Je hebt zo van die vriendschappen, die alles doorstaan. Dat zijn trouwens niet per se die banden, waarvan jij denkt dat ze ontzettend innig zijn, moet ik tot mijn treurnis melden. Mijn vriendschap met Miss K. is er dan misschien niet zo eentje "elke dag bijkletsen", ze is er na al die jaren nog wel altijd. I count my blessing.
Hoewel we ook vandaag elk ons leven in een ander stedelijk gebied van dit kleine landje hebben uitgebouwd, delen we onze ups en downs alsof we elkaar nooit echt uit het oog verloren zijn, houden we contact via dat zo vaak verguisde, maar toch oh zo handige Smoelenboek, kan ik nog in de lachkramp schieten na een herkenbaar gesprek met Miss K. en is het tijdens de occasionele lunch geen seconde stil!
Daarom - en omdat Miss K. een van de vijf Facebook-vriendjes was die reageerde op mijn leuke-ideetjes-inspireren-post - ging er een pakketje huisgemaakte ravioli haar richting uit. Kwam goed uit, want de misses kon wel wat hulp gebruiken, gezien ze brokken aan het lijf had.
Haar gaf ik het advies de ravioli - met champignons, ricotta, peperoncino en een velugje truffel - kort te koken in flink gezouten water en te serveren met ofwel een basistomatensaus met flink wat kruiden en knoflook en een stukje kip. Of de gekookte ravioli gewoon te overgieten met olio, aglio e peperoncino. Zoals ik het voor Il mio Amore klaarmaakte. Simpel, maar dodelijk lekker.
Btw, Miss K., wanneer gaan we nog eens lunchen, apero'en of ontbijten?!
Hoewel we ook vandaag elk ons leven in een ander stedelijk gebied van dit kleine landje hebben uitgebouwd, delen we onze ups en downs alsof we elkaar nooit echt uit het oog verloren zijn, houden we contact via dat zo vaak verguisde, maar toch oh zo handige Smoelenboek, kan ik nog in de lachkramp schieten na een herkenbaar gesprek met Miss K. en is het tijdens de occasionele lunch geen seconde stil!
Daarom - en omdat Miss K. een van de vijf Facebook-vriendjes was die reageerde op mijn leuke-ideetjes-inspireren-post - ging er een pakketje huisgemaakte ravioli haar richting uit. Kwam goed uit, want de misses kon wel wat hulp gebruiken, gezien ze brokken aan het lijf had.
Natuurlijk met bergen vers geraspte parmigiano |
Btw, Miss K., wanneer gaan we nog eens lunchen, apero'en of ontbijten?!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
You make me happy: bedankt voor je comment!