woensdag 29 mei 2013

Oppeppende lekkernijen - Count Your Blessings #8

Niet dat ik sinds vorige keren  geen blessings meer te tellen had, maar de ene keer doe ik het al mijmerend tijdens een wandeling, de andere keer post ik ze op de leuke, feelgood app Happier en de andere keer leuter ik erover gezeten aan een tafel met een glas wijn voor mijn neus en vrienden rondom me. Af en toe, minder dan ik zou willen, komen de positieve sparkles hier terecht.

Glitter on!

Want nu kreeg ik van vriendin S. een berichtje, dat ze heel even binnen zou wippen omdat ze een opkikker voor me had. Dat weer van de laatste tijd doet geen goed voor het humeur van een mens. Honderdtwintig deadlines die samenvallen doen dat evenmin, net zoals onverklaarbare "botpijnen" in rug, nek, pols, enkel ... Enfin, zowat elk gewricht van het menselijk lichaam. Koffiedates en inspirerende kookworkshops moeten skippen helpen ook al niet echt. 


Een vriendin die niet boos wordt wanneer je even geen tijd ziet, die meteen snapt dat het laatste stukje chocoladetaart wel eens de remedie voor je kan zijn en daar dan ook nog ontzettend schattige harten-koekjes bij doet, dat is een Gigantische blessing!

dinsdag 28 mei 2013

Geroosterde forel met tijm en citroen

Ik ben niet altijd de keukenheld die graag de ingewanden uit de buik van een vis staat te schrapen, maar ik ben wel de eter aan de tafel die graag een hele, geroosterde vis oppeuzelt. Voor deze spreidstand bestaat een oplossing: Il Mio Amore. Hij reinigt, spoelt en meer dan eens neemt hij ook de afwerking voor zijn rekening. Ik bewonder, verlekker me en smul samen met hem. 


Zoals van deze forel met tijm en citroen. L'Amore plukte er onze bos citroentijm halfleeg voor. De friskruidige smaak ervan vormt een prima koppel met de schijfjes citroen, of course. In een visklem kan deze zwemmer ook op de barbecue, moest het nu nog eens heerlijk zomers weer zijn. 


NODIG
voor 4 personen
4 forellen, geschubd en leeggehaald (als je hubbie dit niet ziet zitten, kun je ook aan je vishandelaar vragen dit al voor je te doen)
2 flinke handen vol tijmblaadjes
Zeezout en zwarte peper uit de molen
3 el olijfolie
2 citroenen
4 (evt verse) laurierblaadjes


DOEN
Verwarm de oven voor op de hoogst mogelijke temperatuur. Was de forellen van binnen en van buiten en dep ze droog met keukenpapier. 

Hak de tijm heel fijn (of vijzel en train tegelijkertijd je armspieren) en meng met 1 tl zeezout en de olijfolie. Wrijf de forellen met dit mengsel in, zowel de buikholte als het vel. 

Snij de citroenen doormidden en snij de uiteinden eraf, zodat ze kunnen staan. Maak met de punt van een mes een insnijding in het vruchtvlees van de citroenhelften en prik er een laurierblad in. 

Leg de forellen en de citroenen in een braadslee en bak ze ongeveer 10 minuten in de voorverwarmde oven. 

De forel is gaar als je in het dikste stuk van de forel het visvlees gemakkelijk van de graat kunt trekken. Lukt dat nog niet zonder slag of stoot, laat de vissen dan nog enkele minuutjes in de oven staan.


Sprenkel wat van de gegaarde citroen over je vis... 

Lekker met gebakken krielaardappeltjes en een frisse salade.  


 

zaterdag 25 mei 2013

Moeder en dochter naaien!

De stof had ik al een tijdje liggen. Het was een coup de foudre toen ik ze als rokje op een paspop zag hangen bij Workshop. Liefde op het eerste gezicht op het moment dat ik daar in datzelfde Workshop net de laatste hand aan mijn bloesje legde. Dus gingen er een fikse strook mee naar huis. 

Voor een rokje, met stolpplooi - al noemt de mams het anders - en een jaren 70 inslag, perfect om mijn garderobe aan te vullen. Ik zag dat wel zitten: kopje lekkere koffie naast het semi-professionele naaimachine, een beetje jazz of Radio 1 op de achtergrond, achter de ruit voorbijstruinende shoppers en Marleen die me vakkundig en met grappen en grollen uit de nood helpt. 
 

Maar als de mams - met toch een mooie dosis achtergrond in wat men destijds nog zalig "Snit & Naad" noemde - enthousiast mijn maten opneemt en gedreven vertelt hoe ze op basis van een - euhm ja, sorry, basispatroon - daar zo'n airhostess-exemplaar met plooi van kan tekenen, dan zie ik ook veel leuke dingen voor me. 

Zoals koffie uit het Jura-toestel, gezonde Kempense lucht, tijd met de mama, leren van haar brede kennis en verdekke een bijna-rokje in nog geen 2 uur!!! 2 uur, schrijf ik je! Ok, het moeilijkste - de rits en de tailleband - komen nog, maar et alors?! In amper 2 uur krijgt daar een rokje met een zonnige avond in een Italiaanse Rivièra op vorm! 

Fantastico!


 
 
 

donderdag 23 mei 2013

Opinel wandelt mee op een trip down to memory lane!

Als we dan toch the road down to memory lane bewandelen, dan voel ik me verplicht om toch ook stil te staan bij de mams en haar liefde voor goe gerief. Ofte: je versnijdt je tomaten niet met een bot mes, je doet dat met een deftig Molenmesje!

Gevolg van een kokende moeder en een aangestoken dochter is dat die eerste me dan ook niet alleen het kookboek-van-den-boerinnenbond cadeau deed toen ik op kot ging, maar ook enkele Molenmesjes. Een bewapende moi, is een ... tja, aanvankelijk een moi met missende vingertopjes. Uiteindelijk een moi met een liefdevolle trouwheid aan het enige echte aardappelmesje. 


Mijn mams, ze blijkt wel iets met messen te hebben - ik vermoed dat het haar dark side is - want zo leerde ik verder nog dat ze nooit, maar dan ook nooit de deur uitgaat zonder een Opinel-mes op zak. Volgens haar kan zelfs de Zwitserse vakkundigheid van Viktor Inox niet op tegen deze eenvoudige, naturelle zakmessen. Simpel, vlijmscherp en ontzettend handig. Al heb ik geen idee waarvoor ze dat mes eigenlijk telkens bij had. We zijn nu niet meteen een familie van de grote avonturiers. Wel van keukenprinsessen, kuch kuch. 

En daarom voel ik me dan ook happy happy, joy joy. Opinel brengt de twee werelden uit mijn memory lane tot in mijn keuken. Het Franse messenmerk gooit immers twee kleurige - groen en roze - sets keukenmesjes op de markt en ik ben fan. Het is dan ook een beetje veel koken en een beetje veel mijn mama! Plus, las je dat wel goed: ze hebben ze in het ROZE!  


Ok, jij hebt natuurlijk niet de band die ik heb met de mams én bent misschien niet meteen opgevoed door een grafisch ontwerper met oog voor kleur en design die langs haar zijde stond. Dus, dan toch nog even vermelden dat die sets - Les Essentiels - zijn vervaardigd uit roestvrij staal met 0,40 % carbongehalte. Dat laatst zou de langdurige scherpte van het mes moeten bevorderen. Nog, het lemmet is resistent tegen corrosie en vraagt niet om een specifiek onderhoud. Bovendien mogen die dingen in de vaatwas, iets wat ik absoluut probeer te mijden met mijn Molenmesjes en wat een merde is. 

Hou je € 37,90 alvast klaar en hol nu - wel, nù - naar de dichtsbijzijnde kookwinkel!

 

  

maandag 20 mei 2013

Tomorrow I'll serve you ... crumpets

Het was eleven pm en we zaten met z'n vieren rond de ontzettend gezellige, kleine, rechthoekige tafel in de eethoek. Aan de gelige muren, een verzameling van prenten en persoonlijke schilderijtjes. In de lucht, de geur van vers gezette thee en net opgewarmde crumpets

Het is vooral dat laatste dat de wenkbrauwen zal doen fronsen. Als mijn ouders niet de beste maatjes waren met Londenaar-met-roots-in-Liverpool Alan, dan hadden mijn twee blonde brauwen nu ook in fronsen gestaan.


Hij serveerde ze als übergezellig welkom wanneer de Eurostar ons in het donker in London afzette en hij serveerde ze als we nog met de prut in ons ogen aan het Engels ontbijt aanschoven. Vanaf de eerste hap was ik verkocht: luchtig, zacht zilt, hartverwarmend en lekker smeuïg. Toch als je er de obligate melkerijboter opsmeert wanneer ze recht uit de oven/toaster komen. Al is mijn favoriet die met avocado en enkele korreltjes zout. 

Jaarlijks trek ik - al dan niet met mijn Amour - naar de Britse hoofdstad voor een bezoekje aan de man (en zijn vrouw) die meer is dan de beste maatjes met mijn ouders.

Melig intermezzo ... aan de man die een soort dierbare, fijne en wijze nonkel voor me is, de man die me van verlegen kleuter heeft zien opgroeien tot een pittige (I'm sorry, dat zijn zijn woorden) jonge vrouw .... Einde intermezzo

Wat ik (of we) daar al dan niet doen, kan je hier lezen. En hier. En ook nog hier. En hier. Belangrijker nu is dat wat ik mee terug naar huis sleur. Naast Clipper Tea, ettelijke verpakkingen crumpets. Ok, ik zou ze ook hier een halve kilometer verderop in de Delhaize kunnen kopen, maar dat is niet hetzelfde! 



Maar vanaf nu kan ik mijn bagage volproppen met Clipper Tea, leuke bioproducten en roodblauw kleurige prullaria, want dankzij de immer sympathieke, ontzettend lieve en stijlvolle Gizzi Erskine heb ik een steengoed recept voor deze hartverwarmende, Britse, zoute "ontbijtcakejes"! Het staat in het geweldigste kookboek van deze zomer Skinny Weeks & Wicked Weekends. Meer daarover later, maar het loont al absoluut de moeite om dit boek in huis te halen, zonder op mijn uitgebreidere mening te wachten. 

Deze lekkernij heeft een Wicked factor van 8 - heb je dat boek nu nog niet in handen?! - maar who cares, want soms heeft een mens gewoon boter, zout en bloem nodig... gepakt in één exemplaar... en enkel op zondagmorgen. Dat met eetklare avocado erop, het is gewoon een godgeschenk. Klein minpuntje: als je het recept doorleest, lijkt het in een wip en een flik geklaard. Alleen vraagt het wel een ietsiepietsie meer geduld dan dat. 

 *

NODIG
ong. 8 à 10 crumpets
75 ml kokend water
275 ml melk
25 verse gist of een zakje droge gist van 7 g
1 tl suiker
240 g witte bloem
1 tl bakpoeder
1 tl fijn zout
boter om in te bakken en in te vetten
 

DOEN
Giet het kokende water en de melk in een kom. Voeg de gist en de suiker toe en zet dit 15 min op een warme plek. 

Zeef de bloem in een kom met het bakpoeder en het zout. Voeg langzaam het gistmengsel toe en roer goed, zodat je een dik beslag krijgt. 

Dek dit af met plasticfolie en laat het minstens een uur rijzen. Je kan het ook enkele dagen op voorhand maken en afgedekt in de koelkast bewaren. 

  Verhit een pan langzaam en voeg een klontje boter toe. Vet 2 tot 3 serveerringen in, leg ze in de pan en schep in elke ring 1,5 cm beslag. 

Bak de crumpets ongeveer 4 minuten op laag vuur, of tot ze volledig gebakken zijn. Verwijder de serveerringen - met ovenwanten, want ze zijn hot hot hot - en draai de crumpets om. Laat de andere kant nu mooi bruin worden. 

Schep ze op een bord en besmeer ze met veel boter. Serveer met thee en de krant. 

For your wicked weekend! xxx

vrijdag 17 mei 2013

Belgisch goud op z'n Thais!

Omdat het nog altijd den tijd is van de asperges, een Belgische trots, smijt ik er hier nog eens een receptje tegenaan. Het is er wel eentje uit de losse - niente di particolare, weet je wel - pols. Because that's how I like it. Jamie Oliver en zijn 15 minuten laat ik hiermee lekker een poepie ruiken, want ik deed het sneller. 

Moi, een open boek, en dus gebiedt de eerlijkheid me mee te delen dat ik ook wel beroep kon doen op een aangename diepgevroren voorraad. 

Maar zelfs dan nog, heb je dit recept in 15 minuten klaar. Werkelijke keukenklunzen - geen zorg, iederéén heeft zijn talenten - hebben misschien 20 minuten nodig. Zeg nu zelf, op een weekdag in hooguit 20 minuten een ware verrukking klaar hebben, daar tekent toch iedereen voor?!

Ook lekker als voorgerecht, of course, of in kleine glaasjes als amuse. Enjoy!




NODIG
voor 2 personen
 125 gram (aka 1 builtje) rijst
een scheut arachide- of sesamolie
16 scampi's (kies de ongekookte, ontdarmde varianten met staart)
2 preistengels, in brunoise
2 wortels, in brunoise
2 selderstengels, in brunoise
250 ml visbouillon
400 gram asperges, geschild en in stukjes
3 lepeltjes groene curry, of naar wens van pikantheid
een busseltje kervel, fijngehakt


DOEN
Breng water aan de kook en kook de rijst beetgaar, of net iets minder. Zet opzij. 

Verhit ondertussen in een wokpan voldoende arachideolie en bak hierin de scampi's tot ze roze kleuren met een goudgeel randje. 

Voeg de brunoise van prei, wortel en selder toe. Blus met de visbouillon en voeg de stukjes asperges toe. 

Breng op smaak met peper, zout, Thaise groene curry en fijn gensipperde kervel. Laat inkoken. Hou wel in het oog dat de asperges beetgaar blijven. 

Voeg tot slot de rijst toe, meng alles goed en proef of alle smaken in evenwicht zijn. Pas aan indien nodig. 

woensdag 15 mei 2013

Bakken, citrus en Leon-kleurtjes: gelukzaligheid!

Il mio Amore had de vorige voorraad in goed gezelschap al aardig leeg getutterd - eerlijkheidshalve zie ik me genoodzaakt te vermelden dat de papa's langs beide kanten ook hun flesje kregen - dus moest er werk worden gemaakt van nieuwe limoncello fatto a casa

Bij deze fluogele drank gaan er voor een liter alcohol wel acht citroenen aan. Het is te zeggen, de zeste van acht citroenen gaan in de bokaal om een week te trekken en de alcohol zijn kleur en smaak te geven. De citroenen zelf liggen na het werkje zielig - zo kaal als wat - te wachten op een nieuwe bestemming. 





Het niet zo toeval wil nu dat de citroentaart van een zekere Elisabeth - ideaal voor tijdens het theemomentje van de dag - een volle 120 ml vers citroensap nodig hebben. Et voilà, ik wist wat me te doen stond. 

Had ik niet alleen direct frisse citrus - ben ik in zowat alle gerechten gek op - in mijn dag. Ik had zo ook een fijne dosis Leon in het leven. Want wij Belgen hebben niet het geluk om bij het Britse Leon te kunnen lunchen, met hun kookboeken (lees: verzameling ontzettend plezante recepten) haal je toch al een flinke dosis in huis: hippe kleuren, vrolijke illu's en (in dit geval) gewèèèèldige bakideeën. 


Bakken - citrus - Leon-kleurtjes
=
Moi, very happy


 
 NODIG
voor een vorm van 30x20 cm of een springvorm van 26 cm
280 g bloem, plus 35 g extra
80 g poedersuiker
1 tl zout
225 g boter, koud
4 eieren, liefst biologische
350 g suiker - ik gebruikte rietsuiker omdat dat net ietsje beter zou zijn voor je lijf dan geraffineerde witte suiker. Goh ja, het blijft natuurlijk suiker
120 ml vers citroensap
1 tl bakpoeder
poedersuiker, voor de garnering

ik mengde er ook nog een handvol fijn gehakte munt onder



DOEN
Verwarm de oven voor op 170°C. 

Maak de bodem. Meng daarvoor 280 g bloem, de poedersuiker, het zout en de koude boter in een foodprocessor en laat draaien tot je een kruimelige substantie hebt. Ga door totdat zich een bal vormt. 

Alles komt goed: aanvankelijk lijkt dat deeg niet te worden wat je wilt dat het wordt, maar geduld loont!

Druk het deeg uit in de (ingevette) bakvorm. Bak 20 tot 25 minuten of totdat de koek goudbruin is. Laat afkoelen en ga verder met de toplaag. 

Klop de eieren. Voeg de suiker en het citroensap (en evt de munt). Zeef de resterende 35 g bloem en het bakpoeder en meng goed onder het eimengsel. Verspreid de vulling over de afgekoelde koek. Zet het geheel opnieuw 20 à 25 minuten in de oven, totdat het stevig is. 

Laat volledig afkoelen in de bakvorm. Strooi er bakpoeder over en snij in taartpunten of in vierkanten. In een luchtdichte trommel of taartdoos blijft de taart tot 3 dagen goed.


Zin? Ga dan nu zondag aan de slag met een zoet of hartig bakrecept dat je nog nooit hebt gemaakt, want het is World Baking Day!
Op de website vind je 100 recepten die voldoende inspiratie kunnen aanleveren, wanneer deze citroentaart je niks zegt. En op nummertje 68 vinden we het superlekkere madeleintjesrecept van Yummy zus Els! Way to go, sista!


maandag 13 mei 2013

Asperges à la Flamienne...

Eind april, begin mei scheelt het niet veel of we verkeren in een staat van landelijke hysterie. We lijken niet veel te hebben om trots op te zijn - nvdr, sowieso wrong thinking - dus klampen we ons met z'n allen vast aan het "witte goud" uit de Bornemse gronden: de asperges. 



Ik verkies de groene boven de witte, maar dat die laatste een streling zijn voor de smaakpapillen, dat staat hoe dan ook vast. Hysterie is dan ook meer dan toegelaten. Een vreugdedansje wanneer je van de paps een kraakverse, biologische kilogram in je handen gestopt krijgt, is eigenlijk obligaat. 

De aspergeroomsoep is iets minder verplicht: dat leek me nu zo saai. A la Flamande is met recht en reden hét aspergecliché bij uitstek, maar ook daar miste ik die avond toch een beetje spanning. De aspergekennis is toch ook weer niet zo groot, de beschikbare kooktijd beperkt, het verlangen naar Italiaanse cene - dineetjes - groot en aldus kuste België Italië en was mijn "asperges à la Flamienne" geboren. Both of best worlds, zoiets. 

NODIG
voor 4
500 tot 750 gram Belgische, witte asperges - geschild
500 gram pasta
5 eitjes
een bosje (krul)peterselie, fijn gehakt
een flink stuk zalmfilet (met vel, is handiger voor in de grillpan)
olijfolie
peper en zout
nootmuskaat

Een glas (of twee, of drie) droge witte wijn voor erbij!


*
 
DOEN
alleen
Breng voldoende water aan de kook. Kook hierin eerst - heel kort - de geschilde asperges. Haal ze uit het water en leg even apart. Kook vervolgens de pasta volgens de aanwijzingen van de verpakking al dente
 
Kook 5 eitjes hard (10 min), pel en plet ze. Voeg fijngehakte peterselie toe, een flinke scheut olijfolie en breng op smaak met zout, peper en eventueel een snufje nootmuskaat. Zet even apart. 
Verhit een ruime grillpan en bak hierin de zalm. Kruid met peper en zout. Wanneer de zalm bijna gaar is, haal je het zeebeest eruit en leg je het even apart onder aluminiumfolie. Leg vervolgens de kort gekookte asperges in de pan en grill ze nog even. 
 
Meng de pasta met het eiermengsel en stukjes gegrilde asperges. Voeg indien nodig - als de pasta te droog lijkt - nog een scheut goede olijfolie toe. Serveer met de zalm.
 

zaterdag 11 mei 2013

INTERVIEW - Carl Van Droogenbroeck als tweede Belgische barman naar World Class Bartender of the Year 2013!

Cocktails zijn hip and happening. En nee lieve schatten, dat zijn niet die mierzoete mengsels die we als 16 jarigen stoer naar binnen goten op de een of andere fuif onder de kerktoren. Een goede cocktail drink je in fijn gezelschap, in een mooi kader, uit een prachtig glas, met het nodige "gesip" en het drankje lijkt een vreugdedansje te maken op je tong. 

You get the picture: niet iedereen is in staat om zoiets van achter zijn bar te toveren. Om het kaf van het koren te scheiden gaat drankenproducent Diageo voor de vijfde keer op zoek naar de Bartender of the Year.  

Voor ons land rijfde Jeroen Van Hecke van l'Apereau in Blankenberge eind 2012 zijn ticket voor de Europese finale al binnen. Vorige week kon Carl Van Droogenbroeck van Nine in Antwerpen dan het tweede ticket bemachtigen.  Het was zijn "Don's Resurrection" - geïnspireerd op de stijl, sfeer en setting van "The Godfather" - die de jury kon overtuigen: een cocktail met Don Julio Reposado Tequila, Talisker whisky, Vermouth del Professore, absinthe en Old Time bitters, look en rook van rozemarijn en tijm.  

Don's Resurrection - de winnende cocktail van Carl Van Droogenbroeck


"Olalaaaaa", is wat wij dan zeggen, dus voelden we deze stylish bartender aan de tand...

"Ik ben vertrokken van de vegetale, licht fruitige toetsen van de tequila. Daar past de turf gerookte en peperige Talisker whisky er zeer goed bij. Om de smaken te binden en de cocktail meer body te geven, gebruikte ik Vermouth del Professore: een licht zoete, maar zeer kruidige vermouth.
De rook van tijm en rozemarijn maakt de cocktail iets droger en geeft samen met de absinthe en Old Time bitters extra diepgang.
Als laatste zorgt de look voor een zijdezachte textuur. 
Conclusie, de look werkt fantastisch met de tijm, rozemarijn en de peperig, kruidige en vegetale smaken."

Wat typeert jouw stijl?
"Ik hou van het pure van de spirits en breng hun complexiteit graag naar boven. Ik hou het simpel, al mag het natuurlijk ook eens heerlijk complex zijn."
 

Welke bartender kan je van je stuk brengen in de volgende ronde?
"Allemaal. Het niveau ligt hoog en blijft elk jaar stijgen. Iedereen zal het beste van zichzelf geven en dat zal schitterende cocktails tot gevolg hebben." 

Is België een cocktailminnend land?
"Ik denk het wel. Belgen zijn altijd graag bezig geweest met eten en drinken. Cocktails liggen in dat verlengde. Iedereen kent ook de mojito, caipirinha, pina colada, margarita, long island iced tea, bloody mary, black en white russian, daiquiri, cosmopolitan ...
En langzaam maar zeker durven meer en meer mensen nieuwe cocktails te proeven. Het gaat zeker en vast de goede richting uit."



Welke cocktail(s) serveren we jou op een warme lentedag?
"De Django Bango, een creatie van mezelf en het team bestaande uit een lemon shrub, home made grenadine, ananas, mezcal, cognac en Creole bitters. Fris en toch een samenspel van verschillende smaken.

En natuurlijk, of het nu warm of koud is, nat of droog, een Manhattan smaakt mij altijd! Het lijkt  een simpele cocktail, maar hij is enorm complex. Met de juiste keuze van whisky, vermouth, bitters, gomme syrup en eventueel nog triple sec of maraschino likeur, heb je een Fenomenale Manhattan in plaats van een gewone Manhatten."

*

De Europese finale van World Class Bartender of the Year vindt plaats in Madrid op 28 en 29 mei. Van 4 tot 9 juli is de Azamara, een cruiseboot die de Middellandse Zee bevaart, de locatie voor de  Diageo Reserve Brands World Class Global Final.

vrijdag 10 mei 2013

Risotto met een vleugje lavendel

Die dagen dat de zon mijn sproeten tevoorschijn tovert en het scherm van mijn MacBook praktisch onleesbaar maakt, verandert het leven. Fel gelakte teennagels komen piepen, het apero-uurtje verlegt zich naar 11 uur in de voormiddag, we shakin' our asses op de zotste nummers, werken een todolijstje voor een dag af op nauwelijks 3 uur en een bol roomijs hoort plots en onvermijdelijk tot onze "gezonde en evenwichtige voeding". 

Fantastisch, die switch! Gedaan met knorrigheid en weg kaneel. Welkom sprankelende ogen, glimmende huid en lavendel!


Awel ja, lavendel, wat doet een mens daar nu eigenlijk mee? Ik maakte al geurzakjes - voor anderen, want zelf word ik nogal snel flets en flauw van het lavendelaroma - en strooide een dosis over een gebraden kip. Dat laatste trouwens zonder al te spectaculair resultaat. 

Dat kon dus beter. Zoals in een risotto met scampi, witte wijn en een zweem lavendel. Inderdaad, "een zweem": het argument van de zeep en je mond blijft eeuwig gelden wanneer je lavendel in de kookpotten gebruikt! 

*

  DOEN 
Verhit een scheut olijfolie in een grote kookpot. Stoof hierin fijngesnipperde ui en een geperst teentje knoflook aan. Voeg risottorijst toe (ong. een theetas voor 4 personen). Roer goed om zodat alle rijstkorrels bedekt worden met een laagje olijfolie. 

Voeg vervolgens een flinke scheut (droge) witte wijn toe. Laat inkoken. Doe er een eerste flinke schep vis- of groentebouillon bij, samen met maximaal 3 à 4 lavendeltakjes (ZEEP!!!). Wanneer de bouillon ingekookt is, voeg je opnieuw een schep toe. Doe dit totdat al het vocht is opgenomen en de risottorijst gaar is. 

Vergeet ondertussen natuurlijk niet te roeren. Bak terwijl de risotto op staat ook de scampi's - ontdarmd en gepeld - in een beetje vetstof tot ze een gouden randje krijgen. Bestrooi ze met de zeste van een citroen en kruid met peper en zout. 

Haal de lavendeltakjes uit de rijst. Doe de garnalen bij de risotto en serveer! 

   

woensdag 8 mei 2013

Op naar weelderige Oost-Indische kers! - Count Your Blessings




Quasi - om niet te zeggen "helemaal" - onleesbaar, de bovenstaande conversatie op mijn Twitter-pagina. Maar samengevat ging dat zo, tussen sympathieke moestuinkenner Green Delicious, aka Natascha Boudewijn, en mij: 

GD: Balkon op oost, zuid of west: kweek dan Oost-Indische kers. Mooi en lekker. 

moi: Zon op het terras vanaf de middag en toch lukt het me niet. Nieuwe poging wagen?

GD: iets met een "ja", wat tips en veel aanmoediging.


Aangezien positieve vibes het 'em wel doen bij mij, groen heilzaam is voor lichaam en geest (zeker als je dat groen ook nog eens kan gebruiken in de keuken: zaden, blaadjes én bloemen van de Oost-Indische kers zijn eetbaar!) en ik wel hou van het beeld dat Ikea schept van een terras, begonnen mijn lichtgroene vingers al te kriebelen.


Mijn lieve mams, die iets donkerder groen gekleurde vingers heeft, voelde de vibes eveneens kriebelen en vertelde me dat ze nog zaden liggen had. Zij zou fase 1 - als in: zaaien, laten kiemen en opkweken - met plezier voor haar rekening nemen. De rest - als in: de plant levend en liefst zonder gigantische beestjeskolonie houden - is dan aan mij. 

Sinds het begin van de week trouwens. Na enkele dagen: geen beestjes te bespeuren en enkele sprietjes extra. Op naar die eetbare, felgekleurde bloemen die lichaam en geest kietelen. Zo gemakkelijk kan geluk zijn!  



maandag 6 mei 2013

Rokje Jane Numero Due!



* 1m40 stof, natuurlijk met de obligate felle bloemen, gevonden bij Workshop of course.

* Een rits waar ik af en toe vol wantrouwen naar gluurde. Terecht, zo zou later blijken!

* Eén bobijntje garen en één spoeltje onderdraad: beide op.

* Een naaimachine die na een felle "overlocksessie" plots onwijs irritant begint te piepen. Help!

* Een kopje espresso dat alles weer in gang krijgt: naaimachines, de zon en moi. 

* Een omgedraaid, tweede stuk rits. Losmaken en opnieuw, verdekke.

* Een gesmolten stuk vliseline aan mijn strijkzool in plaats van aan mijn tailleband. Hip Hoi. 

* Een regelmatig scheef vastgenaaide tailleband: dit detail maakt de rok onbetwistbaar authentic

* Een rokje Jane vol vreugde, plezier, hilariteit, liefde en pure handmakerij! In 1. 2. 3. 4. 5. en 6.  

 

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...