The One

Tweede kerstdag. Hij zat te blinken. Ik blinkte terug. Mijn One! Vanaf nu zou hij me bijstaan, de weg wijzen, liefelijk waarschuwen voor flitspalen, me uit benarde situaties helpen enz.


In my dreams... In realiteit: geen wit paard, wel een wit scherm; geen bijstand, wel vluchtgedrag. Reed ik enkele kilometers, dan was mijn TomTom het al beu en gaf hij er de brui aan. Ettelijke gesprekken - inclusief gevloek - leken aanvankelijk te helpen. Aanvankelijk, want mijn One was blijkbaar niet mijn One.

Ik tierde, ik sprak zeemzoet, ik aaide, ik lachte ... Amper effect. Telkens opnieuw ging hij weg en kwam hij terug. Maar een vos verliest zijn streken niet. Goed, er is een grens aan alles, dus ruilde ik mijn One vanmorgen in voor een nieuwe One. Die voorlopig gelijkaardige kuren vertoont. Ik heb het gehad met die One's en TomTom.

Koken en soepen

Wat doet een mens na een examen Italiaans?
... Nee
... Nee, sorry ook niet
... Nope, wrong again
.... Ja!!! De keuken in duiken! Aanvankelijk enkel voor een boterhammetje met omelet, maar goesting hou je niet tegen. Ik rukte potten uit de kast en ingrediënten uit de frigo, want ondergetekende zou voor the very first time Jamie's romige aspergesoep (zonder room! De man is een wizard) brouwen!

Foto: Jamie Oliver.com

Jamie vergat echter wel iets redelijk belangrijks te vermelden, ontdekte ik toen ik met mama Sas - tevens chef-kok Sas-Willems - aan de lijn was. Asperges hebben een erg vezelige buitenzijde en een houterige onderzijde (later meer over welke onderzijde het gaat). Om te vermijden dat tafelgenoten met nagels, papier, flosdraad, servietten huzarentoeren moeten uithalen om de vezels tussen hun tanden uit te peuteren, schil je de asperges best eerst even met een dunschiller. De houterige onderzijde breek je af (op zo'n 2 cm: ik heb het gedaan en mijn donkerblauwe muur heeft nu leuke witte stippen).

Jamie's vergeetachtigheid rechtgezet? Snij dan de tips (wanneer als asperge-leek niet duidelijk is welk uiteinde bedoeld wordt: "snij de eikels...") van de asperges. Leg deze opzij voor later (niet als in "later als je groot bent!). Versnij dan de asperges.

Stoof in een grote kookpot de fijngesneden ui, selder en prei, zo'n 10 minuten, tot het geheel zacht is. Voeg de stukjes asperges (niet de tips!) en de bouillon toe. Laat 20 minuten zachtjes koken met het deksel op de pot. Zet van het vuur en mix de soep fijn. Werk de smaak bit-by-bit af met peper en zout.

Voeg de tips toe, zet de kookpot terug op het vuur en breng zachtjes terug aan de kook totdat de tips zacht zijn.

Slachtoffers die zich geroepen voelen om dit vloeibaar - uhum - lekkers te proeven, mogen zich melden bij mij.

Buon appetito!

Lief

Buiten twijfelt het kwik rond 17.30 u tussen 19°C of 21 °C. Ik zit in een overvolle trein, mét airco, maar daar is amper iets van te merken, dankzij mister Fat Guy met baard waarin knabbel en babbel hun house warming al achter de rug hebben en ik gok - of beter: ik ruik - dat er ook iets huist in het bos onder zijn armen.

[kokhals]

Ik word geplet tussen de kangeroewoning van mijn buurman en datgene dat in normale toestand mijn arm steun zou moeten geven. Blijkbaar heeft niet iedereen die dag zo hard gewerkt als mij - ja, dat gebeurt! - want mijn medepassagiers zijn drukdoende en luiddoende bezig vrienden, mannen, vrouwen, medehuurders, oma's, politici en ander levend creatuur te verwittigen voor hun thuiskomst.

[bonkende slapen]

Volume van de iPod stijgt gestaag. Dan gekraak uit de intercom. Een mannenstem die kort, niet krachtig, wel verveeld zijn versje van de dag aframmelt: "dames en heren, u bevindt zich op de ... Punt."

[I don't care]

Het kan ook anders. Het kwik twijfelt nog altijd of het al tijd is voor de zomer en de trein is nog altijd overvol. Mister Fat Guy is deze keer niet op uitstap met zijn kroost. Oef. Het thuisfront moet nog steeds zo snel en luid mogelijk verwittigd worden. De iPod vindt het fijn in mijn handtas.

[rust?]

Gekraak uit de intercom. Een vrouwenstem (ik doe niet aan stigmatisatie inzake geslacht, achtergrond, ...) vermeldt bijna honingzoet, rustig en monter: "Liefste treinreizigers ... - Wauw! Ik ben hier iemands liefste treinreiziger! - ik heet u van harte welkom op de trein ... - Wauw! Ik ben welkom. Echt welkom! - naar Hasselt. Naar goede gewoonte van deze trein, hebben we 5 minuutjes vertraging ... - Wauw! Nee, niet wauw: we hebben vertraging. Wel wauw: ze geven toe dat het een gewoonte is! -, maar dat is omdat u altijd zo vriendelijk bent met velen in- en uit te stappen... - Wauw! Ze vindt ons vriendelijk. Ze vindt het leuk dat we met velen haar trein nemen! - Dat kost tijd."

Ja, de trein is altijd een beetje reizen!

Apero in de D'Ieteren Gallery

Een tijdje geleden gingen we met de DRIVR-ploeg op de apero in de D’Ieteren Gallery. En filantropisch als we zijn, wilden we deze aanzet van de avond delen met fellow-bloggers die wel houden van wat gemotoriseerd moois. Zoals er zijn: Imke Dielen, Dipfico, Druppels, NoDesktopHero, Groenlicht, Clopin en ga zo nog maar een dertigtal DRIVR-sympathisanten door. Zo gezegd, zo gedaan - en daarvan presenteren onze huisredacteurs vandaag elk een korte impressie mét fotomateriaal van de talrijk aanwezige clichémakers.

Pics & text

Feestjes en de nodige outfit

-> I like this one...

Ik ben gek op feestjes, vooral dansfeestjes. Niet alleen omdat je dan de hele wereld en alles wat je wakker houdt kan vergeten bij het dansen, maar ook omdat je dan een heerlijk excuus - als ik dat al nodig zou hebben - hebt om je op te dirken, kleur aan te brengen, haar te doen en zo het idee te krijgen dat het goed voelt jou te zijn.

Toevallig - nu ja, ik denk dat het voor de twee gelukkigen niet zo toevallig is - big party binnenkort op de planning. Jep, een van mijn beste vriendinnen gaat bootje varen met de man van haar leven. Dat moet gevierd worden, in stijl, in glans, als nooit tevoren ... Je kent de passende termen al wel!

Probleem is echter dat ik niets vind waarmee ik me kan omhullen dat aan die passende termen voldoet. Poep te rond, poep te stekend, boezem te aanwezig, boezem te benadrukt, net een buikje (ok, ik nuanceer: net méér buikje), te kort voor die due-metri-benen enz...

Ik heb echter al vooruitgang gemaakt: zaterdag slechts één jurkje gepast, vanmiddag op heel wat minder tijd toch heel wat meer kleedjes over mijn hoofd getrokken. Er is vooruitgang en hoop!

The sexiest voice of the Wu in Gent!

Clifford Smith voor zijn mama, Method Man voor zijn homies, is gezegend - naar mijn uiterst bescheiden mening - met de meest sexy stem te horen in het Wu-Tang collectief. En nu komt die stem, inclusief body en gouden tanden, naar de Gentse Vooruit! Buddy Redman komt mee de raps ten tonele voeren om hun recentste album Blackout 2 te promoten.

Tickets zijn niet goedkoop en my little black book ziet er voorlopig anders uit, dus ik hou het vooralsnog bij lekker meeknikken met de cd/YouTube. Enjoy!

P.S. De man is ook te bewonderen in de films Belly en How High, maar zou ook in politieserie The Wire passeren.