Niente di Particolare goes Guerrilla Gardening

Deze 2 kadees bevolken nu het semi-braakliggende grasland onder ons woonkamerraam. Ik sla hen daarmee officieel tot "Ridders in de Orde van Ruths Guerrilla Gardening". De twee brengen meteen - of zouden het veeleer de roze vlaggetjes van washi tape zijn? - wat leven, mooi groen en sfeer in dat dode straateinde.

Het was niet mijn idee: mijn schoonvader die fervent en succesvol biomoestuinier is, kwam er mee op de proppen. Ik geef toe dat ik eerst verbaasd naar zijn plannen luisterde, om snel daarna totaal overstag te gaan en enthousiast kirrend het mogelijke resultaat te bespreken. Tien keer na elkaar, zo enthousiast was ik alweer. Zijn woorden (bij benadering): "breng wat sfeer op dat terrein". Niet voor op ons - al behoorlijk groen en bloeiend - terras dit keer, dus. 

Daarstraks niet zo stiekem geplant, nu ongeduldig wachten tot ze zich wat thuis voelen op hun nieuwe stek om dan volle kracht te beginnen groeien ... en fikse biopompoenen leveren. Lieve schoonpapa, zou een citroen- en/of komkommerplant ook nog kunnen; ik heb nog redelijk wat plaats?

Quiche-variant met rode ui, olijven en ansjovis

Als we dan toch aan de quiche zijn, dan gooi ik er gewoon nog een receptje tegenaan. 't Is net zo eentje dat lekker apart is, een mond vol smaak geeft, in hetzelfde straatje qua eenvoud woont en ook nog eens geweldig goedkoop kan zijn (want beperkte, eenvoudige ingrediënten).

NODIG

Voor 1 quiche, klassieke taartvorm (18 cm?)

1 rol kruimeldeeg (mijn tijd was nog altijd kostbaar goed)

4 eitjes

2 dl (soja)room(vervanger

2 handen vol geraspte kaas

3 middelgrote rode uien, in halve ringen

1 handvol zwarte olijven

5 à 8 ansjovisfiletjes (waarom zijn die verpakkingen op olie altijd zo groot?!)

Peper

Zout

DOEN

 Rol het deeg uit en leg het met het bakpapier in de taartvorm. Prik met een vork enkele gaatjes in de bodem. 

Verwarm de oven voor op 180°C.

 Strooi een handvol geraspte kaas over de taartbodem. Verdeel er losjes de uiringen over, samen met de olijven. Verdeel de ansjovisfiletjes gelijkmatig over de taart.

Klop de eitjes los met de room. Kruid met peper en zout. Giet het ei-roommengsel over de taartvorm. Zorg dat het zich gelijk over de taart verdeelt.

Strooi nu het 2e handje geraspte kaas over de taart.

Bak in een voorverwarmde oven gedurende 30 minuten in de taartvorm. Haal de quiche na een halfuur voorzichtig uit de vorm (met het bakpapier) en zet hem terug in de oven op de rooster. Laat nog 10 minuutjes verder bakken, opdat ook de bodem krokant kan worden.

En zonder ei-roommengsel, en met pizzabodem maak je hier een schitterende focaccia mee!

  

Quiche met sluimererwten, feta, peer, honing en rozemarijn

Ik ben een quiche-fan: het is een fantastische manier om restjes op te werken, want je kunt er allerlei combi's in kwijt. Vreemd dat ik deze hartige taart eigenlijk zo weinig bereid. Het heeft er waarschijnlijk mee te maken, dat ik quiche een geweldig gerecht vind voor bij een brunch of een picknick. De eerste organiseer ik zelf zelden, want ik ben geen vroege vogel. Voor de tweede hangen we een beetje vast aan het wispelturige Belgische weer. 

Bij mijn Actieplan-Moi-Neemt-het-Heft-van-haar-Kookpotten-in-Handen hoort mijn ouwegetrouwe, heerlijke, rustgevende gewoonte om op tijd en stond door een van mijn favoriete kookboeken te bladeren. Dit keer de eeuwige inspiratiebron, Brunch!. As you might know, het eerste geweldige kookboek van de lieve, mooie Yummy Blog Sisters. Fijn bladeren én lezen, dat kookboek. Tot pagina 63 dit keer, waar de Hartige Clafoutis met geitenkaas, peer, honing en rozemarijn me mijn Aha-erlebnis van de dag bezorgde. 

 NODIG

Voor 1 quiche, klassieke taartvorm (18 cm?)

1 rol kruimeldeeg (mijn tijd was schaars)

1,5 hand vol sluimererwten, in twee gesneden/gebroken

1 hand vol verse rozemarijn, grof gehakt

1 el gedroogde rozemarijn

4 eitjes

2 dl (soja)room(vervanger)

50 gram geitenkaas/feta, in brokjes

1 peer, in blokjes

2 tl honing

2 handen vol geraspte kaas

peper

zout

DOEN

Rol het deeg uit en leg met het bakpapier in de taartvorm. Prik er met een vork enkele gaatjes in.

Verdeel de sluimererwten over de bodem. Verbrokkel de feta en verdeel deze ook over de taartvorm, samen met de blokjes peer. 

Strooi er de gehakte (verse) rozemarijn over en druppel er wat van de goede honing op.

Klop de eitjes los, samen met de room en de gedroogde rozemarijn. 

 Giet dit ei-roommengsel over de taartbodem, zodat deze opgevuld geraakt.

Kruid eventueel af met peper en (een beetje) zout. Strooi er nog wat geraspte kaas over en bak in een voorverwarmde oven (180°C) gedurende 30 à 40 minuten.

Foert, I'm in charge of my cooking pots!

Een dikke vier jaar geleden had ik minimum 1 keer per werkweek een etentje met vrienden, rond mijn tafel. Op die tafel: aperodrankje én -hapjes, voorgerechtje, hoofdgerecht én koffiezoets na. Ik draaide er mijn hand niet voor om om in het weekend opnieuw lieverds te verzamelen in mijn appartement voor een herhaling van wat er in de week had plaatsgevonden. Een herhaling, maar dan wel met andere plâts. Tussendoor kookte ik gelijkaardig voor moi-même. 

Een dikke vier jaar later lijkt het alsof ik een halve maand bedenktijd nodig heb en spreek ik van een "onderneming" in plaats van "gezellig tafelen". Het is niet dat mijn leven er ondertussen drukker op is geworden, of dat er hier een kind of 2 à 3 rondkruipen.  Er is ook geen sprake dat ik de théorie niet beheers: ik ben ondertussen gediplomeerd (al moet ik dat papier eindelijk eens gaan oppikken zodat mensen niet denken dat ik alleen maar uit mijn nek lul) sous-chef én ik maak deel uit van de geweldige crew van La Coquerie, de "kookboot" waar we samen met de fijnste gasten de pannen van het dak - de kajuit en de kombuis - koken.

Foto via Pinterest

Ik ben nooit echt gestopt met thuis koken, maar L'Amour nam toch wel heel vaak de pollepel in handen. De faalangst kroop mijn potten in: dat mijn approach te nonchalant zou kunnen zijn, niet genoeg hompen vlees-patatten-groenten, te veel gekkigheid op het bord voor de eters, altijd maar die il modo Italiano, niet creatief genoeg, ... Werkelijk, sluimerende verlamming in de keuken. 

Nu zeg ik foert (met dank aan de weerkerende hardcore vriendjes en familie die zelfs met een droge toast met omelet blij zouden geweest zijn). Voor hompen vlees-patatten-groenten moet je niet bij mij zijn. Wel voor babbels, muziek en gelach, terwijl je prikt in iets dat ik met liefde (en plezier) heb proberen te maken. Foert dus. Ik neem terug controle over mijn potten, oven en pannen. 

Please, you all, check even jullie agenda's op gaatjes: ik heb meer dan ooit zin in gekokkerel en etentjes!

30°C en een papillot: een fantastiche combi

Patat, 30°C! Een mens kan dan niet anders dan de bbq aansteken, een fris wijntje uitschenken en staren naar het witheet worden van de kolen. Voor erop is de papillot een Niente di Particolare-favoriet: 

Fast (& niet zo furious)

Winkelhollen is niet echt nodig: leve de restjes!

Happy Healthy  zonder vetstoffen

Surprise, surprise, want je steekt erin wat je hebt, elke keer wat anders

Een idee: zalmfilet (kan gewoon uit de diepvries, wel eerst ontdooien dan, dat beestje), aromatische kruiden naar keuze, kerstomaatjes, geplette knoflook of gekonfijte knoflook (niet scherp, wel heel fijn van smaak), scheutje bouillon erbij en dichtvouwen. 

Of heb je het meer voor kabeljauw, ansjovisjes, geroosterde pijnboompitten, schijfjes citroen en plakjes courgette met kruiding en bouillon?

Ik zoek alleen nog een alternatief voor de vervuilende aluminiumfolie. Bakpapier bleek een niet zo'n veilige keuze (een vlammetje en een papiertje, die hebben elkaar graag), dus als je een suggestie hebt, please share it here! 

 

Tattoo est: de tijdelijke, customized tattoo

De volgeltjes begonnen te fluiten en ik nam een tattoo (om het kort door de bocht te stellen). Sinds begin mei siert een stukje gevleugelde tekst mijn lijf. Ik kan echt het werkwoord "sieren" gebruiken: zelfs mijn liefste mams die een tamelijke afkeer heeft (had?) van tattoos, sprak uit dat ze het best nog oké en fijn vindt.

Ik heb een tijdje - het idee dook jàren geleden al op - gedaan om van wens tot actie over te gaan. Ik ben nogal een angsthaas en mijn pijndrempel raakt zelfs een pasgeboren, niet-kruipende baby met ruimte over. Dankzij de tattookunsten van Dimi - en ja, ik geef toe, ook dankzij zijn sussende woorden - werd de haas in mij niet te fel uit zijn hol gelokt. Oh, wat vond ik mezelf stoer: ik gaf slechts 2 keer een kleine kik. 

Niet zo stoer, ook een lage pijndrempel, te wispelturig, bang van de combi ouderdom-rimpels-tattoo ... dan moet je nu doorklikken naar Tattoo Est! 

Dit Gents creatief bedrijf maakt tijdelijke, customized tattoos en ze zijn supertof. 't is zoals de plaktattoos van de smurfen uit mijn kindertijd waarmee ik wat kleur bracht op mijn onderarmen. Alleen, dit keer hebben ze meer stijl en zijn ze toch vooral voor de iets oudere "kindjes".

Ik vind de party-collectie wel lollig: stuur ze mee met je uitnodigingen en vraag mensen ze op te kleven als toegangsticket of als sleutel tot de bar. Of die "foute" love-tattoos: best lollig. Er valt wat mee te doen. Alleen, ik zie het vooral bij feestjes én ik geef geen feestjes voor 100 personen, terwijl 100 de minimale hoeveelheid tattoos is die je moet bestellen, veelal voor € 180 € 150.

Groepsaankoop of wel een grote party-plek en dito vriendengroep: ik mag de lezers van Niente di Particolare 10 % korting aanbieden op hun bestelling! Gebruik daarvoor de kortingscode 10DISCOUNT.  

(deze actie loopt van mei tot en met augustus)

Quinoa met spinazie, kikkererwten en zalm

Sinds ik na een zotte, maar überplezante vakantie in het Oord der Verderf, Lloret del Mar, weet wat een week pizza en bucht met een mens en elke vezel ervan doen, probeer ik mijn weekmenu gebalanceerd en gezond te houden. Globaal genomen is dat een Mission very possible, want ik ben gek op groenten en geen groot liefhebber van (rood) vlees. Bovendien kan ik mij wel amuseren met in de potten roeren, as you might have noticed. 

Dus bij deze opnieuw en nog maar eens een gemakkelijke schotel, lekker gezond, voedzaam, smakelijk én makkelijk en snel (ong. 15 min) te maken! Dit is een recept voor een volwaardig avondgerechtje. Je kunt het ook maken als een side dish, zonder de zalm, voor bij de bbq of een vegetarisch buffet à la Ottolenghi. Tell me what you did!

NODIG

Voor 2 personen

2 zalmfilets, in blokjes

Visbouillon

2 teentjes knoflook, plat gedrukt

500 gram spinazie, in brede julienne gesneden

Een halve venkelknol, in brunoise

Driekwart theekop quinoa

Een blik of bokaal kikkererwten, goed gespoeld

Een handvol hazelnoten, grof gehakt

Fetakaas, in blokjes

DOEN

Breng water aan de kook, voor 1 eenheid quinoa zijn dat ongeveer 2 eenheden water. Voeg wat visbouillon toe als het water kookt. Kook hierin de quinoa volgens de aanwijzingen van de verpakking. 

Verhit een scheut olijfolie in een brede, ruime pan. Voeg de gespoelde en in reepjes gesneden spinazie toe. Prik 1 à 2 knoflookteentjes op een vork en roer hiermee rustig door de spinazie. Doe dit totdat bijna alle spinazie bijna "gesmolten" is. 

Doe er nu de blokjes venkel, zalm en de gespoelde kikkererwten bij. Eventueel kun je het geheel nog bevochtigen met een beetje visbouillon of water. 

Wanneer de zalm net gaar is, doe je er de gehakte hazelnoten en blokjes fetakaas bij. Roer alles goed onder elkaar en proef of het geheel voldoende gekruid is. Kruid bij met peper en eventueel zout, indien nodig. 

Serveer op een mooie schaal met de quinoa. 

 

Asperges! met ei en chips van Parmaham

JumJum, asperges. Meer liefhebber van groen dan wit, want fijner. Maar wit is streekproduct - van hier - en dus sowieso altijd plezant om klaar te maken.

De wijze van L'Amour:

Prak enkele hard gekookte eitjes met een scheutje goede olijfolie en een beetje groene, gesnipperde peterselie.

Droog enkele plakjes goede Parmaham in de oven (170°C - in het oog te houden), breek ze in snippers.

 

Schil & grill dat witte goud.

Kies een maagdelijk bord, schik enkele stukjes asperges in het midden, bestrooi met het eimengsel en snipper er de Parmachips over.

Kruid met peper (en eventueel zout).

Very Inspiring Blogger Award

Ik begon deze blog om mijn (schrijvend) ei kwijt te kunnen. Niente di Particolare was/is mijn speeltuin waar ik kan schrijven "wat ik wil": over voor mooie dingen, zaken die me verwonderen, lekker eten en leuke douchegel. Food & Happy Things, as you know. Het is mijn online plakboek, maar dan open to the world. Niet per se de bedoeling, maar met het gegeven online, heb je weinig keuze. En ook, stiekem vind ik het altijd erg fijn wanneer jij (of iemand anders) de posts leest, recepten zelf thuis op tafel tovert, geïnspireerd raakt of ideeën krijgt en deelt. 

Toen ik in een vaststaande file - Antwerpen, where else?! - van de lieve, grappige Iris van Swonderful het bericht kreeg dat ze me een Inspiring Blogger Award toekent, maakte ik dan ook een vreugdedansje. Gezien de plaats - mijn kleine cinquecento - bleef dat wel beperkt tot een schouder shake. Maar die was erg oprecht en happy. Eenmaal thuis had ik de plaats voor een full version van mijn vreugdedans. 

Er hangt wat aan vast, aan die Award. Zo moet ik 7 feiten over mezelf vertellen, om vervolgens 15 inspirerende bloggers te nomineren aan wie ik de Award doorgeef. Dat lijkt me, respectievelijk, heel moeilijk en een beetje minder heel moeilijk, maar let's do this, cause I'm happy. 

1. Ik ben momenteel ziek. Bij bibi betekent dat 9 op de 10 dat ik sukkel met een rete-vervelende, lamlendige en lamleggende sinusitis. Ik ben dan de hele tijd ontzettend boos omdat ik net. nu. ziek. moet. zijn.

2. Ik voel het - letterlijk - kriebelen in mijn hersenpan als ik een "mooi" schilderij, beeldhouwwerk of kunstinstallatie zie. Ik heb die ervaring van tijd tot tijd écht nodig, als een soort oplaadpunt. De andere kant van de medaille is dat lelijkheid me ongelukkig maakt.

3. Ik heb zelf geen kinderen, maar ik ben meter en tante van prinses June en ridder Milan en ik schreeuw mijn trots en liefde het liefst dagelijks, onbeperkt en heel zot van de daken. Een vreemd, maar geweldig gevoel.

4. Ik zou gerust met een camelbak met prosecco of champagne de dag kunnen doorbrengen. Na Spa-water, mijn favoriete vocht.

5. Hallo, ik ben Ruth en ik ben verslaafd aan mooie lingerie en Luz de Lux. Maar ik ben er niet geheel rouwig om.

6. Ik drink graag een koffietje met body en vol aroma, maar schenk er me 2 à 3 en ik lijk wel dronken.

7. Dagdromen vind ik heerlijk, en zwaar onderschat in onze huidige samenleving.

Iets minder moeilijk is de nominatie van 15 inspirerende blogs. De lastigheid zat verstopt in het getal 15: mààr 15 en/of toch zeker 15. Vandaag zijn deze blogs mijn inspiratiebron, het wisselt al eens, de volgorde zegt niets over de mate van inspiratie én onderwerpen gaan van deco tot food tot lifestyle:

Swonderful

Geweldige online notebook van Iris, de helft van de Yummy Blog Sisters, over reizen, food en fotografie. Ik krijg altijd meteen zin om mijn koffers - groot of klein - te pakken voor een trip, na het lezen van haar immer leuke posts. Meer dan de moeite waard, onder meer omdat ze haar wegen volgt in de wereld.

 Amoorie

Buiten het www is het Amaury. Gentse met een leuke krulbol, een vet gevoel voor stijl en een heerlijke no-nonsens approach. Eerlijk, open en humoristisch. Over muziek, reizen, beauty en hier en daar eens food. 

Sstrid

Ze hebben daar in Gent blijkbaar iets met naamspelletjes, want in real life kun je ze gewoon aanspreken met Astrid, al heb ik die gelegenheid nog niet gehad. Online strikt ze me door haar hilarische schrijfsels, onterecht nonsens genoemd door haar. Life as it is, eerlijk, relativerend en immer puur.

Live With Grace

Ik ken Goedele van bij Feeling en toen al wilde ik niets liever dat ze me honderduit vertelde over juicers, yoga, stretching, happy eating (al was ik culi-redactrice), pure beauty... Ging niet, want er moest natuurlijk wel een leuke glossy worden gemaakt. Nu heeft ze een flink stuk van haar levensstijl in boekvorm gegoten: yoga, meditatie, gezonde voeding, beauty, detox en ontspanning. Je moet haar ogen zien fonkelen, haar huid zien stralen om te begrijpen wat het met een mens doet. Of zelf ervaren. Tips, nuttige info, leuke weetjes vind ik je nu ook op haar blog! Inspiratie voor een stralend leven, me dunkt. 

  Les Curieuses

Gedreven, enthousiaste vrouwen met een brede blik op de wereld, meer heb ik niet nodig om me aangestoken te voelen. Delphine is nieuwsgierig, ik ook ... Naar wat haar prikkelt en opvalt. Volg haar!

Kaat is 365 days grateful

Arbeids- en organisatiepsychologe die haar visies deelt met de wereld. Ik kende haar visies al, want we zijn al een hele tijd vriendinnen. Dat die visies goed zitten, en dat ik nu heel blij ben dat die het wereldwijde web bevolken. Op naar een intelligentere, betere, vrolijkere wereld!

Illyvanilly
Zowaar (nog maar) de eerste foodblog in mijn lijst van 15 favorieten. Het was ooit anders, maar ik hou er graag een brede horizon op na én mijn tijd is beperkt. Fijne blog Illyvanilly van de leuke, mooie, aanstekelijke Mélanie is definitely een blijver: mooie foto's van geweldige recepten, blik op de plezantste hotspots en een mateloos gevoel voor mooie dingen. Plus, samen zijn we Italofiel.

Princess Misia
Ook bij bezige bij en foodprinses Marta: stijl meets great food and stralende foto's.

Filet Pur
Fotograaf Thomas kookt er een gezond en verrukkelijk eindje op los. Uitgepuurde blog, fantastische recepten, lekkere foto's. I'm a fan.

Hot Cuisine de Pierre
Jaja, op dreef met de foodblogs. Meet Pieter, gebeten door desserts, maar gelukkig voor mij (geen zoetekauw) ook door al dat andere waar de innerlijke mens heel blij van wordt. Schrijft geweldig plezant over food, waarbij ik vooral val voor de verhalen achter de producten. Je weet wel, over de slager van de oma achter de hoek en de zussen van het lief van de kameraad die aan het brouwen zijn gegaan.

Why Not Monday
Dynamische, hipster bloggersclub met Julie Donckers als "opperhoofd" die hun vingers aan de pols van België, Europa en de rest van de wereld houden. Ik krijg altijd goesting om in hun voetsporen - of samen met hen als het even kan - de wereld rond te hossen: 't leven is schoon en vibrant op Why Not Monday. Ze verdienen een medaille omdat mijn maandagen nu het ritme van hun Monday Playlist volgen. tum tum tum...

Tales from the Crib
Life as it is, ten huize Lilith, euhm Kelly. Herkenbaar, puur, soms minder happy, maar vaker ontzettend grappig.

Glam At Heart
Nail Art is voor mij "mijn nagels eens een keer perfect - zonder uitschuivers - gelakt krijgen"; slaag ik (voorlopig) nooit in. Stel je voor dat ik er dan ook nog eens roomijshoorntjes of sterrenwolken op zou moeten tekenen?! Not my cup of tea. Elfi draait er haar handen niet voor om. Maar al schreef ze over de strategie van darts - vogelepik, in mijn taal - ik zou haar nog lezen. Immers, Elfi ademt happiness & energie. Motivatie, passie & gedrevenheid. Moed & doorzetting. Read Elfi!

 BODIE and FOU
Karine Candice Kong levert regelmatig bijdrages voor een van mijn favoriete tijdschriften, The Simple Things. Altijd over inspirerende plekken en mooie interieurs. En zo kwam ik op haar blog (en webshop!!) terecht, want ik wilde meer van dat.

Joy of Little Things
Geweldig mooie blog van de Antwerpse interieurarchitecte en medeorganisatrice van het Antwerpse Kinfolk-event Annemarie van Riet. Over de kleine dingen die het leven mooi(er) maken.

    * 


Feeling inspired now?