Verkopen of niet?

Vandaag kan ik boekstaven als de dag waarop ik voor het eerst, zelf, al is het 1 seconde, serieus overwoog om mijn schat van een Fiat 500 te verkopen. Reden: de idioten die zich op de weg begeven. En dan heb ik het niet over die ene breinloze, puistende boomcar die eens wat komt plakken. Nee, ik heb het over zowat alle andere wagens op mijn weg.

Ja, ik vind van mezelf - net zoals meer dan de helft van de Belgen dat waarschijnlijk denkt - dat ik goed rij: rustig en defensief. Goed, vraag me niet om het op te nemen tegen The Stig in een reasonnable priced car, noch in Bugatti's snelste wagen: het zal me niet lukken. Maar laat me rustig "voorttuffen" zoals het hoort en dat gaat toch vlotjes. Ik vind dus dat mijn idee over mijn rijkwaliteiten terecht is; zoals waarschijnlijk meer dan de helft van de Belgen dat denkt... Over zichzelf.

Maar... Ik reed onlangs heen en terug naar de Kempen. Wat ik op die twee uur, 180 km (ik doe de snelle ommetoer), allemaal gezien heb! Ik heb meermaals gewenst dat ik de filmploeg van VT4 bij had. On-ge-loof-lijk! Mijn adrenalinepeil schoot het maximaal aantal pieken per dag om gezond te zijn ver voorbij.

Ik zou dan ook graag vragen dat vanaf heden de volgende individuen thuis blijven, of te voet gaan of desnoods een fiets kopen als ze zich willen verplaatsen: aanstormende BMW-rijders, vliegende Mercedes-lullen, cocks in een Audi (daar kan ik formeel bevestigen dat er uitzondering zijn!), boerenpummels in witte camionetten, huisvaders en -moeders die denken dat ze met de nieuwste Ford in een Aston Martin lookalike rijden en bakkersnerds in een Caddy. Oh ja, doe er ook de compensatie-kakkers met hun SUV's maar bij.

Zodat ik terug kan genieten van mijn cruisin' en sjeezen in mijn Fiat 500 op de Vlaemsche (snel)wegen. Zoniet, zie ik me toch genoodzaakt om de verkoop van mijne stoere, sexy vierwieler bij een fles wijn serieus te overwegen.