Meus all over the place, en op mijn bord

Het zou niets worden. Voor op mijn blog. De fut zat er niet in. Dus had ik niets dat foto's nam in mijn buurt. En krijgen jullie nu toch een blogpost, maar dan zonder kleurig beeldmateriaal. 

Want hoewel ik het al wist - je kon er de afgelopen 365 dagen en langer niet onderuit - beleefde ik het deze keer van heel erg dichtbij en deed het me meermaals glimlachen: het Meus-effect. 

Ik neem Dagelijkse Kost dagelijks op en kijk met de Boyfriend in retard. Zo kwam het dat ik mijn moeder aan de lijn had en ze enthousiast kirde dat ze nu toch wel moest ophangen, want Dagelijkse Kost begon en de Jerre zou spaghetti met pancetta maken en dat zag er toch heel lekker uit. Veel liefs, lieve Ruth en tot de volgende. Dag mams, fijn je te horen. 

Een dag later belde mijn - werkelijk - allerliefste meter. Mijn dierbare tante had een culinaire vraag. Onthou: ze is van een generatie waarbij er geen aubergines en olijven in de winkel lagen. Ze had Jeroen Meus toch een heel lekkere soort spaghetti zien klaarmaken, maar ze wist niet precies wat "pancetta" was. Of ik haar dat kon vertellen. Geen probleem, met plezier. 

Het moest toch wat zijn, die spaghetti met pancetta van de Leuvense publiekslieveling. En stond ik daar toevallig niet zonder kookinspiratie? Niet meer. Met mijn stoere Achielle-fiets peddelde ik naar mijn favoriete slager om mijn zes sneden pancetta te halen. Stand 7 van de snijmachine, zo had Jeroen me verteld, maar dat zou ik niet eens hoeven te specifiëren. 

Philippe Rondou gaf me al een knipoog bij het beëindigen van volgende zin: "Beste Philippe, ik had graag zes sneden pancetta gehad. Niet te dun, want het is om blokjes van te snijden". De man wist genoeg en vervolgde: "Stand 7,e!". 

Al voegde hij er fijntjes aan toe dat Jeroen iets recht te zetten had. Jeroen heeft het vintage model, terwijl de slager een nieuwere snijmachine heeft van hetzelfde merk. Stand 7 was stand 7 niet meer. "Maar ik heb hem al gebeld". 

Ik was niet de eerste die kwam voor een pakje van dit Italiaanse spek. En ook niet de laatste. Ik kon buurmeisje S. niet plezieren met een kopje Boyfriend made champignonsoep van Jeroen: ter ontspanning had ze  - ja, echt waar - de spaghetti met pancetta gemaakt.