De paus schreef een brief. Het papier was gericht aan rooms-katholiek Ierland nadat de etterbuil van seksueel misbruik binnen de Kerk er was losgebarsten. Er zijn een aantal bedenkelijke kantjes aan die brief.
Het is weliswaar het minste wat het hoofd van rooms-katholieke kerk kon doen, maar de verontschuldigingen in de brief komen rijkelijk laat. Vond de kerkvader het postadres niet? Bovendien doet het toch mijn wenkbrauwen fronsen dat, in de tijd dat de man het Ierse postadres zocht, ook in andere landen het etter uit de wonde begon te lopen én dat hij het nalaat ook de katholieken in die landen aan te schrijven. Zijn adresboekje moet een aantal hiaten bevatten.
De kritiek van de heilige man zou scherp zijn. Hij verzocht de daders zich voor de Almachtige God en de daartoe bestemde rechtbanken te verantwoorden. Zelf straffen uitdelen deed hij echter vooralsnog niet. Is dat een verlengstuk van scheiding van Kerk & Staat? Criminele feiten = staat, kleine jongetjes lastigvallen = kerkelijk?
Als sluitstuk vroeg hij de Katholieke Ierse bevolking genade af te smeken voor genezing en vernieuwing van de Kerk. Die mensen worden al geboren - volgens De Leer - met de erfzonde! Moeten zij nu nog meer boete doen, op hun knieën zakken om te bidden omdat er enkele ziekelijke geestelijken zijn die zweren bij een celibatair leven en het toch niet kunnen laten hun vertrouwenspositie te misbruiken door hun lusten aan jonge, geïntimideerde, gezagstrouwe mensen op te dringen?!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
You make me happy: bedankt voor je comment!