In DeMorgen vandaag "Vastgoedmarkt leeft weer op". Mijn hart sloeg bijna in tienvoud over (ik kàn gevoelig zijn aan stress): néééééééé, ik wil nog een leuke woning vinden voor een eerlijke prijs én met die open keuken om kokeneteke te spelen! Vergat ik toch de onder - eigenlijk boven - titel te lezen: "woningprijzen blijven gunstig, ondanks opmerkelijke stijging van aantal verkopen".
Oef... Zen daalt neerder. Ok, nog meer mensen voelen een kleine of grote baksteen, want er is in januari 2010 zo'n 20 % meer vastgoed verkocht dan in januari 2009, en dit aan gelijkaardige prijzen. Oef, ze stijgen niet nog. Volgens de Koninklijke Federatie van het Belgisch Notariaat lagen die prijzen in 2009 zelfs gemiddeld 5,8 % lager dan het jaar daarvoor. En ze halen er zelfs cijfers bij: " een gemiddelde woning kostte eind vorig jaar in Vlaanderen nog 171 000 euro, tegenover 181 000 in de loop van 2008." Mooi, maar ...
Mijn wenkbrauwen maken een automatische up-beweging: ik kijk naar een Vlaamse gemiddelde - weliswaar stijlvolle (lees: zonder gevlamde tegels, eikenhouten keuken of woonkamer in Vlaemsche fermette stijl) - woonst. De prijzen die een zekere Van Opstal van het clubke der notarisen aanhaalt, kwam ik nauwelijks tegen tijdens die zoektocht.
Geloof niet alles wat ze in de gazet schrijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
You make me happy: bedankt voor je comment!