Een beetje hemel geven?

Psychologisch onderzoek wijst uit dat een gros van de mensen geluk puurt uit een ander gelukkig en blij te maken. Ik behoor tot dat gros, meestal. Ik kan kiezen uit jaarlijks een bedrag storten aan de massa ngo's die het allemaal even broodnodig hebben, ik kan daklozen soep geven, ik kan een luisterend oor bieden, ik kan kleding inzamelen, bomen gaan planten, vuil kan opprikken ... Maar ik wil vooral de door mij geliefde buiken lekker vullen en smaakpapillen bekoren, behagen en bejegenen.

Ik voel het tintelen in mijn hoofd van plezier en ik voel mijn hart vollopen met liefde en vriendschap als ik mensen rond een tafel krijg, we samen kunnen genieten van het - indien gelukt - lekkers uit de potten. Dat is voor mij een stukje geluk en een stuk intensiteit. En om helemaal de melige toer op te gaan: gisteren ontdekte ik een klein beetje hemels genot rond de tafel. En wat een onbeschrijfelijk mooi gevoel gaf dat...

Wat deed the trick? Een aardappel die volledig doordrongen was van de smaak van enkele blaadjes salie, een sneetje bacon, een ansjovisfiletje en wat look.

Voor de smaakhemel rond de tafel:
Verwarm de oven voor op 200°C. Maak in de middelgrote, vastkokende aardappelen een gat met een appelboor (doorheen de hele aardappel). Wrijf de aardappels in met olijfolie en grof zeezout. In de gaten komen rolletjes bacon.
Leg op een sneetje bacon, twee à drie blaadjes salie, een ansjovisfiletje en wat looksnippers. Rol dit op tot een fijn rolletje en steek door het gat in de aardappel.
Leg de aardappelen zo in een ovenschotel en zet ongeveer een uur in de oven. Check na 45 minuten de gaarheid al eens.


Met dank aan Jamie Oliver. Amen.