vrijdag 25 september 2015

DRINKS: Esferas Barca con ¡HOLA! cava

Ik heb het altijd al gehad voor zachte sprankels en een portie bruis. Als kind vormde ik samen met de paps het Spa-front: zweren bij rode of groene bruis en resoluut afwijzen van dat gortige tafelbier, te zoete fruitsap en alle soorten limonades. 

Niet zo gek dat ik dezer dagen niet graag een moment laat voorbijgaan waarop er bubbels & bruis tevoorschijn kunnen worden gehaald. Geen Spa, maar dat zachtgelige, frisse, sprankelende vocht van prachtige druiven. Moest een mens er niet zo hoerepoepeloere van worden na enkele glazen, dan dronk ik het in plaats van mijn dagelijkse 2 liter plat water (sorry, Spa). 

Kortom, ik drink dat graag, prosecco, champagne, cava, crémant d'Alsace en hun vriendjes. Omdat ... Ik kan het niet beter zeggen dan Lily Bollinger:

"I only drink champagne when I'm happy and when I'm sad. 
Sometimes I drink it when I'm alone.
When I have company, I consider it obligatory.
I trifle with it when I'm not hungry
and drink it when I am.
Otherwise, I never touch it.
Unless I'm thirsty."

Ik zal geen "neen" zeggen tegen een mooie fles Bollinger, maar the current status is dat ik dat schoons niet al te regelmatig kan veroorloven. Andere prioriteiten enzo. Ook, ik kan oprecht blij worden en genieten van een fijn flesje prosecco of cava, meestal toch democratischer van prijs. Zo worden die prioriteiten dan van "en en en", in plaats van "of of of".


In de rayon van de cava grijp ik regelmatig naar ¡HOLA!. Ik word al happy van die fles alleen. Eigenlijk lekker gezond, geen hoerepoepeloererij. Dat label, die naam, de foto's op de fles (beetje Vedett-like: met foto's van hun drinkers, fans en gezellige taferelen). Wist je trouwens dat het gestileerde patroon op het ¡HOLA!-label geïnspireerd is op de typische, Art Nouveau-stoeptegeltjes in het zwoele Barcelona, de "Flor (of Rosa) de Barcelona"

People, dit verhaal klopt! De smaak, de fles, de naam, het grafisch werk (surf zeker eens rond op de website voor heerlijke beelden).


Lagen al meer dan eens in mijn koelkast: ¡HOLA! Brut en ¡HOLA! Pink ("Make it pop like pink champagne, honey!"). Maakt mijn hart toch nog een boomshakalake-vreugdedansje bij de ontdekking van de nieuwe spruit, de ¡HOLA! Brut Nature. Geen extra suikers, ruikt fris naar witte vruchten zoals groene appel, citrusvruchten, druiven, heeft daarbij een lichte amandeltoets en smaakt geweldig fijn, intens, delicaat en heeft een zekere complexiteit die mij blij verraste. 

Voortaan ligt er standaard zo'n fles - te verkrijgen bij Delhaize, € 9,85 - in de koelkast.


maandag 21 september 2015

FOOD: 2e ge-wel-di-ge plattekaastaart

Ik zweer bij de plattekaastaart van mijn mooie mams: fris, een klein zuurtje, beetje zoet, niet te zwaar. Wie oh wie had het ooit kunnen vermoeden, maar er is een concufriend (wat een idioot woord). Heel fijne vriendin miss L. serveerde ze op een van die laatste mooie zomeravonden en bij de eerste hap steeg ik op naar de zevende hemel. 

Dit. moest. ik. ook. zelf. maken. Fris, een klein zuurtje, beetje zoet, beetje kokos (!), helemaal niet zwaar. Kwam dat lekker perfect uit dat die mooie mams van me naar Leuven afzakte voor iets wat een erg gezellig dinertje zou worden. Want wie oh wie is er beter geschikt als eerste proever dan zij? 



Daar liep het echter even niet zo zoals gepland. Heb ik nu toch altijd voor met desserts. Toen mijn nonkel uit Australië enthousiast en vol zoete goesting zijn vorkje in de cheesecake stak, vroeg hij verbaasd: "is het de bedoeling dat dit bevroren is?!".

Wegens stress en vermoedelijk tijdgebrek had ik mijn kommetjes snel even in de diepvriezer gezet met het idee ze er na een uurtje uit te halen: dat werkt meestal perfect tijdens de kookworkshops die ik coach. Echter, ik ging maar door en door en dat uurtje werd wat langer dan het gangbare uur ... In de koelkast raakten ze niet meer ontdooid. 

Wel, ik presenteer u allen hier dan met trots een ge-wel-di-ge freezecake: fris, een klein zuurtje, een beetje zoet, een beetje kokos (8), helemaal niet zwaar. 


NODIG

150 gram kokoszandkoekjes (Colruyt)
50 gram havermoutvlokken
50 gram kokosvet
1 brikje volle room
1 zakje vanillesuiker
500 gram volle plattekaas
10 gelatineblaadjes, geweekt in water
Een scheut (kokos)melk

Evt. blauwe bessen, frambozen, munt ... ter afwerking
 

DOEN

Verkruimel de kokoszandkoekjes in de blender. Voeg de havermoutvlokken en het kokosvet toe en meng tot een massa. 
Stort deze mengeling uit in een ingevette springvorm en druk goed aan, bijvoorbeeld met de achterkant van een lepel. Zet even koud weg (in de koelkast, will do). 

Klop de room op met de vanillesuiker. Zoet in een andere kom de plattekaas met een vleugje stevia. 

Los de geweekte gelatineblaadjes op in een ferme scheut (kokos)melk die je verhit. Voeg dit toe aan het plattekaasmengsel. Spatel er vervolgens rustig de opgeklopte room door. Nu kan je dit mengsel uitstorten op de gekoelde koekjesbodem. 

Laat het geheel opstijven in de KOELKAST.

 

vrijdag 18 september 2015

FOOD: Toch een lastige, die zuurdesem en dat authentieke brood

Ik ben van mening veranderd. Ondertussen geloof ik niet meer dat er zoiets bestaat als "gemakkelijke zuurdesem" en het "gemakkelijke, authentieke brood" dat daaruit volgt. Na een tweede poging voor het brouwen van mooie zuurdesem en een nogal mislukt "authentiek" brood - tenzij je een soort van platbrood authentiek Belgisch vindt - is het inzicht gekomen.
 
Zuurdesem platbrood - Mislukt!

Waarschijnlijk laat zo'n slow-brood-baking zich niet vervatten in een alinea of twee van tientallen regels. Waarschijnlijk is er wat van aan, wanneer Chad Robertston - de stoere, surfende, inspirerende man achter Tartine Bakery en heer en meester in zuurdesembrood bakken -  meer dan 20 pagina's in zijn broodbakbijbel weet te vullen met uitleg over zuurdesem prepareren en het daaruit volgende brood bakken.

Het ziet er dus naar uit dat er op korte tijd hier geen "authentiek huisgebakken brood met zo'n fantastische gebarsten korst" uit de oven zal komen. Ik kruip even nederig terug in mijn hoekje van de zetel en lees pagina 45 tot en met 69 van Chad's boek nog eens een paar keer door, terwijl ik moed, energie en tijd probeer te verzamelen. Daarbij zijn jullie tips & tricks trouwens ook meer dan welkom. See you later!
 

dinsdag 15 september 2015

FOOD: Herfstige pompoen- en paddenstoelenlasagne

Een prelude van de herfst. Zonder foto's omdat het te heerlijk rook, de honger (en vooral de goesting) te groot was en het gezelschap aan de tafel te gezellig. Je m'excuse, maar ik denk dat het dan wel gepardonneerd kan worden, dat gebrek aan beeld. 

 NODIG
(voor 6 personen)

Een halfdoosje (spelt)lasagne
Ong. 1 liter bechamelsaus
Een halve pompoen, in blokjes gesneden
1 bakje paddenstoelen naar keuze, in stukjes gesneden
Een handvol verse salie, gescheurd
1 teentje knoflook, geperst
Snuf nootmuskaat
1 el tijm, vers of gedroogd
Peper en zout uit de molen
400 gram geraspte mozzarella


DOEN

Snijd de paddenstoelen en pompoen in stukjes. Bak ze apart aan in een scheut hete olijfolie. Voeg een teentje geperste knoflook en de tijm toe aan de paddenstoelen. Kruid de pompoenblokjes met peper en zout.

Maak de bechamelsaus.

Giet de tomatenpassata op de bodem van een ovenvaste schotel. Verdeel hierin de gescheurde salieblaadjes en bedek met een laag pastavellen.

Verdeel hierover de pompoenblokjes. Bedek met een laag bechamelsaus en een laag pastavellen. Maak een laag met de paddenstoelen en bedek opnieuw met pastavellen. Eindig met een nieuwe laag pompoenblokjes en een dikke laag bechamelsaus.

Kruid af met peper, zout, nootmuskaat en strooi er de geraspte mozzarella overheen. Bak in een voorverwarmde oven op 190°C, ongeveer 40 minuten.


LEKKER MET:
Moet ik echt nog zeggen? Kaarsen, een glaasje rode wijn en je liefsten bij aan tafel! 

 

 
 

zondag 13 september 2015

HAPPY: Bloemen aan huis

www.bloomon.be 

De dagen dat ik vrij ben, is de bloemenzaak om de hoek gesloten. Het mooie, kleurrijke groen dat ik later tijdens de week op de markt haal, blijkt het niet zo lang uit te houden hier in huis. Dus jipaajeej, want Bloomon breidt zijn diensten uit naar ons Belgenlandje. 

Qué le fuck? Wel, Bloomon is de Smartmat van de wilde boeketten. Nog niet helemaal duidelijk? Smartmat brengt zoals u als trouwe lezer van deze geweldige, inspirerende blog al weet "elke week ingrediënten en bijhorende recepten bij jou thuis om lekker en gezond te eten". Bloomon doet hetzelfde, maar dan met prachtige bloemenbundels. 

Niets te eten, wel veel schoonheid om ook van te genieten. Je kiest de maat van het "boeket" dat je wenst (small, medium of large), je bepaalt hoe vaak je zo'n ruiker thuis wilt ontvangen (wekelijks, tweewekelijks of maandelijks) en je kiest een bezorgmoment. Voor een medium busseltje bloemen betaal je € 22,50 per bezorgmoment, voor een large ben je € 27,50 kwijt. Best wel haalbaar om je interieur op zo'n makkelijke wijze wat VT Wonen-cachet te geven.

Voorlopig zit de service in België in een testfase, die zich in Antwerpen en Gent zal ontrollen. De rest van Vlaanderen zou spoedig na die fase moeten - hopelijk, ik ga nu elke week kaarsjes branden bij de nonnekes - volgen.

Trouwens, buren Antwerpenaren en Gentenaren, als jullie je nu aanmelden op de website van Bloomon dan krijg je een welkomstpakket én een vaas cadeau!

Meer info: www.bloomon.be 


www.bloomon.be

  
 

dinsdag 8 september 2015

FOOD: Leve de tapenades, voor snelle gerechten!

Il mio Amore is zo'n 12 dagen op sjock geweest, weg van huis. Enter, serieus wat me-time en het leven op mijn ritme, elke dag opnieuw. Daarbij stelde ik een aantal zaken vast: zelfs home alone prop ik de agenda vol, bomvol; zelfs in mijn uppie ga ik te laat slapen voor wat ideaal zou zijn voor mij; ik geniet van alleen-zijn; in mijn eentje houd ik niét van koken. 

BAM! Het is eruit, deze foodie bekent - op het wereldwijde web - dat ze zeker de helft van de eenzame tijd de kookpotten niet op het fornuis heeft gezet, dat ze avondeten nu en dan zwaar overschat vond, dat ze Scandinavische verhalen en thrillerreeksen verkoos boven lekkers op het bord en dat ze koken gewoon een vervelende klus vond. 

Maar een mens heeft (een beetje) voedsel nodig, dus waren er dagen dat ik noodgedwongen de schort aantrok en aan het fornuis plaatsnam. Glaasje wijn erbij, om de drukte van de (fantastische) job weg te doen ebben en de gezelligheid van wat koken kan zijn te verwelkomen. En toch sleepte ik me soms door dat proces: omdat ik de enige ben die van mijn creatie zal proeven en omdat ik mijn strengste criticus ben.



Op zulke momenten ben ik mijn voorzienige zelf zo geweldig dankbaar, dat de ene plank in de keukenkast vol staat met allerlei lekkere (biologische) tapenades: pesto genovese, pesto rosso, olive nero, salsa di carciofi, salsa di noci ... Altijd iets in huis voor de apero, altijd wat in de kast voor een eenvoudige pasta. Bijvoorbeeld voor een pasta met sluimererwten, broccoli, courgette en walnotentapenade. 


NODIG
(voor 4 personen)

500 gram pasta (ga voor spirelli, die houden de tapenade lekker vast in een krulletjes)
2 potjes Salsa di Noci (Dille & Kamille)
1 broccoli, de roosjes
1 kleine courgette, in blokjes
1 tray sluimererwtjes
Half bouillonblokje
Scheut water
1 à 2 el olijfolie
Peper en zout

Evt. een handvol bladpeterselie, gesnipperd


DOEN

Breng water voor de pasta aan de kook. Kook de pasta al dente volgens de aanwijzingen op de verpakking. Dit betekent meestal dat je de pasta 1 minuut minder lang laat koken, dan wat de verpakking zegt.
Verhit ondertussen 1 à 2 eetlepels olijfolie in een grote (wok)pan. Doe er de broccoliroosjes in en laat wat sudderen. Voeg na 2 minuten de courgette en sluimererwtjes toe. Giet er een scheut water bij en verkruimel het halve bouillonblokje.

Laat een tijdje sudderen tot de steeltjes van de roosjes beetgaar zijn en het meeste vocht verdampt is.

Voeg de Salsa toe, roer goed om. Meng alles met de pasta in een grote kom en bestrooi met de bladpeterselie. Kruid eventueel verder af met peper en zout.


LEKKER MET:

Deze pasta is erg lekker met een stukje (gemarineerde/gekruide) kipfilets, aangebakken gamba's of gegaarde witvis in de oven.
 


 

vrijdag 4 september 2015

FOOD: Niet zo moeilijke zuurdesem prepareren

Brood bakken, dat zou ik doen. Al deed ik (en Il mio Amore) het al - niks geen broodbakmachine, wel met de hand - maar nu zou het voor echt zijn. Ik zou brood bakken met zuurdesem. En met zo'n ambachtelijke "barst" in de fantastisch krokante korst. En met zo van die luchtige holen in het kruim. Van dat écht brood.  Zo'n brood waarmee het langetanden-begrip "broodbuik" niets van doen heeft. 

Dat was een dikke 8 maanden geleden, toen ik dolblij een geweldig mooie broodbakbijbel uit zijn kerstverpakking haalde. Zo'n broodbakboek voor écht brood, met zo'n ambachtelijke "barst" in zijn fantastisch krokante korst. 

Een maand later bleef er weinig over van mijn volhardendheid. Ik had het zuurdesemrecept van Chad Robertson - de stoere, inspirerende man achter Tartine Bakery - enkele keren proberen door te lezen. 

Het recept loopt van pagina 45 tot en met pagina 69. Er zitten wel pagina's met prachtige beelden tussen, maar dan nog. Mijn vastbeslotenheid zonk weg. Het eindigde met foto's kijken van en verhalen lezen over het harde bakkers & surfers life van een Californische stoere held. Geen zuurdesembrood en kookboek is voorlopig salontafelboek.



Godzijdank zagen ze bij meubelgigant Ikea in dat ze naast platte dozen vol soon-to-be-meubels produceren, ook goed zijn in heerlijke, sfeervolle (kook)boeken uitgeven. Zoals daar nu is: Ons Eten, Natuurlijk! 


Op pagina 164 staat daar een wel erg aanlokkelijk recept voor het broodbakmeisje in mij. Niet alleen dat. Ik moet niet eens meer dan 20 pagina's Engelstalige zuurdesem-filosofie doorworstelen: Ikea doet het met ocharme een korte paragraaf van 10 lijntjes. Dit kan ik bevatten. De volhardendheid om het "zuurdesembrood in een gietijzeren pan" - met zo'n "barst" in de krokante korst en met zo van die luchtige gaten in het kruim - te bakken woedt in volle hevigheid. En dus staat mijn eigenste zuurdesembrouwsel nu te borrelen op het keukenaanrecht. To be continued.




 
 

dinsdag 1 september 2015

FOOD: Pittig varkenshaasje met spek en tuinkruiden

Il mio Amore had het in zijn knappe hoofd gehaald dat hij in de Alpen wat bergpassen wilde doen met zijn nieuwste gemotoriseerde aanwinst: een very tough looking moto. Ik ben meer een water-mens dan eentje van de bergen en ik sta duuuuzend doodsangsten uit op iets dat vroemt. Kwam daar ook nog bij dat ik in augustus erg gewild was op mijn werk. 

Alzo vertrok de man des huizes dus in zijn uppie richting Italiaanse Alpen. Maar niet voordat zijn maag en smaakpapillen nog eens lekker werden verwend door de vrouw des huizes. Dat van die liefde en de maag ...


NODIG:
(voor 3 à 4 personen) 

1 varkenshaasje
2 el mosterd
een flinke hand vol (verse) tijm
2 takjes rozemarijn
10 sneetjes (ontbijt)spek
Peper & zout uit de molen


DOEN:

Kruid het varkenshaasje met peper en zout. Besmeer het royaal met de mosterd.

Verdeel de tuinkruiden over de bovenkant van het varkenshaasje.

Leg de plakjes spek naast elkaar op een snijplank. Leg het varkenshaasje in het midden erop en wikkel de plakjes spek strak rond het vlees.

Smelt een klontje boter en wat olijfolie in een diepe, ruime pan. Bak het varkenshaasje ongeveer 5 à 6 minuten aan elke kant knapperig bruin en gaar (met het deksel op de pan). 

Laat het vlees voor het versnijden even rusten. 


LEKKER MET:
Rozemarijnaardappeltjes uit de oven
Geroerbakte spinazie
 
 

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...