weekends zijn toch leuk!

Niet dat ik deze woorden vrijdagavond in mijn hoofd had, want toen was alles maar "zozo". Maar er kan veel veranderen. Mijn gemoed heeft er gewoonlijk maar een minuut voor nodig; deze keer had ik er... wel... meer dan 720.

Zaterdagochtend zat ik net in gemoed "kuisen en bezig zijn". Perfect dus, want het toeval wilde dat mijn badkamer wel een schoonmaakbeurt kon gebruiken. Als ik dan toch bezig was, ruimde ik en passant alles maar op, stofte ik af, stofzuigde ik de boel met een arendsoog voor muizenstaartjes en friste ik het geheel wat op.

Aangezien een mens enkel goed leert en presteert via een systeem van beloningen en niet via dat van straffen, peddelde ik met tweewieler richting Leuven Centrum op zoek naar rozen op de markt. Een idee dat veel anderen ook hadden gehad te zien aan de file voor mijn deur. Tussen mijn voordeur en de markt in de Brusselsestraat ligt een erg leuke boekenwinkel, een erg leuke kledinwinkel, een erg leuke schoenenwinkel, een erg leuke cosmetics-winkel ... Bref, een massa leuke winkels. Zeker als de zon schijnt!

Het budget dat ik voor ogen had voor de markt, had ik al achtergelaten in de kassa's van enkele winkels. Nieuw budget dan, want ik moest en zou me belonen met rozen.... Uiteindelijk ook nog met olijven, geitekaasjes en vers fruit.


Zo vermoeiend, jezelf belonen! En in de Kempen beslisten mijn ouders ook dat ze me zouden belonen (jep jep, grote onderscheiding voor m'n Italiaans, opluchting alom): dus ging dat uit eten bij de Italiaan met het hele gezin. Erg gezellig, erg hilarisch! Meer kan ik niet zeggen. Er zou censuur komen uit Vosselaar, dus doe ik alvast aan zelfcensuur.

Het weekend werd afgesloten met de eerste bbq van het jaar: ter ere van de komst van de Vietnamese connectie! Gezellig en een goede oefening voor wat me zaterdag te wachten staat: bbq ten huize Sas met Azzurri-fans tgo Spanje-fans + mam en pap.

Luca Toni en zijn vriendje de bal

Tip van Trixie.

Luca Toni zegt nu ook tegen het journaille wat we al zagen op het EK: het wilde niet boteren met zijn vriend de bal (zie Sporza.be). Ik zeg: een magnetisch veld!

En dat rattige snorretje moet eraf!

Finito

Het is gedaan. Gli Azzurri moeten hun koffers pakken en terug naar Italië. Verloren bij de strafschoppen tegen Spanje. Che peccato! Nu is er niets boeiends meer aan.

Partying all night long

27, working rhythm, enjoying a lot of very nice and fun evenings, but not much of dancing all night long. Last Friday I got one offered: to get back on the party track. Not a difficult job for me.

All cleaned up, some really nice make-up on my eyes and cheeks (thank you Natasha!) and in a simple easygoing outfit I drove to the Raadsherenpark. I wished my friend Nick a very happy birthday, which took place in January, and chatted a bit to get me in the mood. It was really nice to see some old friends again: Warre, Nick, Triin, Wim & Isabelle, Pieter & Griet, Joris, etc.

Soon I had enough of the chatting - I like chatting in a pub, at home, etc not on the dancefloor - so I made my body move. And that's what I did all night long, apart from drinking mineral water (that's when you drive a car). The dancefloor was mine! I should do this more often. It's way too much fun.

A bit surreal was the part where people where dancing in the red disco light on some pumping beats, while the ambulance provided the blue lights. Two guys isolated themselves and swollowed a bit too much. Horror, creepy. Why do they need to do that? If they want to do it, why can't they do it home instead of ruining a nice party of people who have nothing to do with that kind of rubbish! I hope it turned out fine and that they learned their lesson.

So still dancing and drinking mineral water. I was drunk and high from my bodymoving and the fatigue who was urging to take over... Morning light pushed the evening away. didn't wanna go home... In the end I did.

Pictures coming when Nick and Triin are back from their holidays in Estonia. I think there are some fine pics!

Forza Azzurra!!

Finalmente! Gli Azzurri hanno vinto la partita contro la Francia e l'Ollandia ha anche vinto!!! Dunque: l'Italia si resta a Vienna e è nei quarti!!!

Foto: Gazzetta dello Sport

Sono così contente e felice!!! Jiha!!!

Wat de vt4-commentator ook mag zeggen: het was spannend, mijn hart maakte sprongen, mijn bloed raasde door mijn aderen. Hoe kan je een match waarbij Ribéry al in het begin van de wedstrijd van het veld gaat met een erg pijnlijke blessure, Toni meermaals - jammer genoeg - vruchteloos op het doel schopt, Cassano met vuur en vlam speelt, Di Rossi die dankzij Henry's voetje de bal er mooi in schopt, de Bleus die dat tikkeltje venijniger gaan spelen, rode en vooral gele kaarten die de lucht ingaan, Fransen die als vliegen neervallen, een immer beheerste Pirlo behalve op dat ene momentje ... heb ik nu alles? Sono in dubbio!

En nu kan het leven weer tot zondagavond zijn gewone gangetje gaan. Dan speelt Italë tegen Spanje.

Check out: www.gazzetta.it!

To be or not to be

Vandaag. Dag van de Waarheid. Voor Italië. In bocca al lupo!

Het heeft amper mogen zijn

Del Piero gaat sterk op het doel af.
Luca Toni stoot zijn kop tegen de bal.
Panucci antwoordt op de goal van Mutu met een Italiaanse goal.
Een ijzersterke en alerte Grosso aan de linkerflank.
Buffon redt mooi, pardon wonderlijk.
Gli Azzurri missen nog steeds hun echte capitano, Canna.

Enkele indrukken van de 18u-match Italië tegen Roemenië. De Squadra draaide beter dan afgelopen maandag en speelde goed, maar kreeg een toch wel sterke tegenstander te verwerken. Als regerend wereldkampioen zou dit hen niet uit hun lood mogen slaan... Het deed het ook niet echt... Het was de - hoe zal ik het zeggen - ik probeer vriendelijk te blijven - de eikel van een oneerlijke ronde knikker met een fluitje in zijn mond! De man floot een perfecte en mooie goal van Toni af als zogezegd buitenspel, op basis van seinen van zijn - en ik ben nog steeds erg vriendelijk - achterlijke vlaggenzwaaier aan de zijlijn. Ik ben een vrouw, ik ben blond en ik heb een bepaalde cupmaat, maar ik weet verdekke wel wanneer het buitenspel is en wanneer niet. En dit was geen buitenspel! Deze flagrante misser was niet de enige van de - nog steeds vriendelijk - oetlul en zijn vriendjes: ik denk dat hij een serieuze boon had voor de Roemeense Kevin Janssen, Mutu, want zij genoten van dat voordeel. Moest ik een Azzurri zijn, ik had de man zijn kop al van zijn hompige lijf gerukt.

En alsof dat niet genoeg was, leek er wel een magnetisch veld rond de Roemeense keeper te hangen: de bal raakte er met de beste Italiaanse wil - en de mijne - maar niet in. Del Piero, Panucci, Toni, ... allen posteerden ze meermaals mooi voetbal, maar de dosis geluk en anti-magnetisme zat hen niet mee.

1-1. Het had erger gekund, maar gelukkig stond zoals vanouds Het Wonder in de Italiaanse goal. Buffon hield verbluffend en wonderbaarlijk een - hoe heet het ding, doelschop, strafschop - van Mutu uit de goal! (vergeef me, ik kijk voor de spanning, het globale spel en ok, ook voor de kontjes van Ales en Luca)

Zelden zo'n zenuwslopende, tergend spannende match gezien. Gelukkig voor het hart, de handen van Trixie en haar buren zijn er nu enkele dagen rust alvorens Italië echt het onderste uit de kan zal moeten halen tegen Frankrijk. Ik heb de mogelijke scenario's vanavond een aantal keer overlopen met betere voetbalkenner Trixie, maar hetgeen ik onthouden heb is dit: het is erg nipt! Verdekke!!

Ales

Een cadeautje van Trixie!

Buon calciatore, gli occhi, il soriso, ... E stasera il capitano!

In or out

Foto: La Presse, La Gazzetta dello Sport

Vandaag is het dag van de waarheid voor la Squadra Azzurra! Spannend! Ik heb er vertrouwen in en zo ook Del Piero: "Non mi spaventa niente!"

What a girl needs

Ingredients for a quiet "me-night":
- shower and hot water streaming down your body and relaxing the painful muscle areas
- soap/shampoo smelling of flowers, preferable with sparkles
- body lotion
- some soul music
- red nail polish
- home made mojito with brown Havana Club!

Vrouwen and the city

Yesterday evening I was sitting in a theatre full of woman. Okay, except for those two men who were dragged down there by there wives/girlfriends. Even if I closed my eyes I could tell there were hundreds of woman: the sound they make is definitely different then the one of a mixed audience. Woman's buzz has a lot of high tones, excited tones.

I'm not a SATC-addict (I prefer to be addicted to Wentworth), but once in a while I enjoyed watching those bizarly dressed woman who were running on high heels through NYC (which deserves an oscar on itself). It's the friendship-girly-fashion-and not to forget -cocktail-thing!

So I voluntarily signed up for this movie. And I have no regrets: it dragged me along, it made me laugh, it made me dream, it made me swollow down the lump in my throat, it made me relax.

One more thing: NYC is like Antwerp of the US. Every single citizen believes that this city is thà city! Great, unbeaten, no place more interesting, no place more like shopping- walhalla, no place better to live, laugh and love! For Antwerp I know sometimes it's like that, for NYC... still to discover!

Che é successo ieri?!

Dat én tristesse zijn de twee zaken die mijn gevoel sinds gisterenavond domineren.

De wereldkampioen werd - het moet gezegd - vakkundig van het veld geveegd door onze oranjegekke noorderburen. Het was overduidelijk dat La Sqaudra Azzurra hun capitano én ijzersterke verdediger Cannavaro misten. Tel daarbij de boomlange Toni die er maar niet in slaagt zijn talenten ten toon te spreiden en daar is het antwoord op mijn vraag.

Toen Del Piero - eindelijk - op het veld gezet werd, steeg mijn hoop. De Juventus-koning slaagde er even in om samen met Grosso het spel in hun voordeel om te draaien. Dat was echter ijdele hoop en van korte duur. De teller naderde dan ook de 90e minuut.

Op de beelden die - veel te weinig- getoond werden van de spelers op de bank zag je Cannavaro nerveus op kauwgom en lip bijten. Erg tergend om als Canna-zijnde dit schouwspel vanaf de zijlijn te moeten meemaken.

De lichtpunten van vrolijkheid werden verzorgd door Gattuso, die gewoon een hilarische vikingaanpak aanwendde om het tij te doen keren: hevigheid, vlammende blik in de ogen en een ondeugende glimlach klaar voor de scheidsrechter! Heerlijk!

Mice and men

Ik ben het type dat enkele jaren terug liep te roepen dat ik mijn weekend nooit zou opofferen voor een dweil en een emmer, maar nu de situatie er is, toch maar sta te kuisen op een zaterdag - of zelfs op Gods heilige rustdag. In plaats van lekker in mijn nestje van vers beddengoed te blijven soezelen, koos ik er zaterdag voor om een late lenteschoonmaak te houden: alle agressieve producten die schuimen, fris ruiken en vooral alle eventueel aanwezige viezigheid (want ik kuis dus wel regelmatig) wegnemen haalde ik boven voor de aanval.

Als ik daar dan uren ijverig bezig ben, wil ik wel dat het even proper en schoon blijft. En verwacht ik toch zeker geen .... muis in mijn stek. Ja, een muis!! Ik woon drie hoog, in een mooi huis, in een net huis, maar wel met spleten en kieren in plafond en vloer. En daar rent dan ineens een doodsbange muis door mijn appartement!

Het beest heeft alle tijd gekregen om de hoeken van de kamer te verkennen: de eerste seconden wist ik niet wat ik zag en ging ik bij mezelf na dat het toch echt water was wat ik gedronken had bij het eten. Toen die verbijstering gezakt was, bedacht ik me hoe ik zo'n sprintrennend beest kon vangen. Ik ben er niet bang van, maar ik ben geen held met beesten, dus ik ga dat ook niet zomaar even oppakken. Nu ja, voordat ik helder was en een oplossing had, was het kleinood al verdwenen.

Ik ga nu op zoek naar muizenvergif, muizenvallen en kaas!

Dancing kings and queens

I know how to throw a party and be alive & moving on the dance floor. But put my bosses, my colleagues and a clock at 4.30 PM in my area and this party animal is really quiet, insecure and prefers the talking, laughing and drinking rather than the dancing.

But yesterday there was something in the air. I think I'm going to blame the bacterium that's in the air around Brussels. They use it to make that special Geuze/Lambik/Kriek beer! So it was defintely in the air yesterday and it made people act a bit weird (or what do you think of people comparing colleagues to sunray in the summer???)!

I enjoyed dinner, I enjoyed the view (inside and outside), I enjoyed the wine, I didn't enjoy the Geuze, I enjoyed my company and I enjoyed the dancing a lot! I even danced a "slow" or two and enjoyed it. Something that wasn't like me a couple of years ago.

Those moments I find it always a shame that the clock is ticking the minutes away.

Orale

Parlare parlare parlare... Daar zou het gisteren op neergekomen moeten zijn. Ja, deze ingewikkelde werkwoordsvolgorde om aan te geven wat ik had moeten doen, maar niet goed genoeg heb kunnen doen! Ik liet me inpakken door het spook dat niet Casper, maar stress heet. Het deed me stotteren, het deed me teruggaan naar de taal die ik de hele dag al sprak en het deed me allesbehalve doen wat ik moest doen: mooi Italiaans spreken. Nochtans, ik kan het.

Daarom ben ik nu erg teleurgesteld en heb ik zin om vanalles tegen de grond te gooien. Iemand een servies op overschot?

P.S. Eerlijheidshalve moet ik ook toevoegen dat dat monster elke objectieve beoordeling van de geleverde prestaties teniet doet en dat zowel Fabrizio als Beatrice me wisten te zeggen dathet wel goed was. Maar toch, ik blijf teleurgesteld, nah!

Update Cannavaro

Check out: www.gazzetta.it

It's a sad, sad day... for Gli Azzurri

Ik had nog maar net het gesprek met mijn moeder met een ontspannen gevoel afgesloten of daar stootte mijn gsm alweer het meest irritante sms-geluid uit. Een nieuwsflash: Cannavaro is geblesseerd aan zijn enkel en zal niet mee kunnen naar het EK!!!!! Ché?!!?

Foto: Reuters, La Gazzetta dello Sport

De nodige telefoonsignalen werden uitgewisseld tussen Leuvense en Brusselse gsm-masten om meer info te verkrijgen. Jammer genoeg kreeg ik aan de andere kant van de lijn telkens bevestiging en moest ik nog een andere kant van de lijn zwaar teleurstellen. De enige troost die ik kon bieden, was dat ik ook erg aangedaan was.

Flash 1: Cannavaro is tijdens de eerste training tegen een ploegmaat gebotst. Gevolg: blessure aan de enkel waar op het veld zo'n 10 minuten aan geknutseld werd.

Flash 2: Cannavaro wordt richting ziekenhuis gevoerd voor verder onderzoek.

Flash 3: Hij wordt naar een tweede, Weens ziekenhuis gevoerd voor foto's van zijn enkel. Voorlopige diagnose: blessure aan de legamenten in de linkerenkel. Hij riskeert onder het mes te moeten en is out voor het EK.

Vreselijk nieuws. Een klap voor Italië. Ik ben ervan overtuigd dat ze heel wat goede spelers, en dat is dan nog een understatement, hebben, maar Cannavaro is wel een ervaren, uitermate sterke en niet te vergeten charmante verdediger én Il Capitano. En daar hebben ze er niét zo veel van!

Morgen draag ik zwart. Ik ben in rouw. Dit kan niet zijn!

Meer lezen?
Voor de Italofielen
Voor de Nederlands begrijpende medemens (gevoed door Belga, met filmpje)

Shimmy on with Aziza!

No way of sleeping longer this Sunday morning: I was expected for a shimmy workshop by the shimmy queen herself, Aziza from Canada!

With sleep still running through my veins and growing stress for my oral Italian exam, I drove to Molenbeek, Brussels. But the closer I got, the heavier my urge to dance became!

Aziza's contagiuos enthousiasm and smile even makes you shimmy like that - knip. And so we did, for 20 minutes non stop! I expected to be heavier then it was. Instead I felt the energy flowing, my blood pomping and the dancer's high (who speaks of a runner's high?!)!

Working out, shimmying, dancing and cooling down, all with lovely, gracefull amazement about our own body. It's really nice to feel it that way. It's a pitty that we only had two hours to spend with Aziza. She can learn me alot! I'm looking forward to meeting her again!

Video of a really funny - but difficult - exercice we did during the workshops of Aziza and Sharon Kihara: check out Femke's blog!

Spaghetti van de mama

Als bij ons thuis iedereen van het gezin samen aan tafel schuift, dan kan je er zeker van zijn dat er om het luidst gepraat, gelachen en om aandacht gevraagd wordt. We zien elkaar dan ook niet zo vaak allemaal samen en als het dan gebeurt dan hebben we elkaar heel wat te vertellen, willen we elkaar uithoren en gaan we de tijd dat we vroeger ruzie maakten proberen in te halen door nu samen veel te lachen.

Mijn broer is de pestkop van de hoop, maar heeft tot mijn verbazing elke keer opnieuw erg rake humor. Mijn vader speelt er perfect op in en dat geeft vonken van droge hilariteit. Mijn moeder lijkt contact te willen houden met planeet aarde, maar dat lukt toch nooit en schuift dan ook weg in bochten van humor, naïviteit en liefdevolheid. Mijn schoonzus is meer dan goedlachs en dat met de meest aanstekelijke lach die ik ken. Bovendien blijken we telkens weer sterk te matchen. Ik, ja... Ik hou van humor en ik hou van totaal opgaan in een gesprek, dus je kan je de herrie al wel voorstellen, zeker?

Zaterdag vond dit toneel plaats rond het meest gezellige gerecht: spaghetti fato in casa! Jammer genoeg zonder mijn vader, die andere verplichtingen had. Met z'n allen lachen en lekker eten: de ultieme ontspanning!

Una partita di calcio

Na enkele praktische beslommeringen (lees: een klunzige Voetbalbond) was het er dan eindelijk van gekomen: Italië zou met zijn Azzurri een oefenmatch spelen tegen de Belgen. Niet in Brussel, maar in Firenze.

Wegens iets te weinig soldi werd het dus kijken naar de zwarte doos in plaats van in real life. Maar er werd niet getreurd, integendeel. Margherita's werden geblend en koel gezet, de lekkerste pizza's van Leuven werden bij Gianfranco gehaald, de wijn werd geklonken en de borrelnootjes acclimatiseerden.

De sfeer zat er al goed in toen we op de zetel kropen: gejuich en aanmoedigingen voor de Italianen. Ricardo durfde het in het begin nog aan om eens voor die rode pipo's te joelen, maar dat lawaai aan mijn rechteroor werd snel gesmoord: Italië wist immers al vlug de bal in het doel te plaatsen. En dat was niet de enige keer! I told you! (Foto: Di Natale na een voltreffer (goal.com))


Tijdens de laatste minuut kon België zijn tekortkoming iets minder opvallend maken door hun eerste en laatste doelpunt van de wedstrijd te scoren. Ik had het niet eens door: daar waar de zuiderlingen elkaar uitzinnig om de nek vliegen en een charmante lach op hun gezicht toveren, was er langs Belgische zijde alleen maar koelheid te bespeuren. Geen vreugdekreten, geen gelach en zeker geen omhelzingen. We zijn een volk - of toch zeker een voetbalploeg - van koele kikkers. Nu, mij niet gelaten: naar Italiaanse stijl lieten we ons uitzinnig gaan, de hele avond lang, in alles en nog wat! Fantastico!