artistic feelings

Two girls
Inspiration
Intuition
Mood
Feelings
Liking
Amusement
Relaxation
Pleasure
Result:

... free for interpretation! ;)

Cherkaoui's Sutra

Ik wil al jaren een voorstelling van de man bijwonen. Nu las ik in DeMorgen iets over zijn nieuwste creatie Sutra: met Shoalin-monniken! Deze wil ik zeker zien... Jammer genoeg uitverkocht in De Singel! En nog geen andere speelplaatsen gekend. Verdekke!

Kungfu is my middle name

... moet een gedachte, een hoop zijn waarmee de klunzige Po de Panda mee door het leven gaat. Tot zijn grote verdriet en frustratie blijft het bij een fantasie. Zijn echte leven bestaat dromen over de Fantastic Five (een soort kungfu-collectief bestaande uit de "basismoves" van deze gevechtstechniek: kraanvogel, bidsprinkhaan, tijgerin, aap en adder), met moeite opstaan, noedels serveren die zijn vader de Gans prepareert en enthousiast naïef ratelend door het leven gaan.

Tot op een dag zijn voortkabbelende leventje opgevrolijkt wordt door de festiviteiten rond de keuze van de nieuwe Drakenkrijger. Deze kungfu-strijder bezit volgens de legende en de goden over extreme krachten waarmee de arrogante, omhooggevallen sneeuwtijger die de vallei bedreigt verslagen kan worden. Tot verbazing van iedereen en niet in het minst Po zelf, duidt Master Shifu onze onhandige knuffelbeer aan.

Next morning: Po zal zijn ronde buik, zijn slungelige moves en zijn enthousiast karakter moeten plooien en strekken om naast zijn idolen het strenge regime van een kungfu training te ondergaan.

Dreamworks did it again. Na Shrek en Madagaskar laten ze opnieuw een staaltje van digitaal vernuft los op het bioscooppubliek. En gelukkig ook een staaltje humor overgoten met een sausje van moraal voor jong én oud!

Rondsjeezen met m'n 500

En dat ziet er dan volgens Photoshop wizard Lukkas als volgt uit:

Cinquecento alla spiaggia

Ik zie me zo al rondsjeezen langs de Italiaanse kustlijn met
mijn cinquecento bianca

Bella Sicilia!

Er weet er één me te doen snakken naar vakantie!

Met Laura naar Leuven

Het is kermis in Vosselaar, dus trakteerde oma ... in Turnhout. Om de een of andere commercieel onbegrijpelijke reden sloten Vosselaarse keukens/brasseriëen de deuren wegens de aanwezigheid van de eeuwigdraaiende paardenmolen, dus verkaste ik met oma en mede-neven en -nichten naar een keet voor oma's. Je weet wel, die dingen met zware eikenhouten tafels, bruingrijze bakstenen, houten balken die het dak stutten, oranje voilegordijnen in een jammerlijke poging hip en modern te zijn en een verzameling van de Vlaemsche boerencultuur, in dit geval de koffiemolen. Kortweg: gezelligheid troef!

Die gezelligheid werd wel abrupt afgebroken toen een van mijn neefjes bij de aanblik van mijn nieuwe Italiaanse trots op vier wielen de associatie durfde te maken met "Markske van de Kampioenen". Het bloed trok weg uit mijn wangen, adrenaline nam de plaats ervan in. Dat mijn gestroomlijnde machina vol klasse en charme in één zin wordt vernoemd met dé snul van de geel-groene klungels der Vlaemsch volks amusement ... help! ;-)

Vermoeidheid en verbaasdheid werden weggewerkt tijdens de rit Kempen-Vlaams-Brabant. Harde werker van dienst: een steeds herhalende "Laura non c'è". Reden: weer geen bal op de radio (ok, ik weet het, deze zin gaat me nooit die gedroomde radiojob op een dienblaadje brengen, maar het was verdomme wel zo!).

Dat nummer. Luid. In een cinquecento. Met een roze gekleurde lucht. Met hier en daar een dreigende, statige grijze stapelwolk. En een lege snelweg voor je. En achter je. Ultiem rijplezier! Ultiemer plezier zou dat zijn moest het gaan om een Italiaanse weg.

"Laura non c'e', e' andata via
Laura non e' piu' cosa mia
e te che sei qua e mi chiedi perche'
l'amo se niente piu' mi da'
mi manca da spezzare il fiato
fa male e non lo sa
che non mi e' mai passata
..."