dan mag je een trapje hoger op de sushi-ladder: gember schaven, stukjes vis voorbereiden enz. Eventueel mag je ook je toverkunsten laten zien bij de take away-bestellingen. 

Doe je dat enkele jaren goed, dan kun je zelf beginnen hopen op een post aan de snijplank als Itamae, ofte senior sushi chef. 

De take away-counter is dus zo'n beetje het speel- en leerveld voor de soon-to-be sushi chef. Je kunt er aardig worden verrast door een nieuw talent, of je raakt er net ontzettend teleurgesteld door een miskleun van een sushi. 

Bij ons is de situatie ietsje anders: geen jarenlange stage, een officiële titel van sushi-chef in de Japanse betekenis van het woord kost ons te veel geduld. Wij gaan voor straight on in business en dus leren we al doende. In ons land - of toch zeker in studentenrijke steden - hebben wij verder meer sushi restaurants waar je eten kunt bestellen dan waar je effe snel aan de toog aanschuift en neervleit. Plastic bakje incluis.

Niet erg, al boezemt zoiets niet altijd vertrouwen in. 


Sinds vorige week verdient mijn mening op dat vlak nuancering. Het zal de beste sushi niet zijn geweest die een mens tussen zijn chopsticks kan oppikken, maar wat The Sushi Lounge netjes op tijd aan mijn voordeur afzette, was toch kraakvers, smakelijk en eerlijk van prijs. De foodie-nerd in mij werd des te blijer, toen die ontdekte dat de loungers de moeite hadden genomen te kiezen voor échte en goede sojasaus van Kikkoman. 

Wat het helemaal leuk maakt, is dat ik tijdens mijn lunchpauze rustig het menu kon bestuderen, en vergelijken met soortgelijke zaken, en dan ook meteen het eten kon bestellen. Te leveren op een uur naar keuze. Leve pizza.be! Tot op zeker hoogte ben ik immers een luxeprinses, en een stresskonijn, dus vind ik het maar wat heerlijk wanneer ik op een drukke dag met de kwestie "wat-eten-we-vandaag... en-liefst-nog-gezond" op simpele wijze komaf kan maken.

Dat wordt dan gewoon werken, werken; eten bestellen (1 keer voldoet); sushi eten, sushi eten en genieten, genieten. Ergens tussendoor mag er ook worden gedanst en mag je gerust koude pintjes kussen. 

Pizza.be is er toch voor jou. 

zaterdag 14 september 2013

Slapen in het Bos voor een heerlijke time out!

De vibe van een stad zoals Leuven, Gent, Stockholm, London en Kopenhagen, maakt me gulzig. Je bent omringd door al maar wisselende beelden en geluiden en die flow daagt me uit. I like!

Kopje koffie drinken, voorbijgangers gapen, in boekenwinkels snuisteren, bloemen kopen op de markt, proseccootje sippen, nieuwe outfit scoren in de leukste winkel en 's avonds nog snel naar de buurtsuper rennen omdat je toch weer wat vergeten bent. 

De prachtige B&B Slapen in het Bos
Heel handig, lekker hip en vooral heerlijk. Hier staat het leven niet stil. Al is dat soms net waar mijn overladen hoofd nood aan heeft: een time out. Dat laat het de laatste tijd ook zonder pardon geregeld merken. Als je lijf je wat vertelt, dan kun je maar beter maken dat je luistert. 

Dus, prachtige kempenwandeling hier, uitje naar de Nederlandse kust daar (veiligheidshalve plakt er aan die kust ook een leuke stad) en genieten-zen-weekendtrip ginder!

"Ginder", dat is Slapen in het Bos. Mag je gerust letterlijk nemen, al hebben we wel een dak tussen onze slapende lichamen en de bomen. Slapen in het Bos is namelijk niet alleen groen-groener-groenst van omgeving, want in de prachtige Hoge Veluwe, maar is ook de prachtige B&B van Michel en Marielle

Het koppel woont met hun kinderen in het nabije boswachtershuisje en styliste Marielle zorgde ervoor dat wij - en jullie - in een fantastisch mooi ingericht gastenverblijf kunnen logeren. En op adem komen. En dat hoofd leegmaken. En ontsnappen. 


Effe die hele time out en dat zen-gebeuren beu, dan sta je zo - met de fiets, uiteraard, want het blijft toch een genieten-trip - in Apeldoorn (je weet wel, die van "Even Apeldoorn bellen"), Arnhem of het bekende en onuitspreekbare Kroller Muller Museum.

Het duurt nog even, maar ik ben al zo opgewonden als een klein kind om in dat bos te gaan slapen. Ik heb immers de leukste herinneringen aan de streek, het bos, het museum (Van Gogh-reproductie boven mijn kinderbed, fijne verjaardsfeestjes, de heerlijke geuren en kleuren van de Veluwe in november die mijn herfstig karakter mee vormden). 

Bovendien zijn Michel en Marielle ontzettend warm en sympathiek. Nee, ik heb ze nog niet ontmoet, noch gesproken. Ja, dat was dus via e-mail: je moet het maar doen. Plus, we gaan daar wel van hoofd-leegmaken spelen, maar dat huisje heeft een geweldig mooie, uitgeruste keuken! Oh ja, en een houtvuur hebben ze ook!

Gezellige herfststoof met glas wijn voor na die wandeling, here we come!

's Morgens is het dan wel weer niks doen, want je krijgt er een heerlijk vers ontbijtje met broodjes, smulbeleg, een eitje, vruchtensap en een lekker kopje koffie of thee.

Je begrijpt nu toch dat ik aan zoiets absoluut niet kon weerstaan?!

 
 Ook zin in bos, kunst en een leeg hoofd en volle buik na die lekkere stoofpot? 

HIER snuif je de sfeer alvast op
en HIER kun je boeken! 

Doe Michel en Marielle mijn lieve groetjes!

donderdag 12 september 2013

Zwart is poëtisch


Ik? Fashionista? Niet echt. Maar 'k heb mijn outfit wel graag gepast en bemeten, dus sta ik 's morgens meer dan eens puzzelend voor mijn kleerkast. 

Meer dan eens ook resulteert die puzzelronde in een zwarte tenue. Net zoals die ene keer, met een prachtige zwarte kokerjurk met sensueel decolleté van French Connection UK om mijn lijf, nagel-op-de-kop-cadeau van L'Amour trouwens. Kreeg ik ineens de vraag of ik in een depressie zat, of anders in de rouw was?

Ik verslikte me bijna in mijn glas bubbels. 

Niet omdat de vraag werkelijk rechttoe-rechtaan was - dat heb ik graag - maar omdat ik er geen logische jota van begreep. 
"Awel, zo zwart vandaag?" kwam er als helpende hand van de vraagsteller. 

Ik nam dan nog maar een slokje van mijn bubbels. 

Zwart is stijlvol, nooit saai en soms ook expressief. Black is poetic. 

maandag 9 september 2013

Monday vs Friday

Ik werk graag. En ik werk graag hard. 
Maar nu zou ik de week graag gewoon overslaan en via een soort "beam me up, Scotty" naar vrijdag verplaatst worden.

Dansen dansen!

 Maar laten we binnen een uurtje nog eens praten. 

Ik werk ook graag. En hard. 
 

 

vrijdag 6 september 2013

Nespresso Grands Crus Dharkan en Kazaar niet voor muurbloempjes!

Mmmh, I love the smell of fresh George - euhm, Nespresso - in the morning!

Dus spring ik dan ook vreugdevol in de lucht - ja, ook als ik nog maar net de slaap uit mijn ogen heb gewreven - wanneer de koerier de nieuwste Grands Crus Dharkan en Kazaar aan mijn voordeur aflevert. 



As you might know, heb ik mijn espresso graag intens, donker, pittig en met wat body: ik wil worden geprikkeld en uitgedaagd. Geen fluwelen handschoen in mijn koffiekopje. In de bokaal met Nespresso-capsules zie je hier dan ook vooral de zwarte-grijze en paarse kleuren uit het gamma van de intense espresso blends. In het voorjaar werd dat aangevuld met een schitterend vleugje Italië. 

Geen Dolce Italia voor George deze nazomer en herfst. Wel de smaak van een zwoele Zuid-Amerikaanse avond bij oranje-rode ondergaande zon, waarbij de nasmeulende grill je neus nog lichtjes prikkelt.  Ook tijdens mijn ochtenden vind ik zoiets geweldig.

Geen flets gedoe, maar passie in een kopje. En dat mag - zeker voor de nieuwe Kazaar gerust een ristretto-kopje zijn, want met een intensiteit van 12 en zijn unieke koffieblend is deze Grand Cru niet voor muurbloempjes. 

Dharkan schenkt je een rokerig aroma dat zeker niet opdringerig is, doch sensueel en krachtig. Het is het resultaat van een soort slow roasting: een langzaam brandproces bij lage temperaturen. Deze intense koffie is zoals een koorddanser: elegant, in evenwicht en sterk.

  Laat ik het nu net nogal voor koorddansen hebben. 
 

maandag 2 september 2013

Na de meubels, nu ook het lekkers bij Ikea: kardemombullar!



Hoewel ik op Belgische bodem dikwijls zonder problemen taart en koekjes aan me voorbij laat gaan, is dat op Scandinavisch grondgebied absoluut ondenkbaar. Toen ik aan het begin van de zomer de Deense hoofdstad bezocht, werden "ooh's" en "aah's" dan ook plezierig onderbroken voor een lekkere koffie en bullar, die laatste het liefst met kardemom. En die eerste eigenlijk ook. 

Verslaafd aan kardemom. 

't was opnieuw in het Hoge(re) Noorden dat ik lichtjes wenkbrauwenfronsend moest toegeven dat mijn bullars eigenlijk nog niet zijn zoals ze horen te zijn: beetje bijt langs buiten, "luchtig" deeg binnenin, een romigheid in de mond en heerlijk veel zoet-kruidige kardemom.

Nochtans, 'k heb al wat pogingen achter de rug. 

 

Ik greep dan ook gretig de receptenfiche van deze zoete broodjes mee tijdens mijn laatste bezoek aan die ene gekende Zweedse meubelgigant. Een bezoekje aan Ikea is het dichtst dat ik momenteel bij een trip richting Scandinavië kan komen, én waarbij ik dan ook meteen een "authentiek" recept voor bullar kan scoren, in het Nederlands. 

Net zoals bij hun meubels was het soms een beetje puzzelen met dat recept: dat zout bij het eimengsel om je bolletjes in te smeren, hoort daar volgens mij niet te staan. En er is ook iets mis met dat "grootste deel" (te zien op de receptenfiche).

Edoch, wat uit de oven kwam, ruikte deze keer niet alleen heerlijk, maar smaakte ook yummie. Kauwend met mijn ogen dicht zou ik durven geloven dat ik als hippe Deen of Zweed met een koffie aan mijn laptop lekker creatief zit te wezen in de lokale koffiebar.

Na de meubels, nu ook maten! Ikea rules!

 Ik kan je een bezoekje aan je lokale Ikea ten stelligste aanbevelen. Echter, ik heb ook begrip als dat voor jou pure horror is (Zeker? Anders vrijdagavond eens proberen: heerlijk kalm). 
Daarom, receptet:


NODIG
Voor 25 broodjes
25 gram verse gist
2,5 dl melk, op 37°C
7 dl bloem (ik heb het gewoon afgemeten in een maatbeker)
75 gram boter, kamertemperatuur
0,5 dl suiker (maatbeker is je maatje)
een snuifje zout
1 tl kardemom, of flink wat meer

50 gram boter (op kamertemperatuur)
0?5 dl suiker (maatjes blijven met die beker)
1 el water
1 tl kardemom + 1 tl kaneel (of heel wat meer)

1 ei
0,5 tl water
kristalsuiker of suikerkristallen


DOEN
Verkruime l de gist en schenk de warmere melk erbij. Los de gist al roerend op in de melk. 

Voeg de bloem, de boter (in stukjes), de suiker en het zout toe. Kneed het deeg tot een echt zacht geheel. Het deeg is klaar als je het zo dun als een nylonkous kunt uitrekken. 

Laat het deeg 30 minuten onder een doek rijzen tot het dubbele van zijn volume. 

Maak de vulling. Roer met een lepel of garde boter, suiker, water en kardemom door elkaar. Zet opzij. 

Strooi wat bloem op je werkvlak. Verdeel het deeg in twee en rol elk stuk uit tot een rechthoek. Verdeel de kardemomvulling gelijkmatig over de rechthoek. Rol het geheel in de lengte op tot een lange worst. De "zoom" kun je bestrijken met wat water, zodat hij beter plakt. 

Snij de rol in plakken van 2 cm dikte. Leg de rolletjes naast elkaar op bakpapier op de ovenplaat. 

Verwarm de oven tot 250°C. Laat de kaneelrolletjes ongeveer 20 à 30 minuten rijzen. 

Klop eieren en water los. Borstel de rolletjes in, bestrooi ze met suikerkristallen en bak ze gedurende 7 à 8 minuten in de oven af. 
  

  

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...