't Is niet zo lang geleden, het lijkt nog geen ver verleden... dat my lover and me het een geslaagd plan vonden om samen een stekje te kopen. Zo gevonden, zo gedaan. Enkele handtekeningen en wat lenteterrasjes later trokken we met de testosteronhulp van vrienden en ouders in dat nieuwe stekje. We vinden het nog altijd een schitterend idee, geen zorg. We genieten dagelijks van dat stekje dat echt het onze is ... althans toch al in de keuken.
Ik weet het: nieuwe, eigenste stekjes... die "kosten tijd". Dat is een samentrekking van "vragen tijd" en "kosten geld". Dat zijn nu net twee dingen des levens die je niet altijd zomaar voor het grijpen hebt, wanneer jij - of ik, want ik ben misschien wel de koppigste van de twee - dat wilt. Dus komt daar nog bij: geduld. Verven was geen issue voor ons, zelfs niet bij + 30 °C. Verlichting kiezen, decoratie scoren, kasten ophangen en de rommel uitmesten zijn dat een beetje meer.
Dus van de woonkamer kan je bij een etentje al een idee hebben, al ligt de finetuning voor je ogen te wachten. In de logeerkamer is het soms tijdens de wekelijkse wasmarathon een beetje schuiven en verzetten en in de slaapkamer mogen er wat meer ruwe kantjes komen (nvdr, het gaat hier over een stuk rond huisdecoratie. Voor andere slaapkamergerelateerde zaken verwijs ik u graag door naar de blog van Mevrouw Liekens en Co).
Maar de keuken... De keuken is qua aankleding al vanaf het moment dat de wasmachine nog verhuisd moest worden zo goed als af. In onzen beginne... Was er de keuken: de verlichting, het gasfornuis, de vaatwas, de tafel, de tafeldecoratie, de aperobenodigdheden, de mixer en blender, de fake-Ikea-Creuset, de wijnglazen, de weegschaal, de oven ... de hele battaklang.
De keuken is het centrum. Onze thuis is waar onze keuken staat.
Ik weet het: nieuwe, eigenste stekjes... die "kosten tijd". Dat is een samentrekking van "vragen tijd" en "kosten geld". Dat zijn nu net twee dingen des levens die je niet altijd zomaar voor het grijpen hebt, wanneer jij - of ik, want ik ben misschien wel de koppigste van de twee - dat wilt. Dus komt daar nog bij: geduld. Verven was geen issue voor ons, zelfs niet bij + 30 °C. Verlichting kiezen, decoratie scoren, kasten ophangen en de rommel uitmesten zijn dat een beetje meer.
Dus van de woonkamer kan je bij een etentje al een idee hebben, al ligt de finetuning voor je ogen te wachten. In de logeerkamer is het soms tijdens de wekelijkse wasmarathon een beetje schuiven en verzetten en in de slaapkamer mogen er wat meer ruwe kantjes komen (nvdr, het gaat hier over een stuk rond huisdecoratie. Voor andere slaapkamergerelateerde zaken verwijs ik u graag door naar de blog van Mevrouw Liekens en Co).
Maar de keuken... De keuken is qua aankleding al vanaf het moment dat de wasmachine nog verhuisd moest worden zo goed als af. In onzen beginne... Was er de keuken: de verlichting, het gasfornuis, de vaatwas, de tafel, de tafeldecoratie, de aperobenodigdheden, de mixer en blender, de fake-Ikea-Creuset, de wijnglazen, de weegschaal, de oven ... de hele battaklang.
De keuken is het centrum. Onze thuis is waar onze keuken staat.
Ik denk dat dat voor mij nog moeilijk aanvaarden zal worden: dat mijn huisje niet van dag één 'in orde' is. Dat het een werk van lange adem en kleine beetjes zal zijn. Maar ach, da's deel van de charme zeker? :p
BeantwoordenVerwijderenPS: Ik denk dat vooral mijn living mijn centrum wordt: zetel en tv, en ik kan verhuizen. :)
Ja, dat is soms moeilijk, maar wel ook het leukst. Een interieur moet groeien,e. Het is supertof als je dan iets tegenkomt - plots - waarvan je zegt: "oooh, fantastisch! Dit wil ik! Dit wil ik! Loooove!" :-)
BeantwoordenVerwijderenAaaaaahhhg, neen! Geen centrale tv-rol in mijn leven, please. :-)