Sinds kort groeit er dus werkelijk waar - wie had het ooit gedacht - een kleine baksteen in mijn maag. Oh ja, ik wil in die nieuwe eigendom die tegels, zulke vloer, mijn kleur, zijn goesting, onze keuzes! Van dat alles.
Jammer genoeg bestaat mijn economische realiteit eruit dat ik
1. nog nooit de Lotto heb gewonnen (en ja, ik heb al meegespeeld)
2. nog nooit Euromillions heb gewonnen (aha, het schijnt dat je er daarvoor ook echt aan mee moet doen?!)
3. nog nooit de Win for Life heb gewonnen (al wel met een munt in de weer geweest)
4. niet afstam van een familie met naam "Al Fayed" of iets anders rijk en exotisch
5. niet geringd ben door een afstammeling van de laatste prinsen van Perzië
6. gewoon loontrekkende ben, als bediende
En dus afhankelijk ben van de banken bij de groei van mijn baksteen. Die banken maken het niet echt gemakkelijk. Met voorstellen van tarieven hollen we van de ene naar de andere en terug naar de ene en verder naar de andere. Telkens wanneer ik denk: nu weet ik het, nu snap ik het, nu zie ik het... zie ik het - ja - allemaal in een Lotto-ton verdwijnen om eens goed dooreen geschud te worden. Referte-index, rente-index, variabel, vast, progressief, degressief enz. Ze amuseren zich te pletter met hun rekenmodules, honderd-en-één mogelijkheden, constructies... Net een Lego-bouwdoos. Leuk voor hen, maar ik blijf met de opruim zitten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
You make me happy: bedankt voor je comment!