De truffel stelde teleur. Ik had hem helemaal geïmporteerd in een klein glazen kooitje uit de vochtige, mistige kronkels van Milaan. Gekoesterd, bewonderd en naar uitgekeken. Maar hij kon gisteren de verwachtingen niet inlossen.
Op een kort gebakken vitello, met een klein kussentje van mozarella en wat druppels olijfolie sneeuwde ik zwarte tartufo estivo. Reikhalzend uitkijkend naar die aardse, erg specifieke, geurige smaak... Maar er kwam niets. Geen prikkelingen op de tong, geen verlekkerende geuren als voor- en naspel in de neus.
Wat een vervullende ervaring zou moeten worden, draaide uit op een bizar niente-gevoel van wat normaal een van de meest smakende, typische, volle proefbelevenissen zou moeten zijn. Back to level one. Tips zijn welkom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
You make me happy: bedankt voor je comment!