Inhuldiging van de tajine!

Voer voor een luie dag: recept van Jeroen Meus, een tajine en een keukenschort van Il Gallo Nero

Wat doet een mens op een luie dag? Een lekker ontbijtje, een tripje met de trein, een mooie tentoonstelling van Rik Wouters, een triple Karmeliet, een onverwachte bontjes-buit dankzij een leuk shoppingmoment en een vertraagde treinrit terug leken ons wel wat.  

Tajine in volle actie!

Afsluiten deden we in slow cooking en gezonde geest in een ... je weet wel...spirit - ideaal voor een luie dag - met de inhuldiging van de prachtige tajine, cadeautje van mijn broetie en zijn mooie vrouw. Erin ging een recept van Jeroen Meus, ofte Meneer Dagelijkse Kost.

Eruit kwam een lekker gegaard en kruidig stukje lamsvlees met courgette, wortel, selder en aubergine.Verse koriander en munt on top maakten het geheel af. Een bolletje couscous met kikkererwten erbij en Il Mio Amore e io genoten met volle teugen. MMmmmmmh, I like weekends!

Tajine van lamsschouder, courgette, wortel en aubergine

NODIG:

• 1 theelepel koriander
• 1 theelepel komijnzaadjes
• 1⁄4 eetlepel zwarte peperbolletjes
• 1 teentje look
• 1⁄4 theelepel kaneelpoeder
• 1⁄2 theelepel râs al hânout (kruidenmengsel)
• 1⁄2 stuk gember
• olijfolie

• 400 g lamsschouder (verdeeld in stukken)

• 1 stengel bleekselder
• 1⁄2 wortel
• 1⁄4 aubergine
• 1⁄4 courgette
• 1 eetlepel gehakte munt
• 1 eetlepel gehakte koriander
• zout

DOEN:

• Verhit het koriandergraan, het komijnzaad en de peperbolletjes een paar minuutjes in een steelpan. Zo komen de aroma’s van de kruiden vrij. Zodra de kruiden knisperen, giet je ze in de vijzel.
   
• Stamp de kruiden tot een fijn poeder. Voeg de look, het kaneelpoeder en de Râs al Hânout toe. Rasp er de gember over en voeg een scheutje olijfolie toe. Plet alles tot een smeuïge kruidige massa.

• Verwarm de tajine voor op het fornuis. (Let op: als je tajine recent in water geweekt werd, zal er flink wat stoom van af komen! Dat is perfect normaal.)
   
• Versnij het lamsvlees in grote dobbelstenen, vergelijkbaar met ons klassiek Belgisch stoofvlees. Doe de stukken lamsvlees in een kom en giet er het kruidenmengsel over. Roer even om.
   
• Giet een scheut olijfolie in de hete tajine en kleur hierin de gemarineerde stukken vlees aan elke zijde.
   
• Voeg vervolgens een beetje water toe en zet het deksel op de tajine. Laat het vlees een kwartier verder garen op een matig vuur.

• Maak intussen de groenten schoon en snij ze in grove stukken.
   
• Voeg dan de groenten toe. Leg de hardste groenten in het midden van de schaal (selder, wortel). De zachte groenten leg je aan de rand van de schaal (courgette, aubergine). Laat alles nog een kwartier sudderen. Voeg naar smaak een beetje zout toe.
   
• Controleer of alle groenten gaar zijn. Strooi snippers verse munt en koriander over het gerecht en serveer de stoofschotel aan je tafelgenoten.

Energiekick - part two

Ja, ook ik weet het. Een gezonde geest in een gezond lichaam krijg je niet door uren op de zetel te hangen en daarnaast nog eens pakken melkerijboter, volle room en suiker te verorberen. Al dan niet verwerkt. 

Maar dit lekkere, snelle receptje zet je wel op weg, zonder melkerijboter, room of suiker, maar met massa's groenten en magere vis. Leve de-dame-die-waarschuwt-voor-Het-Grote-Gevaar, want zij gaf me dit idee!

NODIG: 

Witte vis, bv. kabeljauw (150 gram per persoon)

bakje champignons

1/2 courgette

1 rode paprika

2 wortelen

eventueel nog extra groenten naar keuze

handvol hazelnoten

handje geraspte lightkaas 

sap van een citroen

DOEN:

Snij de groenten in fijne stukken. Afhankelijk van de grote en hardheid kunt u ze op voorhand een beetje aanstoven. Doe ze met een weinig olie in een ovenvaste schaal. 

Hak de hazelnoten fijn in een blender. Kruid de visfilets met peper en een weinig zout. Besprenkel met het citroensap. Leg de visfilets op de groenten in de ovenschaal. Bedek de vis met de gehakte hazelnoten en een beetje geraspte kaas. 

Zet ongeveer 15 minuten (evt bij te stellen, afhankelijk van de dikte van de visfilets) in een voorverwarmde oven op 220 °C. 

Lekker met puree.

Peren met energiekick!

Ik slaag er verdekke toch dikwijls in om erg gespannen rond te lopen, om te hollen richting deadlines, om me over tientallen zaken tegelijk zorgen te maken, boos te zijn op de hele wereld en te proberen "én én én én ....én" te combineren. Zoiets maakt erg moe. Soms zelfs leeg. Het is niets nieuw, het is mijn levensstijl.

Een Luz de lux-uitspatting levert - naast heel veel andere zaken. Uiteraard - in vele gevallen een energiekick en gevoel van beloning aan. Maar zoals een psycholoog zou besluiten: er is diepgaander werk nodig. En zoals ik ook had besloten voor de spiegel tijdens een van mijn energiekicks: er is een laagje meer nodig.  En wist de leverancier van die kicks toch net geen heel aanlokkelijk voorstel te doen, zeker?! 

Gevolg: minimaal twee keer per week vind je me sinds kort in een aangenaam verwarmde, transparant ding dat het midden houdt tussen een aquarium/terrarium en een tunnel, uitgerust met een tennisrokje, t-shirt en sokjes en met af en toe bizarre riemen rond mijn polsen of enkels om turnoefeningen te doen. Viva het gezonde-levensstijl-gebeuren!

Om de zoveel tijd komt er dan ook nog een dame me waarschuwen voor het Grote Gevaar "de pasta", waarop ik haar dan absoluut niet begrijpend aankijk. Ik bedoel maar: mijn moeder sprak vroeger al verwijtend over Italiaanse kledingmaten omdat een 38 daar nog kleiner is dan onze 34! En ik bedoel maar: wat is er nu leuker dan de überkeuken van de smaak te bereiden?! Gevaar? Ik ben nog nooit dodelijk gewond geraakt na het eten van mijn tagliatelle met zalm, broccoli en pijnboompitten. Afin, je begrijpt wel wat ik bedoel.

Nu ja, die dame heeft nog veel meer te zeggen. Eigenlijk te veel, want ik word er krikkel van. Dat terzijde. Ik mag niet afwijken van de hoofdzaak. In het geval je die al uit het oog verloren was: dat is energieker, bruisender (zoals het andere Grote Gevaar: bubbels), meer ontspannen worden en eventueel wat strakker hier en daar. 

Awel, en ik denk dat het werkt. Het is niet de 200 grammen die er na vorige keer afvloeiden. Ocharme. Wel dat ik vanochtend stond te peren - sorry, mijn roots komen meer naar boven drijven. Ja, nog meer, dat kan - aan de ontbijttafel en dat ik vijf zaken tegelijk beheerste, mét de glimlach. Mijn Amour was niet zo tevreden met dat hectische zo vroeg in de ochtend. Misschien toch nog maar vooral vertrouwen op een Luz de Luxe-energiekick?! 

Een groene Groupon!

Groupon krijgt concurrentie, althans toch in Amsterdam, van Strawberry Earth. De naam is niet alleen lyrischer, hij bekt ook leuker en de deals die dit collectief voorstelt zijn een voor een ecologisch, groen en duurzaam (wat weliswaar drie keer ongeveer hetzelfde is).

De eerste week boden ze op hun mooi vormgegeven website - nog zo'n verschil met Groupon - een discodiner voor twee in het hipste restaurant van Amsterdam aan en een pakket Franse biowijnen. Jep, elke week op maandag stelt Strawberry Earth twee deals voor die "(woest!) aantrekkelijk zijn, maar ook afkomstig zijn van bedrijven die de Strawberry principles heel goed begrijpen". Telkens één ervaring en één product: groen, van eerlijke handel, zonder chemicaliën, gerecycleerd of te recycleren, van om de hoek indien mogelijk enz.

Strawberry Earth wil de wereld mooier maken, inspireren en het zo makkelijk mogelijk maken om duurzame keuzes te maken. Jep, ikke liever op zo'n leuke manier groen en duurzaam, dan met mijn geitenwollenssokken en open sandalen van de patertjes uit de abdij om de hoek (brrr, koud!). Jammer genoeg richten ze zich voorlopig enkel op de Nederlandse/Amsterdamse markt.

Herfstig comfortfood op Italiaanse wijze

Hoewel ik vind dat ik best krachtdadig en oplossend het leven tegemoet kan treden, leek het de laatste weken wel dat ik aan een ongevraagde hordenwedstrijd was begonnen. Soms waren het gewoon zaken zoals de gesaboteerde fietsbel, andere keren waren het meer van die platte handen die je een pets in je gezicht geven.

Ja, iedereen maakt het mee en het is niet altijd zo erg als dat het in het begin lijkt, maar het is zelden iets waar je op en neer springend op zit te wachten. Ik ontdek toch liever plots een prachtig passende perfect black dress (of krijg dat dan cadeau, hihi), dan dat er gepitst of gepetst wordt. Get the picture, do you?

Echter, als er gepetst en gepitst wordt, is er niets dat dubbel zo lekker smaakt als comfort food. En comfort food in Italiaanse stijl, dat is risotto. Ik roerde dus de avond en het gepets weg in een stoofpot vol romige risotto. 

Gingen er naast de courante risottobenodigdheden nog in: een paddenstoelenmengeling (eventjes aanbakken in een andere pan, met wat fijngehakte rozemarijn bijvoorbeeld), twee stengels fijngesneden prei (herfstige diepte op mijn bord) en een smeuïge Tomme Fleurette de Suisse. "Een Zwisters koemelkkaasje van rauwe melk met een fijne, zachte witschimmel en een zeer subtiel romig zuivel. Afkomstig van het canton de Vaud, aan het "Lac Leman", geproduceerd door M. Beroud, te Rougemont.", alzo instrueerde meester kaasaffineur Fried Elsen.

Dat, en een verwarming op 21 graden!

Nespresso tastes like chocolate

Daar werd aan de deur geklopt. Niet zo hard geklopt, maar toch stond ik binnen de twee seconden in een niet zo'n oogstrelende badjas met slaapcoiffure aan de voordeur: of ik hier wilde tekenen. En stante pede werd er me het kenmerkende bruine zakje van Nespresso overhandigd. 

Mijn linkerwenkbrauw trok in een lichtjes verbaasde kromming omhoog. Ik heb immers geen Nespresso-machine. Ik zweer namelijk bij de beroemde Italiaanse caffettiere. Nu ben ik niet wereldvreemd en kijk ik graag naar George Clooney, dus ook ik heb al verlangend in de Nespresso shops gegluurd, volg als foodie hun nieuwe producten, etc. Nieuwsgierig doken mijn handen dan ook de bruine zak in. 

Er kwam uit: een verpakking van drie dozen Nespresso-capsules en een lifestyle-blad gesierd door de culi-goeroe van Down Under, Donna Hay. Mmmmh, spek naar mijn bek.

We naderen de tijd dat de goede sint zijn ronde doet, dat zijn dikbuikige evenknie ons rond een stekelige boom doet verzamelen en dat we twee weken lang te veel eten en drinken. De periode is ook wel gekend als "eindejaar". En naar mate dat het dichter komt, stelt de koffiefabrikant naar goede gewoonte altijd zijn nieuwe smaak (smaken) voor. Voor dit jaar: Donkere Chocolade, Vanillebloesem en Kers. De aroma's worden gecombineerd met de zachte, volle smaak van een van hun Grand Cru koffies, de Livanto. Smaak, textuur en contrast: drie woorden, één kern. 

Ik zou die woorden van de algemeen directeur van Nespresso en het bataljon PR-mensen die hem bijstaan heel graag geloven. Echt héél graag. Niet alleen omdat ik intens kan genieten van een ochtendlijk kopje sterke koffie, maar ook omdat ik als journaliste het toch aan mezelf en bij uitbreiding de wereld (megalomaan, quoi) verplicht ben informatie te checken en dubbelchecken. 

Probleem: zoals eerder neergepend, heb ik dus geen Nespresso-machine. Ik ben dan ook naarstig, en dringend, en ongeduldig, en ijverig, op zoek naar iemand (die dan ook nog gezellig en leuk is) die zijn Nespresso-toestel even ter beschikking van de Grote Journalistiek en mezelf wil stellen om deze zogezegde drie woorden met één kern uit te proberen. Intens.

Uit mijn kookboekenkast: genieten van pure gerechten van Pascale Naessens

Ja, ik had mijn vooroordelen. Maar vanaf het moment dat Pascale Naessens de fotostudio binnenwandelde, waaiden die weg. Pascale is een sympathieke, vrolijke en energieke bezige bij en veel meer - tiens, haar hele zelf - dan mevrouw Jambers. Die dag in de fotostudio mocht ik haar begeleiden doorheen een fashion-food-productie voor een niet nader genoemd Vlaams vrouwenblad van Sanoma Media. Pascale zou koken, de modellen poseren en eten en ik alles in goede banen leiden. 

Ja, want de keuken van Pascale Naessens is geënt op haar eigen modellenbestaan: ze wilde zo graag eten, maar dat moest dan gezond en evenwichtig zijn zodat ze haar fijne lijn kon behouden. Dus die keuken werd puur. Haar gerechten eenvoudig, maar overheerlijk. Mediterraans en ook wel eens verrassend. En dat wisten veel Belgen wel te pruimen: wie wil er niet genieten en toch slank blijven, nietwaar? Gevolg: haar eerste kookboek Mijn Pure Keuken 1 ging vlotjes over de toonbank. Afgelopen september breide mevrouw Jambers een vervolg aan dat succes met Mijn Pure Keuken 2. 

Die dag in de fotostudio had Pascale me aangestoken met haar bevlogen passie voor haar kookfilosofie, dus ik was vastbesloten om dat tweede boek in huis te halen. Mooie, gezellige foto's en fantastische, gezonde recepten die werkelijk op een wip en een flik op het bord liggen. Je krijgt er gratis een kleine 30 pagina's uitleg over evenwichtige voeding, het combineren van voedingswaren en het kiezen van de juiste ingrediënten bij. Ontzettend interessant voor wie een beetje inzit met het verzorgen van lijf en leden, hoewel ik het haar nog altijd liever zelf hoor uitleggen.

Nu ja, geen fotostudio, geen fashion-food-productie, geen Pascale, maar wel een sinusitis, een rotdag, een automatische piloot-mode en dus weinig zin om lang te koken of om bucht te eten. Ik ging voor omega 3 en groenten, dus dat werd de zalm met warme olijven en tomaatjes. Al bleef de keuze uit de waaier aan lekkere gerechten erg moeilijk. Maar de woorden "een van mijn toprecepten. Weinig werk en zo verrassend" overtuigden.

Aangezien ik die dag echt wel wat meer nodig had, bereidde ik er ook nog een couscous met gegrilde groenten bij.  Tijd daarvoor had ik: het boek gaf immers ook een handige planning mee. En al jullie vlees-patatten-groenten-etende mensen: heb geen schrik van deze menu's! Lekker, het roept de zon en vakantie op in de keuken, snel klaar en fantaseer er desnoods wat bij, zoals ik.

NODIG:

voor 2 personen

2 zalmfilets

een handvol kleine tomaten

een handvol olijven

olijfolie

balsamicoazijn

tijm

DOEN:

Dit stuk kan je bij een etenje gerust al voorbereiden

Neem een vuurvast kommetje of ovenschotel (de vis moet erin kunnen). Leg hierin de tomaatjes en de olijven en kruid ze met peper en zout. Giet er een goede scheut olijfolie en een goede scheut balsamico over (verhouding 1:1), zodat het geheel voor een derde onderstaat. Zet opzij. 

Kruid de zalm met peper en zout en smeer in met tijm. Zet de filets in de koelkast tot op het moment dat je bijna aan tafel gaat. 

A la minute

Zet de tomaatjes met de olijven 25 minuten in een warme oven van 180°C. Leg de zalm er de laatste 10 minuten bij. 

Dresseer de groentenmengeling naast de visfilet. Het heerlijke warme sap van gare tomaten, de olijven, de balsamico en de olijfolie is meteen ook het onweerstaanbare sausje.

Mijn Pure Keuken 2, Pascale Naessens, Uitgeverij Lannoo, € 24,99.