Vrijdagochtenden

Een vrijdagochtend zou niet mogen beginnen zoals de mijne begon: een woelige onrustige nacht, pijpestelen regendruppels die een drumconcert geven op mijn dakraam, de wind die mijn afzuigkap naar buiten wil zuigen (en daar zal ze echt heeeel veel moeite voor moeten doen), een romp die tegenstribbelt na een intense buikdansles en een nek die al twee dagen verdomd vast zit en pijn doet. En een wekker die niet piept, niet kraakt, niet tuut, niet zingt... niks! Te laat dus. Vervolgens een bus die niet komt. Dan een bus die in de file niet vooruit raakt: heeft iedereen zich overslapen dan?! Een trein die op zich laat wachten. Een trein die als hij is aangekomen propvol zit. Een trein die naar goede gewoonte vertraging heeft. Eindelijk op het werk.

Om wat rust te vinden, zet ik samen met enkele collega's de redactiekerstboom: een ietwat schraal ding, maar ondertussen erg mooi versierd!! Oh wat word ik daar rustig en gelukkig van. Nu is er ook hier een beetje kerstsfeer. Gekalmeerd neem ik plaats aan mijn bureau, klaar om erin te vliegen... Blijkt dat mijn werk van gisteren niet door gekomen is per mail!!!