Patisserie, fun?

Toen ik onlangs de aanstekelijke en ravissante Rachel Khoo ontmoette in Amsterdam, kirde ze vrolijk dat patisserie toch een speciaal plekje in haar hart heeft. Patisserie ging immers om being precise, technique and skills, terwijl je bij cuisine meer je intuïtie kan laten spelen, by just throwing things in.

Wel, dat laatste is net waarom ik zo gek ben op cuisine. En dat eerste is net waarom ik soms zo angstig word - als zie ik een kokend hete en alles verzwelgende lavastroom op me afkomen - bij patisserie. 

Net zoals gedragstherapie kan helpen om bepaalde angsten - zoals die van hete lavastromen en gaslekken - aan te pakken, zo helpt mijn cursus patisserie me nu om te ontdekken dat patisserie inderdaad dikke fun kan zijn. I kinda start to like it, zou Rachel zeggen.

Al slaat de twijfel me nu toch wel om het hart. Reden? Ik oefende mijn examenoefening, een recept van bovenstaande ravissante Britse. Het had iets complex, maar ik dacht dat ik het wel aan zou kunnen. Dat het wel gepiept zou zijn. Wrong thinking, kan ik nu besluiten. 

De custard had de neiging te schiften, maar dat kreeg ik nog recht. Achteraf bekeken bleek ik ook veel te veel te veel te veel van het goedje te hebben.  Het deeg wilde met behulp van KitchenAid geen mooi glad deeg vormen, dus hielp ik maar een handje. Spuiten ging ook niet vanzelf door een te kleine spuitmond en stug tegenwerkend deeg. In plaats van 6 vormpjes kreeg ik er amper vier gevuld. Na 13 minuten oven zou blijken dat ik de vormpjes alsnog te vol had gespoten. De suikersiroop kreeg een identiteitscrisis en wilde liever karamel zijn, waardoor het opgeklopte eiwit niet mooi glanzend wit werd, maar wel mooi glanzend bruinig. Ok, iedereen wil een teint, eiwit blijkbaar ook. Maar de stijfkop was toch ook iets te stijf. Maar niets zou me tegenhouden... Ook niet de twee gebroken deegbodems. By the way, een Bretoens recept. Maar dat plan was wel buiten mijn nieuwe gasbrander gerekend. Die wilde niet werken, waardoor mijn andere angst opdook: die voor enorme gasontploffingen in grote appartementsgebouwen. Dat moest de salamander beïnvloedt hebben, want die besloot het hele project op te blazen. 

Het resultaat:

Om positief te blijven: deze taartjes hebben wel degelijk overeenkomsten met het voorbeeld. Om negatief te zijn: patisserie, fun?

Morgen weer wel. 

Voor de gelukte versie moet je vooralsnog hier zijn (bij mij nog geen recreation of the Paris patisserie at home):