Gisteren gingen we een soort welkom vieren voor Nick, de verloren scout die terug was uit Zuid-Afrika. "We" dat zijn Nick natuurlijk, Dries Schellekens, Sofie en Dries VG aka eppie. The place to be was een Marokkaans restaurantje in de Muntstraat. Ik wilde wel eens wat 1001-nachtsfeer.Die sfeer hing er, op de lantaarntjes na, niet echt, maar het tafelen was wel fijn, gezellig en lekker. De grootte van de couscouskorrel kwam ter sprake, net als het onveiligheidsgevoel in Zuid-Afrika, het nut van het hebben van een rijbewijs in Zuid-Afrika, de Belgische Leterme-show, lunchtijdvragen, aantal connecties op LinkedIn en de mogelijk status ervan, buikdansen, enz. Geanimeerde gesprekken aan een tafel vol oud-scouts.
Ze fleuren hun website wel op met een mooie foto van een buikdanseres, maar ik heb daar niets gezien dat er in de verste verte op leek. Tenzij ik mezelf al zo mag beschouwen...
hey... die tatouage had je gisteren nog niet !
BeantwoordenVerwijderen;)
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
BeantwoordenVerwijderenSorry "Yvan", je zal toch met nog wat meer lef én duidelijkheid moeten afkomen!
BeantwoordenVerwijderenArf,waf ende Gnap ! :P !!!!
BeantwoordenVerwijderen- op aanvraag nog maar eens een reactie, ne mens kan niet blijven nemen zonder iets te geven e:
BeantwoordenVerwijderen"hey... die tatouage had je gisteren nog niet !"
";)"
....is al lang geleden dat ik nog zo uitkeek naar de foto's in't volgende nummer.
Buongiorno Vin Santo!!
BeantwoordenVerwijderen;)