Toen ik eenmaal geconfronteerd werd met het onontkoombare lot van de puberteit, staken borstjes voorzichtig de kop op, maar verdween mijn hang naar zoetigheid. Enkele jaren later koos ik liever voor een voorgerecht dan voor een nagerecht en ging ik eventuele eenzame dagen te lijf met een glas lekkere wijn in plaats van met een pot chocolade-ijs.
Dezer dagen durf ik mijn puberale koppigheid in mijn strijd tégen desserts al eens opzij zetten. Ik moet wel. Het lot dreef me immers na een semester Inleiding tot de Warme Keuken naar een module Nagerechten.
Maar niet alleen dat. Om de zoveel tijd belandt er een of ander kleurig cupcake-, whoopie pie- of taartenkookboek in mijn handen. En hoewel ik de hele cupcakerage wegens te zoet, te gesuikerd en gewoon too much aanvankelijk met plezier aan me voorbij liet gaan, kan ik nu niet anders dan erkennen dat het kriebelt.
Het kriebelt door Rudoplh en zijn fantastische cupcakes, door dat jolige Snelle Taartenboek van Uitgeverij Snor dat ik toch stiekem lekker niet in de vuilnisbak heb gekieperd en dan is er nog dat machtige chocoladeboek van Anne Deblois! Zelfs een wiskundige koele kikker (die ik absoluuuuuuut niet ben) blijft hier niet onbewogen onder. Maar de grootste jeuk kreeg ik van het net vertaalde Cake Days van The Hummingbird Bakery.
Deze Britse Bakery kan medeverantwoordelijk worden gesteld voor de hoeveelheid aan gesuikerde boeken - en dan vooral met het suikergehalte van een cupcake - in het kookboekenrek. Maar zijn we daar - met dus ondertussen de opzij geschoven puberale koppigheid en herwonnen en opgedrongen liefde voor zoet - rouwig om? Not at all.
Cupcakes, whoopie pies, popcakes... allemaal goed en wel. Hummingbird brengt in zijn Cake Days gelukkig een ruimer assortiment. En ter verduidelijking: een schitterend, ruimer assortiment, dat er bovendien ook nog eens prachtig uitziet. Staat op mijn to-bake-lijstje (en als het daarop belandt, dan moet het er ook zeker al doenbaar uitzien, remember mijn mislukkingen die nu liggen te rotten op de grote afvalberg): appelkruimeltaart, bloedsinaasappelcheesecake, kokosroomtaart, citroencake met maanzaad, perzik-frambozentaart, kokosblokjes met jam, cheesecake met chocolade en limoen... Ok, ik geef toe: ook de mojitominicakejes.
En net zoals crimi-series altijd wel ergens een oude knorrige politiechef verstoppen, zo hebben zoetigheidboeken ook hun eigen genrekenmerken, die mijn jeuk heerlijk opwekken. The Hummingbird Bakery weet er blijkbaar alles van, want het boek heeft een voldoende grote portie roze inkt gebruikt, geeft een lekker lettertype, leuke titels, heerlijke foto's en oh ja, heb ik al gezegd dat er lekker veel roze is?
Er zal ook lekker veel gesport moeten worden ter compensatie, vrees ik.
Dezer dagen durf ik mijn puberale koppigheid in mijn strijd tégen desserts al eens opzij zetten. Ik moet wel. Het lot dreef me immers na een semester Inleiding tot de Warme Keuken naar een module Nagerechten.
Maar niet alleen dat. Om de zoveel tijd belandt er een of ander kleurig cupcake-, whoopie pie- of taartenkookboek in mijn handen. En hoewel ik de hele cupcakerage wegens te zoet, te gesuikerd en gewoon too much aanvankelijk met plezier aan me voorbij liet gaan, kan ik nu niet anders dan erkennen dat het kriebelt.
Het kriebelt door Rudoplh en zijn fantastische cupcakes, door dat jolige Snelle Taartenboek van Uitgeverij Snor dat ik toch stiekem lekker niet in de vuilnisbak heb gekieperd en dan is er nog dat machtige chocoladeboek van Anne Deblois! Zelfs een wiskundige koele kikker (die ik absoluuuuuuut niet ben) blijft hier niet onbewogen onder. Maar de grootste jeuk kreeg ik van het net vertaalde Cake Days van The Hummingbird Bakery.
Deze Britse Bakery kan medeverantwoordelijk worden gesteld voor de hoeveelheid aan gesuikerde boeken - en dan vooral met het suikergehalte van een cupcake - in het kookboekenrek. Maar zijn we daar - met dus ondertussen de opzij geschoven puberale koppigheid en herwonnen en opgedrongen liefde voor zoet - rouwig om? Not at all.
Cupcakes, whoopie pies, popcakes... allemaal goed en wel. Hummingbird brengt in zijn Cake Days gelukkig een ruimer assortiment. En ter verduidelijking: een schitterend, ruimer assortiment, dat er bovendien ook nog eens prachtig uitziet. Staat op mijn to-bake-lijstje (en als het daarop belandt, dan moet het er ook zeker al doenbaar uitzien, remember mijn mislukkingen die nu liggen te rotten op de grote afvalberg): appelkruimeltaart, bloedsinaasappelcheesecake, kokosroomtaart, citroencake met maanzaad, perzik-frambozentaart, kokosblokjes met jam, cheesecake met chocolade en limoen... Ok, ik geef toe: ook de mojitominicakejes.
En net zoals crimi-series altijd wel ergens een oude knorrige politiechef verstoppen, zo hebben zoetigheidboeken ook hun eigen genrekenmerken, die mijn jeuk heerlijk opwekken. The Hummingbird Bakery weet er blijkbaar alles van, want het boek heeft een voldoende grote portie roze inkt gebruikt, geeft een lekker lettertype, leuke titels, heerlijke foto's en oh ja, heb ik al gezegd dat er lekker veel roze is?
Er zal ook lekker veel gesport moeten worden ter compensatie, vrees ik.
Cake Days, Taart- en cakerecepten waarmee u elke dag bijzonder maakt, The Hummingbird Bakery, Veltman Uitgevers, € 19,95
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
You make me happy: bedankt voor je comment!