Ik heb een nieuwe hobby: Prison Break kijken, liefst in zoveel mogelijk aflevering na elkaar. Je kan het ook "Wenthworth Miller-kijken" noemen. Het kostte me immers niet zoveel moeite om te wennen aan zijn argusblik. Ik vraag me af in hoeverre het de spanning in het verhaal is, de man zijn stem, zijn lichaam of zijn lippen... ;-)Ik zit met mijn nieuwe hobby opgescheept dankzij een collega. Die was van plan me om te buigen van een Lost-adept tot een Prison Break-fan. Ik stond nogal sceptisch tegenover zijn idee, maar ik moet toegeven dat het hem aardig aan het lukken is. Of noem je zaterdagnacht op de zetel kruipen voor vier afleveringen PB de normaalste zaak van de wereld voor een vermoeid persoon? En is het opzij schuiven van de cursus Italiaans voor evenveel aflevering heel logisch voor iemand die gek is op die cursus?
Maar wat nu als ik ze allemaal gezien heb? Help, ik wil niet afkicken.
ik google prisonbreak en wat vind ik... één van onze buikdansleerlingen !
BeantwoordenVerwijderenkben even verslaafd aan die serie. en nog een boel andere ook ;-)
groetjes
Artemisia
en helemaal met je eens, er is echt maar één goede reden om te kijken: mannelijk eye candy...genaamd wenty.
BeantwoordenVerwijderenHi Artemisia!
BeantwoordenVerwijderenWat leuk je hier te treffen.
Ik weigerde eerst te kijken, maar nu heb ik spijt dat ik me er niet eerder op gestort heb. Wat lekker! ;-)
P.S. Ik kijk al terug uit naar de les én de workshops. Twee weken geen dans is best lang. :-)