In een niet zo ver verleden stond ik geregeld met een trillende buik, schuddende heupen en zwierige armen voor een dansspiegel of op een podium(pje). Zwoele tonen van Arabische nachten en opzwepende gipsymelodieën waren de favorieten.
Ik vind het nog altijd een van de gelukzaligste momenten wanneer ik me kan verliezen in muziek, beats, ritmes en bastonen. Buikdansen doe ik voorlopig even niet meer, maar als Daniela Evseeva, Sharon Kihara en Sarah Chebaro ooit mijn niet-zo-dansend pad opnieuw kruisen, dan volg ik zeker en vast (nog eens) een workshop of twee, drie bij hen.
Ze hebben passie, zijn inspirerend, dansen meer dan eens weg van de klassieke Egyptische stijl, brengen met vuur een sfeervolle, aanstekelijke, energieke, originele dans en zijn met elke vezel van hun lijf een en al vrouwelijkheid.
Met zowat een nulconcentratie aan testosteron in mijn hormoonhuishouding en onweerstaanbare kriebels als ik een beat hoor en een vrije tegel zie, is dat alles echt mijn ding. Daniela, Sharon en Sarah, workshops, please!
Ik vind het nog altijd een van de gelukzaligste momenten wanneer ik me kan verliezen in muziek, beats, ritmes en bastonen. Buikdansen doe ik voorlopig even niet meer, maar als Daniela Evseeva, Sharon Kihara en Sarah Chebaro ooit mijn niet-zo-dansend pad opnieuw kruisen, dan volg ik zeker en vast (nog eens) een workshop of twee, drie bij hen.
Ze hebben passie, zijn inspirerend, dansen meer dan eens weg van de klassieke Egyptische stijl, brengen met vuur een sfeervolle, aanstekelijke, energieke, originele dans en zijn met elke vezel van hun lijf een en al vrouwelijkheid.
Met zowat een nulconcentratie aan testosteron in mijn hormoonhuishouding en onweerstaanbare kriebels als ik een beat hoor en een vrije tegel zie, is dat alles echt mijn ding. Daniela, Sharon en Sarah, workshops, please!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
You make me happy: bedankt voor je comment!