Positivo in de keuken

Bladen, doe-het-zelf-boeken, psychotherapieën, sollicitatieadviezen ... Ze staan er allemaal bol van: "wie positief denkt en doet, komt verder". "Wie een positieve ingesteldheid heeft, straalt dat ook uit en trekt kansen en leuke mensen aan." God is niet meer het wonderwoord des tijds. Neen, "positivisme" voert het lijstje nu aan. Verwar het vooral niet met arrogantie. De positivo's zouden niet blij zijn.

Ik kan niet achter blijven. Zelfs niet als er toch met een zekere regelmaat een dosis negativisme door mijn bloedbanen stroomt. Dus bij deze roep ik positief en vol zelfvertrouwen uit: ik maakte gisteren 's werelds beste en lekkerste risotto! Ok, of toch de smakelijkste van Europa. Ik durf de concurrentie aan met half Italië en bij deze daag ik ook Jamie Oliver uit.

Ik heb geen foto's, mijn proefpanel bestond uit welgeteld één persoon die daarenboven nog eens bevooroordeeld is, daar hij samen met mij de heerlijkste katoenen lakens deelt en ik moest het stellen zonder home made bouillon. En toch, laat ik het positieve gedachtengoed zegevieren en stel ik dat het 's lands meest begeerde risotto was.

Met ui, selder, look - of course - aangevuld met geroosterde pompoen, pijnboompitten, gorgonzola en basilicum. Iemand geïnteresserd in een proeverij aan een Table d'Amis voor de verrukkelijkste risotto van Leuven?

Positivisme is aantrekkelijk, maar bescheidenheid siert een mens ook.