Hartkloppingen
Munt moet er bij elk gerecht bij. Net zoals de olijfolie van de koude persing van november 2010: sí, sí,sí * raakt bijna buiten adem van opwinding *. Ik zou veel liever rond het Brusselse op zoek gaan naar wilde asperges, paddestoelen en alle lekkers dat boer Jan/Gianfranco zou kunnen maken, dan de consument dienen vanuit mijn grijze bureau. En wanneer ik pertinent probeer gerechten te verzinnen met wat vlees, zoals daar zijn lamsvlees, een mooie entrecôte of gewoon een stukje kip, vraag ik me af wat zoiets te zoeken heeft op mijn bord: on se mange ça? Het antwoord zou zeker te vinden zijn in de stapel kookboeken en kooktijdschriften die al bijna mijn lichaamslengte benadert.
Zweet en speekseltoestroom breken uit
In de associatieve psychologie zou ik gediagnosticeerd worden met: balancerend tussen verslaving en cold turkey, dan wel aan en van Italia. Sorry carissimo, vanavond alweer linguini met vuurrode tomaatjes, olijfolie *opwinding*, oregano, munt en iets visachtigs.
Rush & bevrediging
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
You make me happy: bedankt voor je comment!