HAPPY: Bloemen aan huis

 

De dagen dat ik vrij ben, is de bloemenzaak om de hoek gesloten. Het mooie, kleurrijke groen dat ik later tijdens de week op de markt haal, blijkt het niet zo lang uit te houden hier in huis. Dus jipaajeej, want Bloomon breidt zijn diensten uit naar ons Belgenlandje. 

Qué le fuck? Wel, Bloomon is de Smartmat van de wilde boeketten. Nog niet helemaal duidelijk? Smartmat brengt zoals u als trouwe lezer van deze geweldige, inspirerende blog al weet "elke week ingrediënten en bijhorende recepten bij jou thuis om lekker en gezond te eten". Bloomon doet hetzelfde, maar dan met prachtige bloemenbundels. 

Niets te eten, wel veel schoonheid om ook van te genieten. Je kiest de maat van het "boeket" dat je wenst (small, medium of large), je bepaalt hoe vaak je zo'n ruiker thuis wilt ontvangen (wekelijks, tweewekelijks of maandelijks) en je kiest een bezorgmoment. Voor een medium busseltje bloemen betaal je € 22,50 per bezorgmoment, voor een large ben je € 27,50 kwijt. Best wel haalbaar om je interieur op zo'n makkelijke wijze wat VT Wonen-cachet te geven.

Voorlopig zit de service in België in een testfase, die zich in Antwerpen en Gent zal ontrollen. De rest van Vlaanderen zou spoedig na die fase moeten - hopelijk, ik ga nu elke week kaarsjes branden bij de nonnekes - volgen.

Trouwens, buren Antwerpenaren en Gentenaren, als jullie je nu aanmelden op de website van Bloomon dan krijg je een welkomstpakket én een vaas cadeau!

Meer info: www.bloomon.be 

  

 

FOOD: Leve de tapenades, voor snelle gerechten!

Il mio Amore is zo'n 12 dagen op sjock geweest, weg van huis. Enter, serieus wat me-time en het leven op mijn ritme, elke dag opnieuw. Daarbij stelde ik een aantal zaken vast: zelfs home alone prop ik de agenda vol, bomvol; zelfs in mijn uppie ga ik te laat slapen voor wat ideaal zou zijn voor mij; ik geniet van alleen-zijn; in mijn eentje houd ik niét van koken. 

BAM! Het is eruit, deze foodie bekent - op het wereldwijde web - dat ze zeker de helft van de eenzame tijd de kookpotten niet op het fornuis heeft gezet, dat ze avondeten nu en dan zwaar overschat vond, dat ze Scandinavische verhalen en thrillerreeksen verkoos boven lekkers op het bord en dat ze koken gewoon een vervelende klus vond. 

Maar een mens heeft (een beetje) voedsel nodig, dus waren er dagen dat ik noodgedwongen de schort aantrok en aan het fornuis plaatsnam. Glaasje wijn erbij, om de drukte van de (fantastische) job weg te doen ebben en de gezelligheid van wat koken kan zijn te verwelkomen. En toch sleepte ik me soms door dat proces: omdat ik de enige ben die van mijn creatie zal proeven en omdat ik mijn strengste criticus ben.

Op zulke momenten ben ik mijn voorzienige zelf zo geweldig dankbaar, dat de ene plank in de keukenkast vol staat met allerlei lekkere (biologische) tapenades: pesto genovese, pesto rosso, olive nero, salsa di carciofi, salsa di noci ... Altijd iets in huis voor de apero, altijd wat in de kast voor een eenvoudige pasta. Bijvoorbeeld voor een pasta met sluimererwten, broccoli, courgette en walnotentapenade. 

NODIG

(voor 4 personen)

500 gram pasta (ga voor spirelli, die houden de tapenade lekker vast in een krulletjes)

2 potjes Salsa di Noci (Dille & Kamille)

1 broccoli, de roosjes

1 kleine courgette, in blokjes

1 tray sluimererwtjes

Half bouillonblokje

Scheut water

1 à 2 el olijfolie

Peper en zout

Evt. een handvol bladpeterselie, gesnipperd

DOEN

Breng water voor de pasta aan de kook. Kook de pasta al dente volgens de aanwijzingen op de verpakking. Dit betekent meestal dat je de pasta 1 minuut minder lang laat koken, dan wat de verpakking zegt.

Verhit ondertussen 1 à 2 eetlepels olijfolie in een grote (wok)pan. Doe er de broccoliroosjes in en laat wat sudderen. Voeg na 2 minuten de courgette en sluimererwtjes toe. Giet er een scheut water bij en verkruimel het halve bouillonblokje.

Laat een tijdje sudderen tot de steeltjes van de roosjes beetgaar zijn en het meeste vocht verdampt is.

Voeg de Salsa toe, roer goed om. Meng alles met de pasta in een grote kom en bestrooi met de bladpeterselie. Kruid eventueel verder af met peper en zout.

LEKKER MET:

Deze pasta is erg lekker met een stukje (gemarineerde/gekruide) kipfilets, aangebakken gamba's of gegaarde witvis in de oven.

 

 

FOOD: Niet zo moeilijke zuurdesem prepareren

Brood bakken, dat zou ik doen. Al deed ik (en Il mio Amore) het al - niks geen broodbakmachine, wel met de hand - maar nu zou het voor echt zijn. Ik zou brood bakken met zuurdesem. En met zo'n ambachtelijke "barst" in de fantastisch krokante korst. En met zo van die luchtige holen in het kruim. Van dat écht brood.  Zo'n brood waarmee het langetanden-begrip "broodbuik" niets van doen heeft. 

Dat was een dikke 8 maanden geleden, toen ik dolblij een geweldig mooie broodbakbijbel uit zijn kerstverpakking haalde. Zo'n broodbakboek voor écht brood, met zo'n ambachtelijke "barst" in zijn fantastisch krokante korst. 

Een maand later bleef er weinig over van mijn volhardendheid. Ik had het zuurdesemrecept van Chad Robertson - de stoere, inspirerende man achter Tartine Bakery - enkele keren proberen door te lezen. 

Het recept loopt van pagina 45 tot en met pagina 69. Er zitten wel pagina's met prachtige beelden tussen, maar dan nog. Mijn vastbeslotenheid zonk weg. Het eindigde met foto's kijken van en verhalen lezen over het harde bakkers & surfers life van een Californische stoere held. Geen zuurdesembrood en kookboek is voorlopig salontafelboek.

Godzijdank zagen ze bij meubelgigant Ikea in dat ze naast platte dozen vol soon-to-be-meubels produceren, ook goed zijn in heerlijke, sfeervolle (kook)boeken uitgeven. Zoals daar nu is: Ons Eten, Natuurlijk! 

Op pagina 164 staat daar een wel erg aanlokkelijk recept voor het broodbakmeisje in mij. Niet alleen dat. Ik moet niet eens meer dan 20 pagina's Engelstalige zuurdesem-filosofie doorworstelen: Ikea doet het met ocharme een korte paragraaf van 10 lijntjes. Dit kan ik bevatten. De volhardendheid om het "zuurdesembrood in een gietijzeren pan" - met zo'n "barst" in de krokante korst en met zo van die luchtige gaten in het kruim - te bakken woedt in volle hevigheid. En dus staat mijn eigenste zuurdesembrouwsel nu te borrelen op het keukenaanrecht. To be continued.

 

 

FOOD: Pittig varkenshaasje met spek en tuinkruiden

Il mio Amore had het in zijn knappe hoofd gehaald dat hij in de Alpen wat bergpassen wilde doen met zijn nieuwste gemotoriseerde aanwinst: een very tough looking moto. Ik ben meer een water-mens dan eentje van de bergen en ik sta duuuuzend doodsangsten uit op iets dat vroemt. Kwam daar ook nog bij dat ik in augustus erg gewild was op mijn werk. 

Alzo vertrok de man des huizes dus in zijn uppie richting Italiaanse Alpen. Maar niet voordat zijn maag en smaakpapillen nog eens lekker werden verwend door de vrouw des huizes. Dat van die liefde en de maag ...

NODIG:

(voor 3 à 4 personen) 

1 varkenshaasje

2 el mosterd

een flinke hand vol (verse) tijm

2 takjes rozemarijn

10 sneetjes (ontbijt)spek

Peper & zout uit de molen

DOEN:

Kruid het varkenshaasje met peper en zout. Besmeer het royaal met de mosterd.

Verdeel de tuinkruiden over de bovenkant van het varkenshaasje.

Leg de plakjes spek naast elkaar op een snijplank. Leg het varkenshaasje in het midden erop en wikkel de plakjes spek strak rond het vlees.

Smelt een klontje boter en wat olijfolie in een diepe, ruime pan. Bak het varkenshaasje ongeveer 5 à 6 minuten aan elke kant knapperig bruin en gaar (met het deksel op de pan). 

Laat het vlees voor het versnijden even rusten. 

LEKKER MET:

Rozemarijnaardappeltjes uit de oven

Geroerbakte spinazie

 

 

FOOD: Een favoriete topper, die pasta alle vongole

Ik was niet blij, not at all. Wat wil je: ik kon amper op mijn benen blijven staan, kleren aandoen was al te veel "must do" en eten vond ik die tijd een zwaar overschatte, bijna onnodige bezigheid. Kwam dat dus even goed uit toen ik van de oh zo lieve miss I. een kilogram vongole in mijn handen kreeg geduwd. Voor de duidelijkheid: ik had op dat moment wel degelijk stof rond mijn lijf.

"Voor jou. Een opkikker. Doe er iets fijn mee", luidde de boodschap.

Ik was nu werkelijk ontzettend kei blij: pasta alle vongole, qui vengo! Voor een bord van deze eenvoudige, fijne lekkernij sta ik met plezier midden in de nacht op. En sla ik mezelf tegen het voorhoofd. What was I thinking: "eten een zwaar overschatte, zowat onnodige bezigheid"!?

Fruitende knoflook, stovende tomaten, gehakte bladpeterselie, schone vongole en kokend pastawater... Ze waren op dat moment de essentie van mijn dag. 

Ik kan een halve dag lyrisch "tsjirpen" over wat er allemaal fantastisch is aan dit gerecht: de eenvoud, de pure smaken, bijna-zomer-in-het-bord, het glas frisse, droge witte wijn erbij, de kruidigheid van de bladpeterselie, de zilte verfijning van venusschelpen, de adem van Italië ... Beter is: maak het zelf eens een dezer dagen en proef wat ik bedoel!

NODIG

Voor 2 à 3 personen

1 kg vongole, goed gespoeld

250 gram (volkoren/spelt) pasta (bv. spaghetti, tagliatelle)

Een flinke bussel bladpeterselie, grof gehakt

2 teentjes knoflook, geperst

2 à 3 tomaten, in blokjes

Een snuif peperoncini

Een glas droge witte wijn en/of een scheut visbouillon

Een scheut goede olijfolie 

Peper en zout, uit de molen

 

DOEN

Spoel de vongole grondig. Breng het water voor de pasta aan de kook. Kook hierin de pasta al dente volgens de aanwijzingen op de verpakking.

Verhit een scheut olijfolie in een ruime (paella)pan. Fruit hierin de knoflook. Voeg de tomaten toe. Laat even bakken.  Strooi er de peperoncini over.

Giet er vervolgens de wijn en/of bouillon bij. Laat kort sudderen.

Doe er tot slot de vongole bij. Roer ze om in het tomatenmengsel en geef ze ongeveer 5 minuutjes (op hoog vuur) om open te gaan. Wanneer alle vongole flink open staan, meng je alles onder de pasta.

Kruid met peper en zout en strooi er de peterselie over. 

 

Klaar in niet langer dan de kooktijd van je pasta! Vero!

FOOD: geweldige warme salade met spinazie en kikkererwten

Ik durf nogal vaak te denken - en vervolgens te panikeren - dat er voor een gezellig gerecht een hele voorbereiding nodig is. De kans op slagen hangt in mijn gedachten dan samen met het aantal uren en de moeite die aan de plât vooraf zijn gegaan. 

Quatsch. 

Deze geweldig lekkere lauwwarme salade "flikkerde" ik op amper 5 minuten in elkaar. And all you need is - niet Jani - maar slechts 5 ingrediënten: spinazie, knoflook, kikkererwten, tonijn in blik, misopasta. 

Dit is jummie opwinding op het bord, een geweldig blije lunch of een lichte, maar voedende afsluiter van de dag. Ook ideaal als partner in crime voor een buffet, die van de winterbarbecue, Midden-Oosterse brunch of whatever you like. Variëren kan gemakkelijk: voeg een gekookt patatje toe, laat de vis weg, voeg wat zeewier toe, kruid af met peperoncino ...

Absolute Happy Food! 

NODIG

Voor 2 personen

300 gram spinazie

2 teentjes knoflook, geperst

1 blik kikkererwten, gespoeld (400 gram)

250 gram tonijn uit blik, in eigen nat

1 el miso

DOEN

 Verhit een scheut olijfolie in een ruime pan. Fruit de knoflook zachtjes. Voeg de spinazie toe. Roer om. 

Voeg de gespoelde kikkererwten toe en doe er ook de tonijn bij.

Roer rustig om. Zet het vuur uit wanneer de spinazie geslonken is. 

Voeg er de misopasta bij en meng alles goed.

C'est tout, vraiment!

FOOD: Pasta met paddenstoelen, prosciutto en pistachenoten

De perfectie voor wanneer je een hele middag buiten hebt vertoefd en gezwoegd. Klaar in minder dan een halfuur (kun je eerst heerlijk opwarmen en genieten van een apero, alvorens je de keuken induikt), met de smaken van buiten (paddenstoelen én noten!) en een palet van hartige smaken. 

This is how I like my pasta in autumn and winter. What about you? 

Het idee voor dit recept sloop mijn gedachten binnen toen ik van Luie-Zondag lag te doen. Ik had geen zin in fuzz in de keuken, maar wilde eigenlijk toch ook wel iets dat me blij zou maken en me een verrassende, evenwichtige smaakbeleving zou gunnen. Ook op die luie dag. Veeleisend, moi?!

Pasta ai funghi is een klassieke favoriet. Ik ga zelden voor de gewone klassieker, twisten in de keuken is my middle name: rode ui geeft kleur en een zoete ondertoon, de gedroogde ham gaat voor het zoutje én de leuke crisp on top, pistache is de subtiele compagnon van de rode ui en het groen maakt het smaakpalet en de kleuren àf (niet bang zijn van de koriander: geen Oost-Aziatische hoeveelheden in dit recept).

NODIG

Voor 4 personen

500 gram lintpasta

Paddenstoelenbouillon (blokje/poeder)

Olijfolie

8 sneetjes prosciutto di parma

2 à 3 rode uien, in halve ringen

2 teentjes knoflook, geperst

(Bos)paddenstoelen, mengeling

Een handvol pistachenoten, gehakt

Een handvol bieslook, fijngehakt

Een handvol basilicum, fijngehakt

1/2e handje koriander, fijngehakt

Peper en zout, uit de molen

DOEN

Leg de sneetjes prosciutto op een bakplaat met siliconenmatje (of op een rooster die rust op een bakplaat). Laat ze drogen in een oven van 190°C. Dit duurt ongeveer 14 minuten. 

Breng voldoende water aan de kook, doe hierin de paddenstoelenbouillon en kook daarin de pasta al dente volgens de aanwijzingen op de verpakking. 

Verhit een scheut olijfolie in een ruime pan. Fruit hierin de rode ui en de knoflook. De ui mag een beetje karameliseren. Voeg de paddenstoelen toe en meng alles onder elkaar.

Breng het geheel op smaak met peper en een beetje zout (de ham is ook al behoorlijk zout, dus doe maar op het gemak met dat zout). Meng er de pistachenoten en groene kruiden onder, wanneer de paddenstoelen gebakken en gaar zijn.

Meng de pasta met het paddenstoelenmengsel in een grote kom. Garneer met snippers van de gedroogde ham.

Do you like it?