Vandaag is het D-day bij Janssen Pharma. Op alfabetische volgorde worden mijn vader en zo'n 600 van zijn collega's nu bij hun oversten geroepen om het verdict te aanhoren. Ik probeer me voor te stellen hoe dat er aan toe gaat. Je nieuwe baas die zegt: "pief, poef paf, 't loopt hier af"? Of eerder iets dat wegheeft van een dramaspel: "(zucht diept en zet puppy-ogen op) beste Karel (last een pauze in en zucht nog eens, werpt met de puppy-ogen de zogenaamde begrijpende blik), zoals je al wel aangevoeld zal hebben (nog maar eens een pauze) ...." Of gewoonweg met Kempische nuchterheid (bestaat dat überhaupt? Het is me niet bekend): "Karel, voor jou is het gedaan bij Janssen." Deze namiddag ga ik het weten hoe zoiets verloopt.
Meer nog, deze namiddag weet ik de essentie. En kan ik pas echt vatten hoe het moet zijn als je na jarenlange trouwe en gemotiveerde dienst als een nummer op straat wordt gezet. Misschien vat ik dan ook wat het kan betekenen om nog eens een nieuwe uitdaging en kans te krijgen op professioneel vlak? Alles heeft dus echt wel zijn nadelen, maar ook wel zijn voordelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
You make me happy: bedankt voor je comment!