Ik heb gevloekt en getierd, weliswaar het eerste luidop, het tweede in mijn inwendige roep&tier-kamer. Dat het allemaal apen zijn, luiwammesen, dat ze misbruik maken van hun rechten, dat ze het idee niet snappen, dat ze de verkeerden raken ... de ergste verwijten schrijf ik hier het best niet neer om niemand te "schofferen". Nochtans ben ik socialistisch van aard - ze durven het ook wel eens "naïef" te noemen - en vind ik dat ik nu al het statuut "heilige -itus" moet krijgen voor mijn tentoongesteld begrip in deze wereld.
Maar deze keer, met de rist treinstakingen en -acties, heb ik dus gevloekt en getierd, zonder begrip. Maar ook deze keer moet ik toegeven dat er heel wat goede zaken waren aan die extra lange koffiepauze van de socialistische treinbestuurders en consoorten. Zoals dat ik in een warme, doch luchtige en vooral lichte omgeving kon thuiswerken. Mét city view en een erg liefelijk herfstzonnetje. Het licht bleef ook branden op deze werkplek. En het geurde er ook naar heerlijke bloemen - waarvoor dank broetie, schoonzusje en "Uuuuune" zoals ze zichzelf voorstelt - in plaats van naar verdorde, oude heksen, walmen sigaretten en zure yoghurt.
Ik kon ook om 16.28 u. beginnen met de apero - hey, het kan alcoholischer: ik ken iemand die me om 11u een sms stuurde dat ze aan de apero zat met haar tweede helft. Oké, zij moest geen teksten opstarten én meteen afronden, maar het bevordert de creativiteit volgens Van Gogh - en om 18.03u kon ik mijn voorgerecht-ingrediënten laten "chambreren". Midden op de dag kon ik in plaats van een lunchpauze - who needs lunch when you can sleep? - een dutje doen. Bovendien kon ik luidop, ongegeneerd, doch mompelend brommen op vervelende collega's. Top of my bill: lover en amant, naarstig aan het werk, naast me, de lucht ademt concentratie. I like.
En ja, mijn werk is al klaar! Laat die stakingen dus maar komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
You make me happy: bedankt voor je comment!