Swappen, ofte ruil je miskopen en drink een glas! Of toch niet?

"Clear out your closet, Swap your unwanted clothes and
go home with fabulous new fashion finds !Swapping is een trend die komt overgewaaid uit Amerika, waar het razend populair is onder hipsters en fashionista's. Op een Swapping komen modebewuste vrouwen samen om hun miskopen te ruilen voor items van anderen. Daarnaast is er een gratis beauty-lounge met kappers, stylistes, make-up artists, manicures, cupcakes en much much more that you will LOVE "

... dat schreeuwt de website swapping.be. Dus nadat ik tweemaal mijn tanden had gepoetst, een kauwgom in mijn mond had gestoken - il mio amore had een pasta met pesto gemaakt die niet alleen verrukkelijk was, maar die bovenal net te  veel knoflook bevatte, dan wenselijk voor een hipsters-event - en vriendin T. me met een bussel kleding kwam oppikken, stond ik opgewonden als een klein kind dat naar de Efteling gaat te popelen. 

Mmmh, pasta met rucolapesto en ovengebakken tomaatjes - en knoflook, veeeeeel knoflook

Roze tas met wisselstukken in de aanslag, make-up artists in het vooruitzicht, funky stylistes tussen de rekken hippe kleding, een tafel vol cupcakes and much much much more of all that I love! Toch een leuk vooruitzicht op een doordeweekse avond onder vrouwen. 

Ja, hallo! Viel dat even tegen. Niet alleen vertegenwoordigen de Leuvense hipsters en fashionista's vooral de leeftijd die ook interessant is voor de marketeers van The Voice (laat ons zeggen, tussen de 13 en 23 jaar), bleek ook dat ze de jaren voordat ze er zo hip en fashionable uitzagen er als brave meisjes bij liepen met meestal geen oog voor mooie prints. Het spreekt in hun voordeel dat ook ik echter met niet zo'n geweldig modebewuste stukken aan kwam draven. Part of the Swapping game?

 Vriendin en ik bleven dus wat ruilen betreft een beetje op onze honger zitten. In die mate zelfs dat miss T. er niets beter op vond, dan haar zuurverdiende swapping points  bij de veiling op het einde van de avond vol overgave in te zetten op een van haar eigen meegebrachte jurkjes. 

Maar even terug naar onze eerste teleurstelling. We hadden ons dicht bij de kledingrekken opgesteld - dat was niet zo moeilijk, want in de kleine ruimte stond je eigenlijk overal dicht bij de kledingrekken - met een duidelijk zicht op de aanvoer, dicht genoeg bij de zogenaamde beauty lounge om ons op tijd en stond te laten verwennen, maar ook dicht genoeg bij de bar zodat we zeker geen droge mond zouden krijgen van al dat gibberen en commentaar spuien. We waren nog op zoek naar de cupcakes om eventuele knorrende magen voor te zijn en om te genieten van roze, suikerzoete pracht en praal, maar die waren in geen mijlen te bekennen. 

Met een glas spuitwater in de hand - zoals het echte hipsters betaamt - moesten we vaststellen dat de focus van de aanvoer op de kledingrekken vooral lag op lelijke, ouderwetse prints en gekke patronen. Ik heb het niet gechronometreerd, maar ik geloof dat we onze hoop op een hip stuk al na een 13 minuten opgaven en besloten dat we ons zouden storten op de extra's. Die dingen die ook allemaal op armafstand stonden: bar, cupcakes (nog altijd niet te bespeuren), kapper, Stimerol Wild Cherry kauwen om knoflookadem te verdoezelen en het gebrek aan cupcakes op te vangen, ...

Ook daar kon het event ons jammer genoeg niet overtuigen. Sorry, maar als je het voortdurend hebt over fashion, hipsters, make-up artists en modebewust dan vraag je niet aan Mylène-verkoopsters om de beauty lounge te vertegenwoordigen. Dan kies je voor een merk dat niet geassocieerd wordt met 50-jarige huisvrouwen. Met alle respect voor de 50-jarige huisvrouwen, maar glamour straalt dat imago niet bepaald uit. Dan kies je wel voor een merk zoals M.A.C, Shu Uemura of Bobbi Browwn

Nog steeds geen toffe aanvoer van kledingstukken, dus schoven we maar een standje verder op, richting kapper/haarstylist. Twee vrolijke meiden met humor en lawaai gaven ieder die dat wilde een wèl fashionable kapsel. Raar dat er daar geen ellenlange rij stond. Terwijl ik stijlvol nipte van mijn bruiswater en miss T. tutterde van haar glas, gaf Barbie (ik zweer het, ze had er wat van weg en zo werd ze echt genoemd) me onder een enthousiaste uitleg een ontzettend leuk jaren 50 retro coiffure. ook vriendin T. stapte van de kappersstoel met een fris, hip opgestoken coupe. Maar nog altijd geen cupcakes te zien. 

Les van de avond: we kunnen heerlijk grappen, grollen, gibberen en commentaar spuien; zijn strenge fashionista's; lusten dan wel geen cupcakes, maar als ze ze ons beloven, willen we ze wel bewonderen, vinden hipster-kleding in het algemeen niet mooi; denken het beter te kunnen; willen liever M.A.C op onze snoet dan Mylène; zijn fan van Label.M-kappersproducten en bij uitbreiding van de twee haarstylistes (ook nog van Wakko en Fabian, of course!); we drinken graag water en bij gebrek aan beter knauwen we graag op Wild Cherry. Het was plezant, maar we denken er niet aan voortaan deze manier van shoppen te omarmen. No way! Luz de Lux, here I (keep) come(ming)!