Mijn humeur daalt mee met het kwik. Mijn humeur daalt mee met de afname van het aantal lichtminuten per dag. Mijn graad van krikkelheid stijgt mee met de toename in aantal lagen katoen - of iets synthetisch wil er ook al eens tussen zitten - op mijn huid.
Dat zijn niet zo'n stimuleren, motiverende of andere -erende houdingen. Chill-pillen nemen is een optie, doch liever te mijden wegens lustdodend, haarverdunnend, keeluitdrogend en gewoonweg chemisch noodmiddel. Voor een UV-lamp gaan zitten schijnt volgens de Noren ook een te overwegen mogelijkheid, doch waar zet ik dat ding weer in die overvolle kasten. Mekkeren is een om de hoek sluipende remedie, doch ik maak er geen vriendjes mee en het brengt me geen stap verder bij een goed humeur. Een appartement kopen aan de Costa del Sol zou kunnen, doch mijn hoeveelheid rimpels of plasticness heeft het niveau van de maatstaf - waaronder La Esterella en Berlusconi - nog niet bereikt.
Ander en beter ... plan. Dames en heren, chauffage open, kaarsen aan! Het spektakel kan beginnen: een grote soeppot op het vuur, versnipperde ui aanstoven, blokjes versgeplukte, natuurlijk geteelde pompoen erin, blokjes versgeoogste, natuurlijk geteelde, met de tuin-wc-borstel gereinigde wortelen erin, kippenbouillon erover en pruttelen maar.
(G)hrappen en (g)hrollen vliegen heen en weer, maar het kan nog beter: thijm en zout voor de groene spikkels. En nog beter: warm pompoennotenbrood erbij. En nog beter: snippers Grana Padana, ook voor de spikkels. En dan is het vrolijkheid alom, gezelligheid, het is eenvoudig, het is lekker, het is wat het moet zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
You make me happy: bedankt voor je comment!