Nadat spaghetti in onze contreien gezelschap kreeg van "een pastaake", ik La Dolce Vita aan den lijven ondervond, les ging volgen voor la lingua Italiana, smaken leerde kennen ... veranderde de keuken in La Cucina. Forza Azzurra.Maar ik herontdek de goede oude patat. Gekookt, in de schil, gebakken, met kruiden, stoemp allerhande, pomme duchesse - aka poefpatatjes, pomme dauphinois - home made, honey, maar mijn favoriet is nu toch wel rösti.
Overgekomen uit Duitstalig Zwitserland. Ik gok dat het het enige is uit die contreien dat op een favorietenlijstje staat. Geraspte rauwe aardappel in een pan gebakken tot een soort pannekoek.
Wat het zo goed maakt? Het vleugje nootmuskaat. De krokante buitenkant en de smeltzachte, romige binnenkant. Het valt niet zwaar. Het is niet saai. Het is mijn favoriet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
You make me happy: bedankt voor je comment!