In "paps, the sequel" zien we vader Sas na zijn laatste dag bij Janssen Pharma (RIP) met weemoed, licht verdriet, maar ook nieuwe hoop en vreugde afsluiten....Genietend van de kerstperiode, genietend van Turkije en genietend van een welkome vrije tijd die hoe meer januari voorbij sluipt, hoe meer verandert in voorbereidende werktijd voor zijn kersverse uitdaging: art director bij Across.
Ga de website zeker eens checken. Het toont imposant en het is ook echt imposant. Jep, that's my dad! Ik ben best trots op hem. Echt waar. Ik kijk naar hem op. Jaren wilde ik zijn sporen volgen. Als ze zeggen dat ik op mijn vader lijk, zowel karakterieel als uiterlijk, dan vleit me dat ergens (hoewel ik liever zijn kin en neus NIET had geërfd en me dat heel wat complexen zou besparen).
Is dat nu het typische vader-dochtergevoel? Ik betwijfel het... Temeer omdat ik een beetje hetzelfde heb met mijn moeder. Ik ben apetrots op wat ze doet (verpleegster oa op intensieve zorgen met - soms een beetje minder - engelengeduld), ik vind dat ze stijl, uitstraling en schoonheid heeft (jammer dat ik niet haar neus heb!), ze is verlegen en soms net dat beetje recht-voor-de-raap.
Ach, ik ben ondertussen mijn puberkuren ontgroeid, dus ik hoef niet meer altijd lastig en koppig te doen over mijn ouders. Ik mag er ook eens over stoefen. Dus dit waren mijn "15 minutes of grand stoef".
uw neus en uw kin zijn VEEL mooier dan de mijne !
BeantwoordenVerwijderen:-) die commentaar kan dan ook alleen maar van een vader komen,e!
BeantwoordenVerwijderendie grand stoef gaat hier precies nog een beetje door gaan:)
BeantwoordenVerwijderenhahaha! Dat mag altijd. :-)
BeantwoordenVerwijderenIk ben heel trots op je!
BeantwoordenVerwijderenDe droom van je mama : als 2 vriendinnen samen shoppen :-)
Bert
Grazie mille!
BeantwoordenVerwijderen:-)
Je maakt me verlegen, nonkel Bert!