Ik slaag er verdekke toch dikwijls in om erg gespannen rond te lopen, om te hollen richting deadlines, om me over tientallen zaken tegelijk zorgen te maken, boos te zijn op de hele wereld en te proberen "én én én én ....én" te combineren. Zoiets maakt erg moe. Soms zelfs leeg. Het is niets nieuw, het is mijn levensstijl.
Een Luz de lux-uitspatting levert - naast heel veel andere zaken. Uiteraard - in vele gevallen een energiekick en gevoel van beloning aan. Maar zoals een psycholoog zou besluiten: er is diepgaander werk nodig. En zoals ik ook had besloten voor de spiegel tijdens een van mijn energiekicks: er is een laagje meer nodig. En wist de leverancier van die kicks toch net geen heel aanlokkelijk voorstel te doen, zeker?!
Gevolg: minimaal twee keer per week vind je me sinds kort in een aangenaam verwarmde, transparant ding dat het midden houdt tussen een aquarium/terrarium en een tunnel, uitgerust met een tennisrokje, t-shirt en sokjes en met af en toe bizarre riemen rond mijn polsen of enkels om turnoefeningen te doen. Viva het gezonde-levensstijl-gebeuren!
Om de zoveel tijd komt er dan ook nog een dame me waarschuwen voor het Grote Gevaar "de pasta", waarop ik haar dan absoluut niet begrijpend aankijk. Ik bedoel maar: mijn moeder sprak vroeger al verwijtend over Italiaanse kledingmaten omdat een 38 daar nog kleiner is dan onze 34! En ik bedoel maar: wat is er nu leuker dan de überkeuken van de smaak te bereiden?! Gevaar? Ik ben nog nooit dodelijk gewond geraakt na het eten van mijn tagliatelle met zalm, broccoli en pijnboompitten. Afin, je begrijpt wel wat ik bedoel.
Nu ja, die dame heeft nog veel meer te zeggen. Eigenlijk te veel, want ik word er krikkel van. Dat terzijde. Ik mag niet afwijken van de hoofdzaak. In het geval je die al uit het oog verloren was: dat is energieker, bruisender (zoals het andere Grote Gevaar: bubbels), meer ontspannen worden en eventueel wat strakker hier en daar.
Awel, en ik denk dat het werkt. Het is niet de 200 grammen die er na vorige keer afvloeiden. Ocharme. Wel dat ik vanochtend stond te peren - sorry, mijn roots komen meer naar boven drijven. Ja, nog meer, dat kan - aan de ontbijttafel en dat ik vijf zaken tegelijk beheerste, mét de glimlach. Mijn Amour was niet zo tevreden met dat hectische zo vroeg in de ochtend. Misschien toch nog maar vooral vertrouwen op een Luz de Luxe-energiekick?!
Een Luz de lux-uitspatting levert - naast heel veel andere zaken. Uiteraard - in vele gevallen een energiekick en gevoel van beloning aan. Maar zoals een psycholoog zou besluiten: er is diepgaander werk nodig. En zoals ik ook had besloten voor de spiegel tijdens een van mijn energiekicks: er is een laagje meer nodig. En wist de leverancier van die kicks toch net geen heel aanlokkelijk voorstel te doen, zeker?!
Gevolg: minimaal twee keer per week vind je me sinds kort in een aangenaam verwarmde, transparant ding dat het midden houdt tussen een aquarium/terrarium en een tunnel, uitgerust met een tennisrokje, t-shirt en sokjes en met af en toe bizarre riemen rond mijn polsen of enkels om turnoefeningen te doen. Viva het gezonde-levensstijl-gebeuren!
Om de zoveel tijd komt er dan ook nog een dame me waarschuwen voor het Grote Gevaar "de pasta", waarop ik haar dan absoluut niet begrijpend aankijk. Ik bedoel maar: mijn moeder sprak vroeger al verwijtend over Italiaanse kledingmaten omdat een 38 daar nog kleiner is dan onze 34! En ik bedoel maar: wat is er nu leuker dan de überkeuken van de smaak te bereiden?! Gevaar? Ik ben nog nooit dodelijk gewond geraakt na het eten van mijn tagliatelle met zalm, broccoli en pijnboompitten. Afin, je begrijpt wel wat ik bedoel.
Nu ja, die dame heeft nog veel meer te zeggen. Eigenlijk te veel, want ik word er krikkel van. Dat terzijde. Ik mag niet afwijken van de hoofdzaak. In het geval je die al uit het oog verloren was: dat is energieker, bruisender (zoals het andere Grote Gevaar: bubbels), meer ontspannen worden en eventueel wat strakker hier en daar.
Awel, en ik denk dat het werkt. Het is niet de 200 grammen die er na vorige keer afvloeiden. Ocharme. Wel dat ik vanochtend stond te peren - sorry, mijn roots komen meer naar boven drijven. Ja, nog meer, dat kan - aan de ontbijttafel en dat ik vijf zaken tegelijk beheerste, mét de glimlach. Mijn Amour was niet zo tevreden met dat hectische zo vroeg in de ochtend. Misschien toch nog maar vooral vertrouwen op een Luz de Luxe-energiekick?!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
You make me happy: bedankt voor je comment!