Tijd voor cadeautjes!

Ik denk dat publiekslieveling Jamie Oliver in elk van zijn kookboeken een recept heeft waarin hij wel iets in zoutkorst verpakt: in zijn laatste nieuwe (Jamie’s Reizen), in een van zijn eerste boeken als Naked Chef, in Jamie’s Italië, in Kook met Jamie … En daar sta ik niet van te kijken. Het is niet alleen leuk om te kliederen met zo’n stapel zeezout. Het is – wanneer het gerecht uit de oven komt – ook altijd net kerst. Je mag immers een cadeautje uitpakken en verrassend afwachten wat te voorschijn gaat komen.

Ik heb geen zin om te wachten tot kerst, of het najaar, wanneer het mijn verjaardag is. Ik wil nu kliederen en verrast worden. Dus bestelden we aan de viskraam een mooie zeebaars, schoongemaakt en niet geschubd (de schubben beschermen het visvlees. Ze zorgen ervoor dat het zout de sappigheid niet kan onttrekken). Verdwenen er vier pakken zeezout in onze boodschappentas, zochten we de mooiste bio-citroenen uit en werd de rozemarijn gestript.

Het mooie is dat het een berg – letterlijk – werk lijkt, maar het in werkelijkheid zo gepiept is, zelfs met een Lazy Red Cheeks in de hand (Zie: Njam.tv):

Vis grondig spoelen. Vullen met rozemarijn en schijfjes citroen. Vis insmeren met olijfolie. Het zout mengen met eiwit, zodat het vochtig is, maar niet drijfnat. Bodem van een ovenschotel bedekken met een laag zout. Vis erop leggen en verstoppen onder een centimeter (of twee) zout. De kop en de staart hoeven niet per se bedekt te worden. Het geheel zo’n 35 minuten in een voorverwarmde oven (180°C) en daarna kan je zo heerlijk romantisch met twee wat zitten plukken aan mooie, sappig gegaarde zeebaars. De smaaksensatie is een topper!

Volgende keer verdwijnt er een lammetje onder het zout. Of zou ik dan toch niet liever die kip met tijm uitpakken?