Back on the bellydancefloor

Ihab Tawfik met Habib Ya Albi

Mijn lijf deed zeer, dus was het een kalm buikdansjaar. Gezien de Belgische zomer zelden temperaturen produceert die lijf en leden verzachten, bleef het de hele zomer kalm op dansgebied. Ik genoot niet van het idee een houten marionettepop te lijken.

Ik geniet wel nog altijd van dansen en van de vrouwelijkheid bij het buikdansen. Naarmate de regenbuien druileriger werden en ik steeds meer plaids in de woonkamer positioneerde, nam het verlangen naar Oosterse klanken, eenvoudige sensualiteit en pure vrouwelijkheid toe. Ik wilde àlle lessen die Artemisia had uitgedokterd meedoen. Maar lijf en leden protesteren nog altijd, zoniet feller, en de agenda puilt al uit, dus bleef het beperkt tot de les popchoreo.

Eerste les: enjoyed! Gezweet, gelachen, genoten en ontspannen. Ik kijk uit naar de volgende. Dat moet wel, want ik herkende het liedje al niet meer op YouTube en ik weet mijn voorlopige eindpas van de eerste combo al niet meer. Jep, that's me with my stuffed brain and my wooden body. But I like it.