Elk jaar sterven er duizenden journalisten bij de uitoefening van hun job. Irak voert de lijst aan van landen waar de meeste slachtoffers vielen, maar er zijn nog gevaarlijke plaatsen.Eén van de gekendste slachtoffers is wellicht Daniel Pearl, journalist van de Wall Street Journal. Nog één interview wilde hij doen voordat hij met zijn zwangere vrouw uit Pakistan zou vertrekken. Hij keerde nooit terug.
In een snelle en direct-op-het-vel-zittende camerastijl heeft Michael Winterbottom het boek van Marianne Pearl, Daniel's vrouw, verfilmd. Dankzij de VJPP kon ik van een avant-première "genieten".
Bij het zien van deze film steeg het onbegrip voor fundamentalisme nog meer, de krop in de keel sloot mijn slokdarm af, allerlei gemengde bedenkingen spookten door mijn hoofd. Mààr deze film wakkerde ook opnieuw de kriebel in me aan die me altijd had voortgestuwd in mijn droom, ambitie om journaliste te worden. Een soort naïviteit die zowel Marianne als Daniel hoog in het vaandel lijken te dragen: door mensen te informeren, bijdragen aan een betere wereld.
Deze tragische gebeurtenis maakte voor Michael een einde aan zijn ambitie. Zijn ouders proberen zijn werk en waarden wel verder te zetten via de Daniel Pearl Foundation.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
You make me happy: bedankt voor je comment!