Dinsdagochtend was in mijn jeugdige jaren de dag waarop ik minstens 5,35 minuten voor mijn wekker af zou gaan - en voor mij is dat op een weekochtend echt wel een eeuwigheid - al fris en monter onder de douche stond, zingend. Ik kon niet snel genoeg het hindernissenparcours van douchen, uniformtrui kiezen en vleugje mascara aanbrengen doorlopen. Reden: mijn lieve mams stond op maandagavond een Carluccio'ke te doen, inclusief koksmuts. Het resultaat van die bezigheid - of toch een restje ervan - lag meestal op mij te wachten in de frigo.
Ik mag dus niet klagen met een moeder als verpleegster - schuine streep - chefkok: zij luidde de kerkklokken om aan te klagen dat in de verre, vlakke omstreken van de Kempen niet eens olijven in de supermarkt te vinden waren (werkelijk waar! En de prehistorie lag al zeker twee jaar achter ons); wij aten al halfzongedroogde tomaten nog voordat ze eigenlijk te drogen waren gelegd en mijn moeder had al snel in het snotje dat pasta oneindig veel meer te bieden had dan een combi met bolo; couscous en het door mij steeds verguisde boeuf stroganoff stonden steevast tweewekelijks op ons menu. Heerlijk, al die vakantielanden op mijn kinderlijke tafel! Met uitzondering van de boeuf stroganoff dan.
En ze zou mijn mams niet zijn als ze ook niet thuis was in de gewone Belgische, Bourgondische en boerenkeuken. En hoewel ze de meest meesterlijke bechamelsaus - het gezegde "witte saus komt toch uit een pakske" kende ik tot mijn late scoutsjaren niet - kon serveren bij haar bloemkool, nam ik wel het stukje zuiden mee in mijn eigenste keuken en niet dat stukje Kempen.
Het was dus tijd. Voor de nieuwe boerenkost. Bloemkool reinvented. Chipolata versie 2.5. Patatten episode 2. Natuurlijk mét halfzongedroogde kerstomaatjes. Made by my loved one. Het was niet zoals het was. Het was zoals het is: nog meer verrukkelijk. Ik wist niet meer dat een bloemkool zoveel smaak kon doen ontsnappen op je tong; Ik pleit voor een standbeeld van de bloemkool. En dat de witte saus die niet uit het "pakske" komt zoveel meer is dan de som der delen.
Dit was definitely dinner proof en siert ons menu volgende week opnieuw!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
You make me happy: bedankt voor je comment!