Breek de dag, tik een eitje... in een cocotte

Is het enkel een Kempense of familiale traditie? Ik zou het durven betwijfelen. Vast staat echter dat mijn broer en ik als Kempens kind leutig uitkeken naar het zaterdagse gezinszangkoor, waarbij steevast de beroemde riedel "Breek de dag, tik een eitje" passeerde. 

Voor mij is een weekend nog altijd niet compleet zonder op een van de ochtenden te genieten van een luxueuzer ontbijt. En dat heb ik al als er een eitje van de partij is. De zangstonde laat ik voor de zorg van de oren van L'Amour (en ook om zijn vreemde blik niet te moeten aanschouwen) tegenwoordig wel - met pijn in het hart - achterwege. 

                   

Courant is het een spiegeleitje. Maar een roerei voor een British touch en af en toe een omelet kunnen mijn weekend zeker ook smakelijk op gang trekken. Het kan echter ook wat spannender - zeker voor een brunch met gasten: iedereen houdt wel van die dankbare en bewonderende "oooh's" en "aaah's" - zoals in een klein potje of cocotte. Spannend wil trouwens niet zeggen "beremoeilijk". Het is poepsimpel en je pimpt je tikken-eike met wat je maar in je koelkast hebt liggen. 

Dus gewoon eitje breken in de cocotte, kruiden met wat dille, basilicum, truffelolie, peper, zout, peterselie, oregano, ... Afwerken met eventueel een toef crème fraîche, een kleine 8 minuten de oven in op 180°C en klaar. 

Niet vergeten de soldaatjes te snijden. Oh ja, en je keel te smeren: "Breek de dag, tik een eitje!"