Zot van het erg mooie "Liens Lichte Klassiekers"

Januari is nog net niet ten einde. We zijn al ver genoeg om te zien dat Goede-Voornemen-1 (gezonder eten) en Goede-Voornemen-2 (meer bewegen) faliekant niét aan het lukken zijn. Echter, we zijn ook nog niet zo ver dat we het kunnen maken om die plannen al in een mooi, gestoffeerd doosje op te bergen. Neem je kleurigste plumeau en stof die voornemens maar af, dus! 

Om er dan het nieuwste kookboek van "madam Verheyen" bij te halen. Lien Willaert verscheen op onze radar toen ze haar man, filmregisseur Jan Verheyen, flink wat kilo's liet verliezen zonder dat het subject in kwestie het door had. Dat vonden wij van Niente di Particolare lollig en merkwaardig. Verder ging dat toen niet. 

Nu is het anders: zot van "Liens Lichte Klassiekers", haar nieuwste (en ondertussen al 5e!!) kookboek. Omdat het lijf er groot plezier van heeft als er eten komt dat niet als een baksteen op de maag valt, dat vult én echt voedt en dat heerlijk smaakt. De hele rist recepten - de klassiekers van onder de hapjes tot het dessert, yes - die Lien meegeeft voldoen een voor een aan die criteria. 

Worden wij ook blij van: de indeling per seizoen. wij willen best ons best doen om seizoensgebonden te eten, maar geef ons dan wat informatie. In de meeste supermarkten word je niet veel wijzer, want daar liggen zomer én winter kilo's tomaten. Hu, tomaten zomergroenten?! Het lijkt zo vanzelfsprekend, maar de meeste kookboeken doen het nog altijd gang per gang - "van voorgerecht tot nagerecht en de hapjes skippen we even, want wij bescheiden Vlamingen doen het zelden feestelijk" lijkt de idee daarbij wel. Wat een onzin.

Dat is trouwens iets dat ons Lien, pardon Jan Verheyens Lien, eveneens heeft begrepen: wij hebben graag "elke dag feest". Het is niet omdat er waterzooi of lasagne op het menu staat die bepaalde dinsdag, dat het niet vrolijk en glinsterend mag zijn. De gerechten van Lien kunnen zowel op een luie maandag - lees: met pyamabroek aan de tafel zonder veel tierlantijntjes - als op een vrolijke donderdag - lees: met kaarsen, leuke servietten, mooi servies. 

Uiteraard moet daarbij een woordje worden geworpen richting vormgeving. Al vanaf de erg geslaagde, lichte, elegante cover wilde ik dat boek mee naar mijn keuken sleuren. Die trend zet zich mooi verder binnenin (vele kookboeken bewijzen dat zoiets niet evident is). Een heel lichte fotografie, gezellige settings waarbij de familie Verheyen-Willaert perfect figureert, een prachtige styling en mooie, frisse opmaak sluiten schitterend aan bij de stijl van de gerechten. Dit noem ik een geslaagd concept.

Die andere "vrouw van...", Pascale Naessens, krijgt met haar Pure Keuken danige, vrolijke concurrentie. Of laat ons zeggen, "concufriendly". 

Lien Willaert, Liens Lichte Klassiekers, Uitg. Borgerhoff & Lamberigts, € 29,95