Het was eleven pm en we zaten met z'n vieren rond de ontzettend gezellige, kleine, rechthoekige tafel in de eethoek. Aan de gelige muren, een verzameling van prenten en persoonlijke schilderijtjes. In de lucht, de geur van vers gezette thee en net opgewarmde crumpets.
Het is vooral dat laatste dat de wenkbrauwen zal doen fronsen. Als mijn ouders niet de beste maatjes waren met Londenaar-met-roots-in-Liverpool Alan, dan hadden mijn twee blonde brauwen nu ook in fronsen gestaan.
Hij serveerde ze als übergezellig welkom wanneer de Eurostar ons in het donker in London afzette en hij serveerde ze als we nog met de prut in ons ogen aan het Engels ontbijt aanschoven. Vanaf de eerste hap was ik verkocht: luchtig, zacht zilt, hartverwarmend en lekker smeuïg. Toch als je er de obligate melkerijboter opsmeert wanneer ze recht uit de oven/toaster komen. Al is mijn favoriet die met avocado en enkele korreltjes zout.
Jaarlijks trek ik - al dan niet met mijn Amour - naar de Britse hoofdstad voor een bezoekje aan de man (en zijn vrouw) die meer is dan de beste maatjes met mijn ouders.
Wat ik (of we) daar al dan niet doen, kan je hier lezen. En hier. En ook nog hier. En hier. Belangrijker nu is dat wat ik mee terug naar huis sleur. Naast Clipper Tea, ettelijke verpakkingen crumpets. Ok, ik zou ze ook hier een halve kilometer verderop in de Delhaize kunnen kopen, maar dat is niet hetzelfde!
Maar vanaf nu kan ik mijn bagage volproppen met Clipper Tea, leuke bioproducten en roodblauw kleurige prullaria, want dankzij de immer sympathieke, ontzettend lieve en stijlvolle Gizzi Erskine heb ik een steengoed recept voor deze hartverwarmende, Britse, zoute "ontbijtcakejes"! Het staat in het geweldigste kookboek van deze zomer Skinny Weeks & Wicked Weekends. Meer daarover later, maar het loont al absoluut de moeite om dit boek in huis te halen, zonder op mijn uitgebreidere mening te wachten.
Deze lekkernij heeft een Wicked factor van 8 - heb je dat boek nu nog niet in handen?! - maar who cares, want soms heeft een mens gewoon boter, zout en bloem nodig... gepakt in één exemplaar... en enkel op zondagmorgen. Dat met eetklare avocado erop, het is gewoon een godgeschenk. Klein minpuntje: als je het recept doorleest, lijkt het in een wip en een flik geklaard. Alleen vraagt het wel een ietsiepietsie meer geduld dan dat.
Het is vooral dat laatste dat de wenkbrauwen zal doen fronsen. Als mijn ouders niet de beste maatjes waren met Londenaar-met-roots-in-Liverpool Alan, dan hadden mijn twee blonde brauwen nu ook in fronsen gestaan.
Hij serveerde ze als übergezellig welkom wanneer de Eurostar ons in het donker in London afzette en hij serveerde ze als we nog met de prut in ons ogen aan het Engels ontbijt aanschoven. Vanaf de eerste hap was ik verkocht: luchtig, zacht zilt, hartverwarmend en lekker smeuïg. Toch als je er de obligate melkerijboter opsmeert wanneer ze recht uit de oven/toaster komen. Al is mijn favoriet die met avocado en enkele korreltjes zout.
Jaarlijks trek ik - al dan niet met mijn Amour - naar de Britse hoofdstad voor een bezoekje aan de man (en zijn vrouw) die meer is dan de beste maatjes met mijn ouders.
Melig intermezzo ... aan de man die een soort dierbare, fijne en wijze nonkel voor me is, de man die me van verlegen kleuter heeft zien opgroeien tot een pittige (I'm sorry, dat zijn zijn woorden) jonge vrouw .... Einde intermezzo
Wat ik (of we) daar al dan niet doen, kan je hier lezen. En hier. En ook nog hier. En hier. Belangrijker nu is dat wat ik mee terug naar huis sleur. Naast Clipper Tea, ettelijke verpakkingen crumpets. Ok, ik zou ze ook hier een halve kilometer verderop in de Delhaize kunnen kopen, maar dat is niet hetzelfde!
Maar vanaf nu kan ik mijn bagage volproppen met Clipper Tea, leuke bioproducten en roodblauw kleurige prullaria, want dankzij de immer sympathieke, ontzettend lieve en stijlvolle Gizzi Erskine heb ik een steengoed recept voor deze hartverwarmende, Britse, zoute "ontbijtcakejes"! Het staat in het geweldigste kookboek van deze zomer Skinny Weeks & Wicked Weekends. Meer daarover later, maar het loont al absoluut de moeite om dit boek in huis te halen, zonder op mijn uitgebreidere mening te wachten.
Deze lekkernij heeft een Wicked factor van 8 - heb je dat boek nu nog niet in handen?! - maar who cares, want soms heeft een mens gewoon boter, zout en bloem nodig... gepakt in één exemplaar... en enkel op zondagmorgen. Dat met eetklare avocado erop, het is gewoon een godgeschenk. Klein minpuntje: als je het recept doorleest, lijkt het in een wip en een flik geklaard. Alleen vraagt het wel een ietsiepietsie meer geduld dan dat.
*
NODIG
ong. 8 à 10 crumpets
75 ml kokend water
275 ml melk
25 verse gist of een zakje droge gist van 7 g
1 tl suiker
240 g witte bloem
1 tl bakpoeder
1 tl fijn zout
boter om in te bakken en in te vetten
DOEN
Giet het kokende water en de melk in een kom. Voeg de gist en de suiker toe en zet dit 15 min op een warme plek.
Zeef de bloem in een kom met het bakpoeder en het zout. Voeg langzaam het gistmengsel toe en roer goed, zodat je een dik beslag krijgt.
Dek dit af met plasticfolie en laat het minstens een uur rijzen. Je kan het ook enkele dagen op voorhand maken en afgedekt in de koelkast bewaren.
Verhit een pan langzaam en voeg een klontje boter toe. Vet 2 tot 3 serveerringen in, leg ze in de pan en schep in elke ring 1,5 cm beslag.
Bak de crumpets ongeveer 4 minuten op laag vuur, of tot ze volledig gebakken zijn. Verwijder de serveerringen - met ovenwanten, want ze zijn hot hot hot - en draai de crumpets om. Laat de andere kant nu mooi bruin worden.
Schep ze op een bord en besmeer ze met veel boter. Serveer met thee en de krant.
For your wicked weekend! xxx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
You make me happy: bedankt voor je comment!