Waarom Bollinger parelend geluk schenkt

Sexy MI6-agent Bond, James Bond, drinkt alle variëteiten van de champagne van Bollinger al sinds 1973. Voor de kneuterige weetjesfanaten onder ons - join my club - dat was Roger Moore die in "Live and Let Die" een fles bubbels op zijn kamer laat brengen.

Ook Zotte Wijven Edina en Patsy uit AbFab smaken wel een flesje Frans bruisend plezier. Of twee. Oh ja, en topchefs verspreid over deze aardbol halen de prestigieuze champagne eveneens maar wat graag in huis om het op hun kaart te zetten. 

Met zulke ambassadeurs fascineert het Franse champagnehuis me wel. Al draagt ook Madama Jacques Bollinger - aka "tante Lily" - daar een mooi steentje aan bij met haar overgekende, gespekt van droge Franse humor, quote. 

"I drink my champgane when I'm happy and when I'm sad. 

Sometimes I drink it when I'm alone. 

When I have company I consider it obligatory. 

I trifle with it if I'm not hungry and drink it when I am. 

Otherwise I never touch it - Unless I'm thirsty."

Een sexy gentleman, twee zotte wijven, een bende topchefs en een vrouw die verdekke weet hoe te genieten van moois: daarvoor wil ik wel op een ontiegelijk vroeg uur uit mijn bed komen om om 10u aan de poort van Maison Bollinger aan te bellen.

Ja, je vindt de Spécial Cuvée in je dichtsbijzijnde Delhaize en AbFab is misschien niet meteen het imago waarmee iedereen zich wil vereenzelvigen. Toch hebben de bubbels van Bollinger stijl, klasse en diepgang. Sinds ik op dat ontiegelijk vroege uur uit mijn bed kwam, om er te gaan kijken, ruiken en proeven ben ik van de vorige zin meer dan ooit overtuigd. 

Niet alleen is het een van de champagnehuizen waarvan dat parelend geluk voor 2/3e afkomstig is van druiven uit eigen wijngaarden, die voortdurend een strenge kwaliteitscontrole ondergaan. Voor de champagnes van Bollinger worden ook voor 85% Grand Cru en Premier Cru druiven gebruikt. Vooraleer een druif het etiket "Grand Cru", het eerste en beste kwaliteitsniveau, opgeplakt krijgt, moet ze een uitstekende geografische ligging hebben, met voldoende zon en groeiend op een mooie helling. Oui, die eigen wijngaarden van de familie Bollinger liggen zo schitterend.

Nog zoiets, Bollinger is nog altijd een familiehuis. Niet dat ik "tante Lily" heb ontmoet - we zouden goed overeenkomen, geloof ik - maar La Famille voert nog altijd het hoge woord en is aanwezig bij het proeven voor de samenstelling van de assemblages. 

Voor die assemblages, maar ook voor hun vintage ofte Millésime wijnen, maken de champagnemakers van dit huis trouwens enkel gebruik van de eerste persing. Daar waar andere (supermarkt)champagnes de druiven tot het uiterste drijven en nog een tweede en derde persing zullen doorvoeren. Voor de rosé champagnes en de Special Cuvée gaat ongeveer de helft van dat beste sap de houten vaten in, het overige druivensap rijpt in inoxen cuves. Voor de vintage champagnes rijpt alles op hout. De tweede gisting - waarbij men ook een klein beetje rietsuiker en gist toevoegt voor de vorming van belletjes en aroma's - gebeurt voor alle Bollinger-champagnes op (magnum)fles.

Over dat rijpen en die houten vaten. Daar valt bij Bollinger ook nog het een en ander op te merken, dat de uiteindelijke kwaliteit van de fles mee zal bepalen. De familie haalt zijn houten vaten uit de Bourgogne: niets nieuw aan die vaten, ze hebben al ettelijke jaren wijnen laten rijpen. En nu dus topchampagne. Bollinger heeft zelfs als enige in de Champagne een tonnelier in huis om hun Bourgondisch hout in topconditie te houden.

Opdat de champagne in absoluut de best mogelijke omstandigheden kan rijpen tot een unieke Bollinger. Volgens meneer de Wet kan een fles na 15 maanden rijping het etiket "champagne" krijgen. Dat zien ze bij La Famille toch een beetje anders. Zij geven hun product graag de tijd om zich ten volle te uiten, geven aroma's de tijd zich te ontwikkelen. De Spécial Cuvée, die de "basis" vormt van het Bollinger-gamma, ligt echter 3 tot 5 jaar te rusten! Gaat het om een Grande Année of de RD (Récemment Dégorgé) dan hebben de flessen minimaal 8 jaar, tot soms zelfs 14 jaar, in de kelder gelegen. 

Dan heb ik het nog niet gehad over het rijpen sur latte, het met de hand verdraaien van de flessen (di. de remuage), de magnumflessen met kurk, de enige restanten van de Vieilles Vignes Frainçaises, het typische aroma van de pinot noir, de reservewijnen in de kelders ... 

Sorry, droge keel en Patrick Lafôret, hoofdoenoloog bij Bollinger, schonk me een flûte rosée uit. Heerlijk als aperitief op een warme zomerdag. Al werd ik vooral heel blij van de Grande Année Rosé 2004: een topchampagne gemaakt met een uitstekende Millésime van 2004, aangevuld met de rode La Côte des Enfants uit hetzelfde jaar. Fris karakter in het glas, met iets van kers, geroosterd brood en een zekere kruidigheid.

Met dat alles biedt Bollinger, zeker wat de Special Cuvée betreft, mooi parelend geluk voor een prachtige prijs! 

Droge keel gekregen? Happy, sad, alone or in company? Neem dan gerust contact op met Peter Lauwerens, aka Peter Bollinger, van Cinoco via peter.lauwerens@cinoco.com