Last tango in Leuven

De warmte van de zon overdag cirkelde nog boven de blauwe straatstenen. Maar er kan nog altijd een tandje bij, dus kreeg het Martelarenplein vier uur lang een onderdompeling van tango, snuifjes Buones Aires, een flinke scheut zwoelheid.

Danseressen legden nauwgezet hun meest passionele uitdrukking op en lieten zich door charmante meesterverleiders rondom de dansvloer leiden. Zoals het vrouwen betaamt, hadden zij ook trucjes om de man op hun hand te krijgen. Prooi en jager in één. Als toeschouwer werd ik er soms zowaar ongemakkelijk van. Alsof ik stond te gluren.

Van gluurder naar begluurde. Het is een kleine stap. Zeker als je enkele tangodansers treft die vastberaden zijn je enkele basisstappen te leren. Basisstappen die me de voorbije twee uur niet echt waren opgevallen in het midden van gehakte voeten en mannenbenen die plagerig toenadering zochten. Ik bakte er amper iets van, weigerde te volgen (ja, eigen willeke), maar genoot wel van het zwierige, doch ingetogen en alsook intieme karakter van de dans.

The Wu is coming trough

Het was ... geen zomer. Ik was 16-17 jaar en vulde mijn tijd... met studeren. Om nu niet helemaal weg te zakken in het heiligdom der seuten en blokbeesten, gelukkig ook met wat rondhangen, skaten, op hiphopfeestjes de dansvloer onveilig maken en meedoen aan Humo-wedstrijden. Zoals die voor het concert van de Wu-Tang in de AB.

Een sprankeltje creativiteit leidde me naar een gratis ticket. Dat ik door ouderlijk gezag niet in realiteit mocht omzetten (school, examens, godsdienst ...). Het blijft een trauma waarvoor ik wekelijks nog steeds 36 euro neertel in psychotherapie.

Nu komt één negende van de clan naar de AB! Een negende dat ik al eens in Tilburg aan het werk zag en dat toen danig wat deining veroorzaakte. Het belooft toch wel indrukwekkend en memorabel te worden die avond in november. I'll be there, bro'!

Religious view

Ondanks enkele topscores voor godsdienst op zak kom ik uit een a-katholiek nest.
Mijn moeder slaagt blauw uit, zwelt helemaal op, krijgt daarbovenop nog rode bobbels en vertoont verstikkingsverschijnselen bij de aanblik van nonnen met kruisen, habijten en hoofdkapjes. Mijn vader gaf me bij bovenvernoemde topscores steevast een uitbrander: wiskunde, maar vooral talen moesten het lijstje aanvoeren (wat ze gezien mijn blokbeestachtergrond toch ook vaak deden, dus vanwaar de uitbrander?). Nonkels zakten af naar onze bunker om uit te leggen dat Jezus echt niet te vergelijken is met de prinsen en kabouters uit de verhalen van de gebroederd Grimm.

Geen katholicisme dus, gezien de wereldlijke ontwikkelingen op vlak van vrouwonvriendelijkheid en vurig islamisme zie je me ook niet in een hoofddoek rondparaderen en de feesten van chanoeka en pesach moet ik aan me voorbij laten gaan. Het buddhisme leek een tijdje "hot", maar gezien zweven en transcendale energiestromen ervaren niet lijken te lukken, heb ik dat ook maar opgegeven. Atheïst, agnost?



Tot ik Frank ontmoette. Ik geloofde in hem. Echt. Beetje naïef weliswaar, maar elke dag en avond predikte hij wat er komen zou. Ik geloofde hem. Maar ook hier zal ik afhaken. Heb je immers al eens bekeken wat een weer het de afgelopen weken, maanden is?! Vandaag staat in Frank's evangelie als "een mooie zomerse dag". Het. is. grijs. Het. regent. Iedereen. heeft. een. jas. aan. (ik ben rebel: ik weiger). alle. lichten. branden. om. acht. uur. 's ochtends. WIE ZEI ER IETS VAN ZOMER?

Bouwvakkers in witte camionettes

De zoetgeglaceerde stem van Lady Linn begeleidde mijn filerit tussen de Vlaams-Brabantse glooiingen en de vlaktes van de Stille Kempen. Geconcentreerd en tegelijk meeneuriënd hield ik met arendsogen de vierwielers voor en achter me in het oog. Ook die aanstuivende witte camionette.

Een eerste maal opzij kijken, leverde een snelle schets op. "Vooruit kijken, Ruth. Niks te zien daar." Maar dat rijdende onding bleef maar op dezelfde hoogte hangen. Na zo'n 8 minuten Italiaans gewijs negeren (d.i. met zonnebril en opzij glurend) waagde ik het toch maar een blik te werpen op wat een duo bouwvakkers in hun camionette bleek te zijn. "ja, ik heb een gave auto". Ze hadden er duidelijk leut in, want konden niet laten overvloedig te zwaaien en te lachen. Vriendelijk als ik ben, glimlachte ik terug (ik heb echt een gave auto) en gebruikte ik - Italiaans gewijs en met plezier - de toeter. Toch fijn als mensen -die er ook nog eens mogen wezen - zo sympathiek zijn mijn nieuwe voiture zo toe te juichen. Uhum.

Toch fijn als je het leven iets of wat naïef doorwandelt ... Zo'n twintig minuten later kwam ik er immers achter dat een van de bewonderaars mijn broer was, samen met een van zijn bazen. Ze mogen er inderdaad wezen, ze zijn inderdaad enthousiast, maar dat is ook niet moeilijk in een hilarische situatie waarin je al een kwartier achter je zus rijdt te toeteren.

Trommelen voor Dakar

Koen Wauters, een zeker Koffieboontje en een stel anderen probeerden me de ritmes van Afrika aan te leren.

Gezien mijn muzikaal talent koos ik voor de volgorde: kijken - bewegen - mojito - tokkelen.

Mede ook omdat ik als buurman een ervaren ritme-man had.

We speelden met 1401 personen drie minuten lang een lekker shakeshake ritme, ja ook ik! Besluit: het wereldrecord djembé spelen ligt aan diggelen!
Proficiat aan Bonjour Afrique!

Als vrouw met burka

Twee derden van de vrouwen in de Afghaanse gevangenis van LAshkar Gah werd veroordeeld voor zogenaamde "onwettige seksuele relaties". De meesten zijn echter gewoon slachtoffers van verkrachting. (DeMorgen, 19/08/2008, blz. 6)

In Afghanistan ben je als vrouw geen slachtoffer van aanranding, maar ben je de dader en moet je bestraft worden. Erg gestraft. In Afghanistan kies je niet voor je oh zo belangrijke individualiteit als je als 11-jarige niet bij die 50-jarige man wil zijn die je door familie wordt opgedrongen in ruil voor een financiële vereffening, maar breng je je familie te schande. Grote schande. En volgt er een straf. Een harde straf.

Ik word er niet goed van. Echt niet.

Rocken in Leuven²

Het is met (zo goed als) alles zo in het leven: je moet het meegemaakt hebben om het te voelen.












Marktrock is niet anders. Ik kan groezelige foto's nemen van laat op de avond. Foto's van zwetende muzikanten in de verte, spots die het beeld overnemen. Ik kan wilde verhalen vertellen ... (niet dat het zo wild was), maar het zal allemaal slechts een impressie blijven.






Ik kan kort vertellen over kruidige weed-dampen tijdens het optreden van Baloji, dampen die me terugbrachten naar stevige hiphopfeestjes. Over Leki die toch wel verrassend wist te overtuigen. Over aangename kennismakingen met Balthazar en Hit me TV. Of over een herontmoeting (na wel zo'n tien jaar) met Janez Detd.





Of over de tinteling op de tong van een mojito (hoewel ze licht teleurstelden), het zoete, het zure, maar verfrissende. De dansende lichamen en de crazy dj van Villa Ernesto. Of over de plensbui die ons helemaal doorweekte en de kou die erop volgde.




De sfeer aan het Bal Populair met het waakzaam oog van de Heilige Drievuldigheid en God wakend over onze danspassen. De mooie stadsverlichting. Ach, over veel eigenlijk, maar ik heb er geen zin in.

hapje tapje in kleinbeeld

Basisbehoeften - vaste vorm - fase 3 (passeerden al de revu: bruschette en gegrilde tonijn)












Basisbehoeften - vloeibare vorm - fase ... tel kwijt

















Richard tussen de missen van Vlaams-Brabant













Richard nà zijn tocht tussen de missen van Vlaams-Brabant

















Lomincello!!!













Samen op elkaar, schuilen voor de stortbui

These shoes are made for walking

... and made for me!

Some explanations from La Fille d'O:

there's shoes.
and then there is la fille d'O shoes.
most shoes are just things you shove under your feet to protect em. or fancy things that hurt so bad your feet will probably take first chance they get to abandon you.
or boring stuff from big brands who dont care for nuttin but the dollar bills, therefore creating empty products. soul = sold.

my collection is all heart. shoes go wherever you go. and they should be totally up for it. these shoes have it all. just be glad, be very glad they cant talk.
it's your secret where you've been and will be.

here is a preview of the collection offered online.
THEY ARE NOT FOR SALE YET! but will be come august. breathe in/ breathe out*
:)
prices will be confirmed then too.
what i can confirm now is that every pair of la fille d'O shoes will have the soles printed with roses with thorns and cupids arrows.
and that they will come in a box that doubles as a shrine for your new treasures.
a box that represents all the things that were in my head when i made these shoes.
in the box you'll also be able to find a little bag with our saint 'O.
keeper of all girls wearing high heels till the grave.
and if all goes well you'll even get a bandana with a maze that shows you the way to the heart.

let your heart d'O the walking.
the view is great along that road.

Mannen en auto's, en dan ik.

Hij doet het. Hij schrijft het. Hij fotografeert het. En hij doet dat goed. Zo goed, dat hij zelfs hetgeen doet waar ik van droom.

Meer weten: klik hier.

Basisbehoeften in Leuven

Onder dreigende wolken die de zon probeerden weg te duwen uit het luchtruim bereiden de koks, sous-chefs en tappers uit Leuven lekkere hapjes en smakelijke tapjes. Drummen, schuifelen en geduldig zijn terwijl langs alle kanten kruidige, geurige dampen me omringen is echt niet aan mij besteed. Na één rondje namen we wijselijk plaats aan Gianfranco's kraam.

We nipten prosecco tot de flessen op waren. We slurpten limoncello, maar stopten wijselijk toen een waas gedachten, visie en grappen omhulde. Het straattheater kregen we er gratis bij. Het was city, lomincelo and crazy faces!

Een kletterende regenbui sloot het festijn af. Tot op het vel doorweekt kwam ik thuis. Maar dan is er niets heerlijkers om in een droge, zachte pyama (of zonder voor de liefhebbers) tussen propere lakens te kruipen.

Een beetje reclame...

Bonjour Afrique gaat voor ‘wereldrecord Djembe spelen’ Zondag 17 augustus 2008 Polé Polé Beach

Wanneer gaat dit door?
Op zondag 17 augustus 2008 op het strand van Zeebrugge. De deuren van het festival gaan open om : 15 u en sluiten om 24 u.
Het aanleren van de percussie start om 15u.
Het inzetten van het wereldrecord start om 16u en om 17u is het wereldrecord een feit.
Dit is een officieel record, wij vragen je dan ook effectief aanwezig te zijn om 15u!
Wat is de inkomprijs?
De organisator Jo Bonte van Polé Polé Beach zet zijn deuren speciaal voor Bonjour Afrique gratis open. Iedereen met of zonder djembe komt er gratis in.
Loop ik zomaar binnen?
Er is een procedure voor het aanmelden als je in het bezit bent van een djembé.
De effectieve djembé spelers moeten door een deurwaarder geteld worden en krijgen een uniek nummer mee.
Hoe het verder verloop is, zal je op locatie wel vernemen.
Zijn kids welkom?
Natuurlijk zijn de kids meer dan welkom. Tenslotte zijn de projecten van Bonjour Afrique ten voordele van de kids in Afrika. Verschillende attracties zijn voorzien voor de kids.
Wat is er allemaal te doen?
Verschillende optredens, workshops voor djembé, cafétjes,… Polé Polé is meer dan een festival. Het is een sfeer of een beleving die je mag verwachten.
Voor de kids zijn verschillende animaties voorzien. We maken er een echt Bonjour Afrique feestje van voor alle leeftijden.
Ik heb geen djembé?
Bonjour Afrique heeft een volledige container met djembees laten overkomen vanuit Senegal. Meer dan 1000 stuks worden te koop aangeboden aan de stand van Bonjour Afrique.
Ik heb een djembé, ben ik dan ook welkom?
Zeer zeker. Hoe meer djembees hoe meer plezier.
Zit je in een djembé club of vereniging, motiveer ze om mee te komen feesten.
Ik kan niet met de djembé spelen?
Djembé spelen is eenvoudig aan te leren. Vanaf 15u organiseren we verschillende workshops waar je kan kennismaken met de basis van het djembé spelen.
De percussie van het wereldrecord zelf is ook een eenvoudig in te oefenen stuk. Wees dus niet bang en speel mee!
Ik wil een djembé maar kan niet komen op 17 augustus?
De djembees zijn specifiek aangekocht door Bonjour Afrique om dit wereldrecord te verbreken.
Wij hopen dat alle djembees dan ook die dag een nieuwe eigenaar gaan krijgen.
Echter indien er nog een voorraad zou over zijn dan wordt deze te koop aangeboden.
Wij vragen dan ook indien je niet de intentie hebt om op 17 augustus aanwezig te zijn voor het wereldrecord te wachten tot na die datum voor de aankoop van de djembé. Dank voor je begrip.
Wat kost een djembee aan de Bonjour Afrique stand?
Er zijn verschillende maten van djembees en dus ook verschillende prijzen.
Vanaf 10 euro heb je al een djembé. We hebben de prijzen bewust laag gehouden zodat iedereen de mogelijkheid heeft om deel te nemen.
Tevens hebben we gekozen voor modellen die transporteerbaar zijn. Enkel de X-large is iets zwaarder maar de andere kunnen perfect te voet getransporteerd worden.
Model 1 (Small) : 10 euro
Model 2 (Medium) : 20 euro
Model 3 (Large) : 40 euro
Model 4 (X-Large) : 60 euro
Hoe kan ik betalen aan de stand?
Wij vragen om cash geld mee te brengen en liefst gepast geld, dat maakt de handling eenvoudiger. Op het strand is geen bancontact voorzien.
Ik wil zeker zijn van mijn djembé?
Wil je zeker zijn dat je op 17 augustus een djembé hebt dan kan je er eentje reserveren via bonjourafrique@staff.telenet.be .
Hoe geraak ik in Zeebrugge?
Met de trein : www.nmbs.be
Met de auto :

E40 Brussel - Oostende

Afrit Zeebrugge

Volgen Zeebrugge expressweg N31

Rechtdoor tot aan de Baron de Maerelaan

Volg pijltjes parking

Parking langs invalswegen en in het havengebied

Kan ik ook naar een van de andere data gaan van Polé Polé Beach?
Ja, dat kan maar hiervoor heb je wel een ticket nodig.
Alle info hierover kan je terugvinden op www.polepole.be
Met hoeveel moeten we zijn om het record te verbreken?
Momenteel staat het record op 1153, wij willen voor de 2000 gaan! Jij bent er een van!
Wie zal er die dag nog zijn?
We willen met minstens 2 000 zijn, en Koen Wauters komt de percussie alvast begeleiden.
Wie is Bonjour Afrique?
Bonjour Afrique is een groep van medewerkers en partners van Telenet die zich inzetten voor ontwikkelingsprojecten in Afrika.
Meer info over Bonjour Afrique kan u terugvinden op www.bonjourafrique.be .
Contactpersoon bij Bonjour Afrique?
Joris Walraet : 0475 68 25 41
Geertrui Van Look : 0499 72 00 26
Jeroen Leen : 0495 58 30 75
Wij hopen samen met jullie het wereldrecord te verbreken

Ikea!!

In afwachting van de bijbel, alvast een Ikea-filmpje op: http://www.kominigarderoben.se/

Ritjes

Er is meer in het leven dan beach, mojito and happy faces. Jaja. Gisteren ontdekte ik nogmaals - en met veel plezier - dat er ook nog lekkere caipi (als men geen munt lust, komt dit als prima oplossing uit de bus), lekker eten (verse pesto!) en sjeezende en tuffende 500-ritjes doorheen het Vlaemsche Land zijn! In die volgorde.

Met een ventilator die overuren draaide gericht op mijn "ik" bereidde ik een insalata caprese met een twist én verse pesto; dronken we heerlijk gekoelde caipi, zonder twist en stapten we met grandeur mijn petite voiture in.



Italiaanse stemmen verzorgden de soundtrack en bezongen de passie, het leven, de liefde en het gebrek eraan op onze roadtrip langs Brabantse dorpjes: van Kessel-Lo naar Willebringen, Hoksem, Kumtich, Oorbeek, Beauvechain, Hoegaarden en terug (wie verzint die namen toch!). Dat is daar pas de pampas, maar wel de mooie, glooiende, goudgele pampas met kleine kerkjes aan kleine dorppleintjes. Vrolijk meekelend, gierend lachend, in een Trixie&Ruthie-Italiaans reden we de avondzon tegemoet. Onze buit ... een boeket veldbloemen en ja, countryside, caipi's and happy faces!