U weet het misschien niet meer. Ik, mijn schuldgevoel en mijn energiepeil nog wel: op een eerdere bruisende woensdag vorig jaar zette ik een tigste projectje op poten - ik zou verdekke een uitstekende project manager kunnen zijn - waarbij ik resoluut voor meer energie ging. Pardon, "ga": still going on, you know.
Verder dan Stap 3,5 raakte ik niet echt. De dokter stak enkele naalden en bloedbuisjes in mijn arm om te kijken of ik lichamelijk niets mankeerde, ik deed de boekhouding van de bakker om de hoek (noch mezelf, trouwens) geen plezier door ineens muesli op mijn ontbijtmenu te zetten en in een ontzettend onregelmatig ritme ging ik een toertje of drie joggen.
Nu ja, dat lijkt eerder op schildpadachtig kruipen, maar het doet de hartslag de hoogte in schieten, de poriën danig zweten en het bloed en dus ook zuurstof flink door het lichaam pompen.
Dat schijnt allemaal erg gezond te zijn en meer energie op te leveren.
Meer energie?! My ass!
 |
| Day 15 - A Good Habit - #30dayphotochallenge |
Tot daar zich plots Stap 4 aandiende (hoor het tromgeroffel op de achtergrond). Ik bande allerlei vreselijk lekkere, deugddoende, smakelijke, tintelende alcoholische dranken uit mijn wekelijkse leven. Aangezien ik leef in de rotsvaste overtuiging van "A prosecco a day, keeps the doctor away" en daarbij meteen het aperitief als het leukste hoogtepunt van de dag bestempel, kunt u zich toch wel inbeelden dat de 4e stap geen evidente was.
But I took it!
Overdag giet ik gemakkelijk en al jaren zonder problemen gemakkelijk 1,5 liter water door mijn keel, and I love it. 's Avonds doe ik er dan nog eens 1 liter bij. Niet altijd vlotjes: ik heb het dan immers meestal wel gehad met dat eenvoudige vocht en verlang naar iets meer body. Een zoetebek ben ik niet, dus frisdranken en de meeste fruitsappen noem ik geen waardig alternatief.
Die zoektocht is misschien iets voor Stap 5?
Ma ciao! Daar is wel mijn extra energie. Nu en dan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
You make me happy: bedankt voor je comment!