Een makkie voor tussendoor

Eigenlijk zijn we net een beetje te ver gevorderd in het jaar om venkel op het menu te zetten, maar ik ben gek op de knapperige, lichte, anijssmakende groente en dan durf ik wel eens te zondigen. 
Wanneer het hoofd dan ook nog eens feestmenu's om en om maalt, is een makkie op de tafel lekker welgekomen. 

Il mio Amore was zo lief om alle voorbereidingen te doen, dus ik moest enkel de bereiding voor mijn rekening nemen: brunoise van venkel aanstoven in een scheutje olijfolie. Van mijn glas prosecco nippen. Vervolgens knoflook toevoegen en al sierlijk met dat glas aan het fornuis staand, ook nog een beetje peperoncino boven de pan uitschudden. Wel opletten dat het enthousiasme niet de overhand neemt, want dit kan de tong zuur opbreken. 

Scheutje wijn en/of visbouillon toevoegen aan het geheel. En je niet te fel laten afleiden door die lekkere prosecco, maar ook de pasta nog al dente koken en de vis garen in de oven. Ja, meteen nu, want alles zal zowat samen klaar zijn. Nù, mag je nog eens nippen van de prosecco. 

Wanneer het vocht een beetje ingekookt is - in de venkelpan - alles bestrooien met gehakte bladpeterselie. Eventueel nog kruiden met zout en peper uit de molen. E basta così! 

Oh ja, en nu we toch aan het zondigen zijn - venkel in december - doen we lekker door: vers geraspte parmigiano op een gerecht met vis. Omdat we het waard zijn.