Hoewel ik eerst eigenwijs weigerde het te gebruiken, ben ik nu een fan van het geïntegreerde woordenboek in mijn gsm. Ik typ enkele letters en ik krijg automatisch een mooi Nederlands woord. Ik vind "zonneschijn" wel mooi. En "vriendschap". Daarvoor moet ik alleen 8-7-4-3-6-3-7-2-4-2-7 intypen. Dat is iets minder lyrisch. "Dansen" vind ik ook mooi. "Bloem" schept ook vreugde. Er zijn best wat mooie woorden in de Nederlandse taal én in mijn gsm-woordenboek. Ik kan ze in 1-2-3 op mijn scherm toveren.
Mààr, andere woorden willen dan weer niet opduiken. Als ik ze wil zien verschijnen, versturen en vastleggen, dan moet ik ze zelf vormen, met meerdere duimdrukken. Of ... ik kan ze in mijn gsm-woordenboek vastleggen. Zodat ik ze opnieuw in 1-2-3 tevoorschijn kan toveren. Mijn naam lijkt een moeilijke, maar ik ben dan ook zelf niet altijd even gemakkelijk: "stug", zo zegt mijn telefoon. En de wereld blijkt niet opgebouwd uit schoonheid alleen, dus wilde ik eens zoiets als "kutwijf" opnemen in mijn lyrische boodschap. De boodschap was "lyrisch", mijn woordenboek sinds kort ook weer een beetje meer.
Gelukkig verdwijnen die woorden wel na een tijd uit mijn gsm-woordenlijst, wegens in onbruik geraakt, om plaats te maken voor nieuwe varianten. Doe mij dan maar varianten zoals "Phalaenopsis", "buikdans", "Vesparit", "Montepulciano", "prosecco" ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
You make me happy: bedankt voor je comment!