Ik heb de laatste tijd wat uren aan de kookpotten ingeruild voor enkele uren achter de breipinnen en naainaalden. Het is door dat zalige dromerige dat ik ook als kind al ervaarde terwijl ik tekende en knutselde.
Hoewel we de naaimachine aanvankelijk de low-discountsupermarkt uitsleurden met de bedoeling vooral het huisje-tuintje aan te kleden, waagde ik me afgelopen week een voormiddag aan het aankleden van Lady Niente di Particolare.
Jep, that's right, na de sjaal (tot de derde) vond ik het wel tijd om een poging te wagen een jaren 50 swing skirt ineen te steken. Vorige maand werd ik verliefd op zo'n aangenaam geprijsde versie van bij TopVintage.nl, nu onderneem ik een poging om zoiets zwaaiend zelf te fabriceren.
"Zelf" is relatief: ik ben namelijk bij het ontzettend leuke Workshop gaan aankloppen, een breicafé, wolbar of hoe ze die dingen tegenwoordig ook noemen. Gestuurd door de tips, de kennis en de weetjes van Marleen leer ik een patroon blindelings lezen - uhum - en zet ik zo'n swing skirt in - bijna - 1.2.3 in elkaar. Of doe maar in ...7.8.9.10 uur, ongeveer.
De eerste 1.2.3 waren geweldig! Nu nog de rest. En daarna toch eerst nog eens naar Luz de Lux: in 1.2.3 een outfit scoren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
You make me happy: bedankt voor je comment!