Brief aan mijn burgervader

Geachte meneer Tobback, meneer de burgemeester,

Ik ben fan van uw werk. Ja, ik val maar meteen met de deur in huis. Hoe spreek je immers de burgemeester van je stad aan? Dat blijft toch altijd drempelgevoelig, dus leek me de positieve, complimenteuze benadering de beste. Hoe groot is immers de kans dat ik u dit persoonlijk zal (kunnen) zeggen?

Ik ben fan van uw werk en dus durf ik mezelf de vrijheid te gunnen om u te mailen met enkele kleine voorstellen. Ja, het zijn er slechts enkele omdat ik dus vind dat u (en natuurlijk het schepencollege) het al die jaren al erg goed doet met het bestuur van Leuven. Een fan, ik schreef het al.

Leuven is een prachtige stad om te wonen en te leven, niet alleen qua sfeer, maar ook qua architectuur en stadsomgeving. Alleen, die hondenpoep die je toch dikwijls belet te genieten van al dat moois omdat de blik neergeslagen is.
Recent werd de stationsomgeving van Kessel-Lo heel tof vernieuwd. Jammer dan toch dat ik, met vele andere zigzaggend langs het Locomotievenpad (om nu even te overdrijven) moet wandelen omdat verschillende hondenbaasjes vinden dat ze de poep van hun trouwe viervoeter niet moeten opkuisen. Er zijn er ook heel wat die denken dat de uitwerpselen perfect kunnen dienen als bemesting van de nieuwe groene beplanting. Dat vind ik nu zonde, en vies. Zou het mogelijk zijn om zoiets op een ludieke manier strenger aan te pakken, in de hele stad weliswaar, aub? Het is geen grote criminaliteit, maar het is wel een kleine, stomme ergernis die gemakkelijk kan worden voorkomen, denk ik.

Een ander puntje dat hier een beetje bij aanleunt, is de (strengere?) aanpak van sluikstorten en graffiti/taggen. Mijn ervaring komt vooral ook weer uit die Kesselse stationsomgeving waar ik dagelijks de al dan niet politiek gekleurde ("Kooney 2012" etc) tags en achtergelaten vuilnis met lede ogen aanzie. Er staan nochtans al enkele vuilnisbakken, ook langs de Diestsesteenweg, en de stadsdiensten doen hun uiterste best de tags aan het Benedenplein telkens te verwijderen. Maar het lijkt nog niet voldoende. Hoe dikwijls raapt mijn niet te ontmoedigen vriend het vuilnis van een ander niet op om het in de openbare vuilnisbak of in onze vuilniszak te verzamelen? Het blijft jammer, want vaak gaat het om huishoudelijkafval van anderen, wc-potten (serieus, meneer de burgemeester), kattenbakvulling, mosselpotten (opnieuw serieus, meneer de burgemeester)... U begrijpt het plaatje allicht.

Tot slot vernam ik dat er plannen zijn om flink te snoeien in het aanbod van de nachtbussen. Ik vermoed dat dit past in het besparingsplan van De Lijn en dat de stad er niet echt veel aan kan doen. Maar toch. Ik heb vertrouwen. Ikzelf gebruik de nachtbussen niet, omdat ik op wandelafstand van de binnenstad woon. Ik ken echter verschillende zonen en dochters van vrienden die hun uitgaansleven beginnen en wél veilig en frequent gebruik (willen) maken van het openbaar vervoer, ook 's nachts. In een ecologisch en sociaal beleid heeft een uitgebreid openbaar vervoersnetwerk toch een belangrijke plaats, lijkt me. In het Zweedse Stockholm, een stad die weliswaar groter is dan Leuven, rijden de trams en metro's de hele dag en nacht door. Fantastisch gewoon! Een droom.

En nu kom ik aan het gedeelte waar ik u normaal enkele mogelijke oplossingen meedeel. Kuch, kuch. Met schaamrood op mijn wangen moet ik toegeven dat ik niet direct oplossingen weet. Ik stel mijn hoop dus in op u en uw collega-stadsbestuurders om deze punten eventueel mee in rekening te nemen bij het bestuur van de prachtige stad Leuven. Ondertussen zal ik wel proberen deze kleine ergernissen op kleine en constructieve schaal tegen te gaan en te veranderen: het vuilnis oprapen en in de vuilnisbak steken, mensen met hond er eventueel vriendelijk op attent maken dat ze die poep toch het best oprapen, ...

Bedankt voor uw tijd.

Met vriendelijke groeten,

Ruth